Silicium is een scheikundig element. Het heeft het atoomnummer 14 en het symbool Si. Voor mensen, silicium is vooral belangrijk in gebonden en silicaatvormen.
Wat is silicium?
Silicium is een sporenelement. Dit betekent dat, hoewel de stof van vitaal belang is voor het lichaam, deze slechts in kleine hoeveelheden in het lichaam zelf wordt aangetroffen. Silicium is onder meer nodig als bouwsteen voor eiwitten. Als het lichaam te weinig silicium krijgt, ontstaat er een tekort aan silicium. Met een overmatige aanvoer via de voeding supplementenis er een risico op een siliciumoverschot.
Functie, effect en taken
Organisch silicium vervult veel taken in het lichaam en is bij veel processen betrokken. Waarschijnlijk heeft de bekendste eigenschap van silicium betrekking op zijn functie als vormer. Het geeft structuur aan bindweefsel, huid, pezen en ligamenten en biedt elastische stabiliteit. Het sporenelement versnelt de vorming van elastine en collageen Elastine en collageen zijn speciaal bindweefsel vezels. Elastine houdt bindweefsel elastisch, terwijl collageen biedt sterkte Bindweefsel heeft echter niet alleen een ondersteunende en vasthoudende functie voor de interne organen en externe lichaamsstructuren. Het dient ook om voedingsstoffen te leveren. Alleen stevig en elastisch bindweefsel kan een voldoende toevoer van voedingsstoffen naar alle omliggende cellen garanderen. Bovendien, als het bindweefsel beschadigd is, kunnen celtoxines niet goed worden afgevoerd. Silicium heeft ook het vermogen om te binden water in grote hoeveelheden. Silicium kan 300 keer zijn eigen gewicht binden water Het heeft dus ook een functie bij het reguleren van de water evenwicht Een uitgebalanceerd water evenwicht is de voorwaarde voor talrijke stofwisselingsprocessen. Het waterbindende vermogen van het sporenelement speelt ook een belangrijke rol bij de elasticiteit van bindweefsel, huid, kraakbeen, pezen en ligamenten. Silicium is ook in staat om de productie van collageenvezels in te verhogen botten Collageen speelt een belangrijke rol bij de stabiliteit van botten De productie van elastine wordt ook verhoogd door silicium. Zo krijgt het bot niet alleen stabiliteit, maar ook een zekere mate van elasticiteit. Als het bot uitsluitend stabiel en niet ook minimaal flexibel zou zijn, zou het zeer snel breken. Silicium is echter niet alleen een bestanddeel van bot- en bindweefsel, maar ook onderdeel van het bloed schepen Ook hier zorgt het sporenelement voor flexibiliteit en elasticiteit in de schepen en voorkomt zo ziekten van de cardiovasculair systeem Silicium is ook nodig om de immuunsysteem Het activeert de productie van lymfocyten en fagocyten, die het lichaam helpen bij het bestrijden van micro-organismen zoals bacteriën, virussen of schimmels.
Vorming, voorkomen, eigenschappen en optimale waarden
Silicium kan niet door het lichaam worden gevormd, maar moet via de dieet De dagelijkse behoefte aan silicium voor een volwassene is ongeveer vijf tot elf milligram silicium. Planten nemen anorganisch silicium op uit de bodem en zetten dit om zodat het door het menselijk lichaam kan worden gebruikt. Maar zelfs het silicium moleculen in planten kan slechts tot op zekere hoogte door het lichaam worden opgenomen. De rest wordt via de ontlasting en urine uitgescheiden. Door de industriële verwerking van voedingsmiddelen en de intensieve landbouw neemt het siliciumgehalte in voedingsmiddelen steeds meer af. Goede bronnen van silicium zijn haver, gerst, aardappelen en gierst. Silicium komt ook voor in veel soorten fruit en bessen. Planten zoals stekend nettle, paardestaart en paardenstaart zijn bijzonder rijk aan silicium.
Ziekten en aandoeningen
Als de inname te laag is, treedt er een tekort aan silicium op. Een gebrek aan silicium kan leiden voor groeistoornissen. Ook wat huid ziekten met chronische eczeem en chronische jeuk lijken zich te ontwikkelen in samenhang met een tekort aan silicium of verergeren onder een tekort aan silicium. Veel voorkomende symptomen van een tekort zijn broos nagels en haaruitval Droog en broos haar of haar dat snel breekt, is ook een indicatie van een tekort. Bij ernstige tekortkomingen, bloed schepen en botten kan ook worden beïnvloed. Als gevolg van een tekort aan collageen, osteoporose of atherosclerose kan optreden. Een teveel aan silicium kan echter ook schade veroorzaken. Een overaanbod van het sporenelement kan echter meestal alleen worden bereikt door middel van een dieet supplementenHet gevolg van een teveel aan silicium is hemolyse van het rood bloed cellen. Bij hemolyse lossen de bloedcellen op. Dit leidt tot bloedarmoede Dit manifesteert zich in symptomen zoals kortademigheid, zwakte, snel 피로, misselijkheidflauwvallen tinnitus, haaruitval, gespleten haarpunten, hartkloppingen, hartritmestoornissen en bleekheid. Langdurige en overmatige inname kan ook leiden tot nier stenen en urinewegstenen. Zwangere vrouwen mogen in geen geval silicium in de vorm van voedsel innemen aanvullen Het is nog niet bekend of en welke effecten het sporenelement in hoge doses heeft op het ongeboren kind. Silicium wordt gevaarlijk wanneer het in hogere concentraties in de lucht aanwezig is. De stof komt dan via de luchtwegen en hoopt zich op in de longblaasjes. Dit staat bekend als pneumoconiose of, in medische termen, silicose. Silicose is een typische beroepsziekte van mijnwerkers. Kenmerkende symptomen van silicose zijn prikkelbaar hoesten, droge hoest en kortademigheid. De eerste symptomen verschijnen echter meestal pas tien tot twintig jaar na blootstelling. Naarmate de ziekte vordert, long de prestaties verslechteren geleidelijk. De ziekte is altijd dodelijk.
