Bloodroot is een rozenplant. De plant kan ook als medicinaal kruid worden gebruikt.
Voorkomen en cultivatie van bloodroot
De naam bloedwortel wordt toegeschreven aan de bloed-rode verkleuring van de plantenwortels bij krassen. De rozenplant bereikt een groeihoogte van ongeveer 30 centimeter. Bloodroot (Potentilla erecta) is een medicinale plant die behoort tot de Rosaceae-familie. Het is ook bekend als tormentil, durmentil, zevenvingerig, redroot, adderwortel of dysenterie-wortel. De naam bloodroot wordt toegeschreven aan de bloed-rode verkleuring van de plantenwortels bij krassen. De rozenplant bereikt een groeihoogte van ongeveer 30 centimeter. Kenmerkend voor de plant zijn de felgele bloemen. De onderstam is van binnen rood van kleur en van buiten donkerbruin. Uit de bloedwortel komen meerdere stengels. Hierop zijn de getande bladeren. De bloeiperiode van de bloedwortel vindt plaats tussen juni en augustus. De plant komt oorspronkelijk uit Noord- en Centraal-Europa, maar komt ook voor in het westen van Azië. De plant gedijt het liefst in weilanden, schaarse bossen en zonnige plaatsen. Om ervoor te zorgen groeien Nou, het mag niet te warm zijn. De bloedwortel heeft verschillende ingrediënten die therapeutisch kunnen worden gebruikt. De belangrijkste daarvan zijn de tannines 15 tot 20 procent van de tannines komen van het catechine-type. Ze bevatten ook de glycoside tormentilline flavonoïden en etherische oliën. Andere bestanddelen zijn onder meer saponinenfenolcarbonzuur, gom, hars en de kleurstof tormentol.
Effect en toepassing
Kruidenmedicijn gebruikt tannines gevonden in de wortel van bloodroot voor therapeutische doeleinden. Na het verzamelen van de plant wordt eerst de wortel geplet. Vervolgens worden de actieve medicinale stoffen geëxtraheerd met behulp van alcohol De tannines in Bloodroot hebben een samentrekkend effect. Ze hebben ook de eigenschap om de structuur van eiwitten Dit leidt tot een verharding of verharding huid en slijmvlieslagen. Op deze manier wordt een hemostatisch effect bereikt, wat op zijn beurt mogelijk is wonden worden verzegeld. Bovendien is de bloed root maakt het moeilijker voor bacteriën om de huid of slijmvlies. Zenuwsignalen worden zwakker verzonden door de huid Deze omstandigheid kan een positief effect hebben op jeuk. Bovendien heeft de medicinale plant een antibacterieel, ontgiftend, krampstillend en immuunstimulerend effect. Bloodroot kan op verschillende manieren worden toegediend. Het kan onder andere als thee worden ingenomen. Om het te brouwen, een of twee kopjes heet gekookt water worden op de bloedwortel gegoten. Daarna brouwt de thee nog tien minuten. Na het persen kan de patiënt één tot drie theekopjes per dag nemen. Het wordt aanbevolen om na zes weken een pauze te nemen van Bloodroot-thee therapie In plaats daarvan drinkt de gebruiker een andere thee die een soortgelijk effect heeft. Na deze pauze kan de Bloodroot-thee weer worden aangeboden. Een andere mogelijke toepassing is de administratie van een bloedworteltinctuur. Dit kan ook door de patiënt worden voorbereid. Voor dit doel wordt de bloedwortel in een pot met schroefdeksel gegoten. Daarna dompelt de gebruiker alle delen van de plant onder met ethyl alcohol of dubbele korrel. Na het sluiten van de pot laat men dit mengsel zes tot acht weken trekken. Later wordt het mengsel gezeefd en in een donkere fles gegoten. De dosis voor het gebruik van de tinctuur is dagelijks 10 tot 50 druppels. Het is ook mogelijk om de tinctuur mee te verdunnen water Bloodroot kan ook extern worden gebruikt. Zo kan de tinctuur of bloodroot-thee worden gebruikt in de vorm van wasbeurten, kompressen of baden.
Betekenis voor gezondheid, behandeling en preventie.
De therapeutische werking van bloodroot was al in de middeleeuwen bekend. In die tijd werd de medicinale plant zelfs beschouwd als een effectief middel tegen de gevreesde mensen pest Hildegard von Bingen (1098-1179) raadde het aan voor de behandeling van diarree Zelfs vandaag de dag wordt Bloodroot gebruikt tegen acute, niet-specifieke diarreeziekten zoals reizigers diarree Het is ook geschikt voor de behandeling van bacteriële dysenterie, die wordt veroorzaakt door de Shigella bacteriën Andere toepassingen in het maagdarmkanaal zijn intestinaal krampen, bloeden in de rectum en een zogenaamde prikkelbare darm syndroomVanwege het hoge gehalte aan tannines wordt de plant vaak gebruikt om te behandelen ontsteking van de mond en keel, zoals keelholteontsteking, ontsteking van de mondelinge slijmvlies, gingivitis or zere keel Voor dit doel spoelt de patiënt de zijne mond met de Bloodroot-thee of -tinctuur. Er zijn ook enkele uitwendige aandoeningen die kunnen worden behandeld met bloedwortel. Waaronder wonden, bloeding en verschillende huidziekten. Ook tegen verlies van eetlust, immuundeficiëntie, koorts, reumatische aandoeningen, jicht, conjunctivitis van het oog, aambeienanale jeuk, blauwe plekken of brandwonden een behandeling met de plant wordt als nuttig beschouwd. Omdat de bloedwortel lager zou zijn bloed suiker niveaus, kan het ook worden gebruikt als hulpmiddel bij de behandeling van suikerziekte mellitus. Een ander toepassingsgebied zijn gynaecologische aandoeningen. Bloodroot kan worden gebruikt om baarmoederbloedingen of overmatige menstruatiebloedingen te behandelen. Het bevordert ook menstruatie bij vrouwen. In homeopathie, wordt bloodroot vrij zelden gebruikt. Daar wordt het gebruikt voor de behandeling van acute of chronische darmklachten. Behandeling met bloodroot is niet geschikt als de patiënt reageert op de inname ervan misselijkheid of andere maag klachten. In dit geval moet de patiënt hiervan afzien therapie met de plant. Gelijktijdig gebruik met andere medicijnen wordt ook afgeraden.
