Transseksualiteit is het gevoel tot een ander geslacht te behoren dan het biologische geslacht. Getroffen mensen hebben het gevoel dat hun aangeboren biologische geslacht verkeerd is.
Wat is transseksualiteit?
Transseksualiteit is het gevoel bij een ander geslacht te horen dan het biologische geslacht. In aanwezigheid van transseksualiteit is er het biologische geslacht en het sociale geslacht. Het biologische geslacht is meestal mannelijk of vrouwelijk, hermafrodieten komen minder vaak voor - deze komen zelden voor bij mensen. De transman is biologisch vrouwelijk, maar voelt zich man. Hij kleedt en stylt zichzelf als een man en leeft als een man. De transvrouw daarentegen werd als man geboren, maar voelt zich vrouw en leeft daarnaar. Ondertussen wordt transseksualiteit niet alleen beschouwd in termen van mannelijkheid of vrouwelijkheid, maar wordt het ook als seksuele identiteit geaccepteerd door mensen die niet duidelijk aan een van beide geslachten willen worden toegewezen. De sociale verschijnselen van transseksualiteit zijn bijvoorbeeld travestie, waarbij het biologische geslacht zich precies andersom kleedt, dus een man vormt zich bijvoorbeeld tot een vrouw. Dit hoeft echter niet per se te wijten te zijn aan transseksualiteit, het kan ook louter de kunstvorm van travestie zijn. Ongeacht de uiting van transseksualiteit vormt de seksuele geaardheid, die voor elke transseksueel anders kan zijn.
Functie en taak
Transseksualiteit is, net als homoseksualiteit, een afwijking van de seksuele norm, maar wordt tegenwoordig algemeen geaccepteerd door de samenleving. Het wordt medisch beschouwd als een genderidentiteitsstoornis, waarvan de oorzaken nog niet goed worden begrepen. De term "genderidentiteitsstoornis" bestaat echter al sinds een tijd waarin heteronormativiteit werd beschouwd als de onvoorwaardelijk correcte en enige gezonde seksuele geaardheid. Biologisch, medisch en sociaal wordt dit in recenter onderzoek anders ervaren. Het voorkomen van afwijkende seksuele percepties is bekend bij zowel mensen als zoogdiersoorten. In het laatste geval wordt homoseksualiteit echter vaker gezien als de meest voorkomende afwijking, hoewel men in gedachten moet houden dat mensen de enige dieren zijn die de genderidentiteit kunnen versterken, bijvoorbeeld door doelbewuste kleding. Het vermoeden bestaat dat transseksualiteit fysieke en psychologische triggers kan hebben, en genetische factoren worden ook vermoed. Geen van deze theorieën is echter concreet bevestigd. Of afwijkingen van de seksuele identiteit sociaal of individueel nut hebben voor de persoon of de samenleving, wordt ook nog onvoldoende onderzocht. Aangezien transseksualiteit de voortplanting moeilijk, zo niet onmogelijk kan maken, is een voordeel van transseksualiteit voor de samenleving in ieder geval niet gebaseerd op voortplanting. In andere culturen wordt gender niet gezien volgens de twee starre categorieën mannen en vrouwen. Het is bijvoorbeeld bekend dat sommige Indiaanse stammen tot vijf geslachten kennen en, als gevolg van levensgebeurtenissen, van de ene naar de andere kunnen veranderen. Hierdoor voeren ze verschillende taken uit binnen hun gemeenschap. Een soortgelijke sociaal geconditioneerde geslachtsverandering is ook bekend uit Albanië, wanneer gekozen vrouwen de rol en taken van mannen overnemen en vanaf dat moment als zodanig leven. Transseksualiteit is een minderheidsverschijnsel, maar desalniettemin een fenomeen dat steeds meer aandacht krijgt en dus meer maatschappelijke acceptatie. Zo is het voor transseksuelen tegenwoordig gelukkig mogelijk om hun transseksualiteit openlijk en naar eigen goeddunken uit te leven in een samenleving die toleranter wordt en om zelfs de steun van de moderne geneeskunde te gebruiken om hun biologische geslacht af te stemmen op het waargenomen geslacht (gevoeld geslacht). Zodoende kan vandaag de dag de lijdende druk van het feit dat men zich in het verkeerde lichaam bevindt, worden verminderd.
Ziekten en kwalen
Een van de grootste problemen met transseksualiteit is sociale erkenning. Sommige getroffen mensen voelen zich al jeugd dat hun biologische geslacht verkeerd is en afhangt van hoe hun ouders op deze boodschap reageren. Als ze steun ervaren, kunnen ze geholpen worden om hun leven aan transseksualiteit aan te passen. In de afgelopen eeuwen werd transseksualiteit echter nogal rigoureus onderdrukt in de westerse cultuur, en dat kan leiden tot ernstige psychologische gevolgen. Deze kunnen bestaan uit ernstig verdriet, Depressie en bijvoorbeeld minderwaardigheidscomplexen. Zelfs vandaag de dag is het verre van vanzelfsprekend dat een transseksueel begrip krijgt. Transseksualiteit vereist, net als homoseksualiteit, een coming-out, die sociale banden kan losmaken als de omgeving onverdraagzaam reageert. Het is in principe mogelijk om het biologische geslacht gedurende een periode van jaren chirurgisch en medisch om te keren. Zo kan een transman na verloop van tijd een biologische man worden die dan geslachtsgemeenschap kan hebben als een man. Andersom, van man naar vrouw, kan ook. Bovendien moeten transseksuelen met het verlangen naar een geslachtsverandering voortaan langdurige seks aannemen hormonen van dat biologische geslacht waaraan ze zich fysiek wensen te conformeren.
