De linguale zenuw, of tong zenuw, innerveren het voorste tweederde deel van de tong en omvat zowel sensorische als gevoelige vezels. Het maakt deel uit van de mandibulaire zenuw, die ondergeschikt is aan de trigeminuszenuw Laesies kunnen veroorzaken smaak stoornissen, ongemak tijdens het slikken en fysiologisch spraakstoornissen.
Wat is de linguale zenuw?
De linguale zenuw loopt door het gebied van de onderkaak Het vertegenwoordigt een tak van de mandibulaire zenuw, die op zijn beurt een tak is van de trigeminuszenuw. De trigeminuszenuw is de vijfde hersenzenuw; neurale informatie uit het hele gezichtsgebied komt erin samen. Naast de mandibulaire zenuw heeft de trigeminuszenuw twee andere hoofdtakken: de oogzenuw of oogtak en de maxillaire zenuw of maxillaire tak. De linguale zenuw innerveren het voorste tweederde van de tong en ontvangt zowel zintuigspecifieke (sensorische) informatie van de smaak knoppen en niet-specifieke (sensorische) signalen met betrekking tot druk, temperatuur, aanraking en pijn sensaties. Deze laatste zijn meer dan alleen sterke aanraakprikkels; het menselijk lichaam heeft zijn eigen lichaam pijn receptoren (nociceptoren), dit zijn vaak vrije zenuwuiteinden. Omdat de linguale zenuw voornamelijk de tong aan de zenuwstelsel, het is ook bekend als de linguale zenuw.
Anatomie en structuur
Het uiteinde van de linguale zenuw bevindt zich in de tong onder de slijmvlies Van daaruit passeren de zenuwvezels onder een deel van de submandibulaire klier (glandula submandibularis) voordat ze verder gaan tussen deze en een van de tongspieren (musculus hyoglossus). Op dit punt bevindt de linguale zenuw zich aan de zijkant van de tong. Terwijl het doorgaat, kruist het eerst een van de externe tongspieren (musculus styloglossus) en vervolgens de superieure faryngeale veterspier (musculus constrictor pharyngis superior), een van de spieren van de keelholte. Vervolgens passeert de linguale zenuw het gezicht met de posterieure mandibulaire ramus (ramus mandibulae) aan de ene kant en de mediale pterygoïde spier aan de andere kant, waarbij ook de interne en externe vleugelspieren passeren (mediale pterygoïde spier en laterale pterygoïde spier), beide van die behoren tot de kauwspieren. Zoals de mandibulaire zenuw, gaat het verder naar de schedel Al in de schedelholte verdeelt de trigeminuszenuw zich in deze en twee andere takken.
Functie en taken
De functie van de linguale zenuw is om zenuwsignalen over te brengen. Hiervoor kunnen verschillende vezels binnen het pad worden gegroepeerd. Sensorische vezels dragen elektrische impulsen die neuronen produceren als reactie op sensorische stimulatie. In dit geval zijn dit smaak- of smaak prikkels op de tong. Hiervan moeten de gevoelige vezels van de linguale zenuw worden onderscheiden. Ze bevatten informatie over aanraking, pijn en temperatuur. De gevoelige vezels vormen de meerderheid in de zenuw. Een mens heeft ongeveer 100,000 chemische receptoren op de tong en keel die verantwoordelijk zijn voor smaakperceptie. Verschillende van hen worden gecombineerd in elke smaakpapillen. Speeksel helpt bij het oplossen water-oplosbaar moleculen uit het voedsel zodat de smaakreceptoren kunnen reageren op de afzonderlijke stoffen. De moleculen ofwel direct inwerken op de ionenkanalen of binden aan de receptoren, die vervolgens ionenkanalen openen in de celmembraan In beide gevallen is depolarisatie van de sensorische cel het resultaat: er wordt een elektrisch signaal gegenereerd. De individuele zenuwvezels die make-up de linguale zenuw is gegroepeerd in bundels. Een laagje bindweefsel bakent de 1-3 bundels in de zenuw van elkaar af. Deze omhullende laag, rijk aan collageen, vormt het perineurium. Fysiologie verwijst naar het inwendige van een fascikel als het endoneurium - het bevat de eigenlijke zenuwvezels waardoor informatie van de tong naar de hersenen in de vorm van elektrische impulsen.
Ziekten
Schade aan de linguale zenuw kan leiden tot verschillende sensorische stoornissen van de tong. Dergelijke laesies zijn bijvoorbeeld mogelijk als gevolg van een chirurgische ingreep aan de kaak, die deel kan uitmaken van een tandheelkundige of orthodontische behandeling of voor het verwijderen van cysten, tumoren en andere weefsels. Een typisch voorbeeld is tonsilectomieNaaldinbrengingen, zoals die vereist zijn voor lokale anesthetica, kan ook per ongeluk de linguale zenuw raken: hoewel spieren, zenuwen en andere structuren in het menselijk lichaam volgen in principe hetzelfde verloop en dezelfde structuur - kleine afwijkingen zijn in individuele gevallen mogelijk. De exacte locatie van de linguale zenuw kan daarom niet in alle gevallen met absolute zekerheid worden beoordeeld. In de context van behandelingen en onderzoeken verwijst geneeskunde ook naar dergelijke schade als iatrogeen. Bovendien brengen verwondingen in het gezichtsgebied het risico op een laesie van de linguale zenuw met zich mee. Ongeacht de exacte oorzaak, kan de signaaloverdracht in de zenuw volledig mislukken of slechts gedeeltelijk worden aangetast. De medische wetenschap vat stoornissen van smaakperceptie samen als dysgeusie. Vernietigde zenuwvezels die geen prikkels meer transporteren, kunnen leiden tot een volledig verlies van de smaakzin in het aangetaste gebied van de tong (ageusie). Bij hypogeusie daarentegen wordt de gevoeligheid voor smaakprikkels alleen maar verminderd. Gevoelloosheid en perceptuele stoornissen gerelateerd aan temperatuur, druk, pijn en aanraking zijn ook mogelijk. Omdat de linguale zenuw niet het hele oppervlak van de tong innerveren, maar alleen de twee voorste derde delen, leidt een laesie van deze zenuw meestal niet tot absoluut verlies van smaak. De meeste chemische receptoren die een persoon gebruikt om smaakstimuli waar te nemen, bevinden zich in het achterste derde deel van de tong. Naast smaakstoornissen kunnen er nog verschillende andere klachten optreden als gevolg van een laesie aan de linguale zenuw: Dysfagie en motorische spraakproblemen zijn ook mogelijk.
