Borstimplantaat: toepassingen en gezondheidsvoordelen

Het doel van plaatsen borstimplantaten is voor vrouwen om de gewenste cupmaat en een gewenste borstvorm te bereiken.

Wat is een borstimplantaat?

Er zijn momenteel twee soorten op de markt voor het vullen van implantaten: gevuld met zoutoplossing implantaten en siliconenimplantaten. Deze implantaten bestaan ​​uit een siliconen omhulsel, dat is gevuld met zoutoplossing of siliconengel. Degenen die hebben borstimplantaten ingebracht doen dit meestal om puur esthetische redenen. In Duitsland tussen de 30,000 en 45,000 borstimplantaten worden elk jaar verkocht. De kosten liggen meestal tussen de 4000 en 7000 euro, met volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen betalen alleen voor een dergelijke operatie als dit om gezondheidsredenen noodzakelijk is. Borst implantaten hebben slechts een bepaalde levensduur van 10 tot 20 jaar. Daarom moeten de borstimplantaten mogelijk worden vernieuwd of zelfs vervangen. Als de borstimplantaten geen problemen geven, kunnen ze voor een langere periode bewaard worden.

Vormen, soorten en soorten

Om een ​​optimaal resultaat te bereiken in een borstvergrotingdient vooraf een weloverwogen keuze te worden gemaakt over het juiste implantaat. Tegelijkertijd zorgt dit voor de stabiliteit van een borstvergroting​ De kwaliteit van het implantaat is erg belangrijk voor de patiënt, zodat er later geen complicaties zijn. Bij het kiezen van het juiste implantaat zijn er de volgende vier factoren: de grootte van het implantaat, de vulling van het implantaat, de schaal en de vorm van het implantaat. De grootte van de borst is afhankelijk van de smaak van de klant zijn er echter een aantal zaken waar rekening mee moet worden gehouden. De borst kan slechts zo breed zijn als de borst is breed. Bovendien is het bedrag van huid Er moet rekening worden gehouden met de huidtextuur en de implantaten in de borst mogen de symmetrie van het lichaam niet schaden. Voor implantaatvulling zijn er momenteel twee soorten op de markt: met zoutoplossing gevulde implantaten en siliconenimplantaten. Deze implantaten bestaan ​​uit een siliconen omhulsel, dat is gevuld met zoutoplossing of siliconengel. De implantaatschalen zijn volledig gemaakt van siliconen. Ze kunnen een glad of geruwd oppervlak hebben. Het uiterlijk wordt in wezen bepaald door de vorm van het implantaat. Lange tijd werden alleen ronde implantaten ontwikkeld, maar pas sinds 1994 zijn er andere implantaten beschikbaar. De druppelvormige implantaten zijn smal aan de bovenkant en worden naar beneden toe wijder. Veel vrouwen geven nu de voorkeur aan dit type implantaat omdat het resultaat veel meer lijkt op een natuurlijke borst. Bovendien kunnen de druppelvormige implantaten worden gedefinieerd door drie dimensies: dikte, hoogte en breedte. Zo kunnen de maat en de vorm van de borsten goed worden gekozen.

Structuur en werking

Voordat de operatie wordt uitgevoerd, hebben de arts en de patiënt uit voorzorg een consult. De dokter palpeert de borst, maatregelen de dikte van het borstweefsel, de grootte van de borst, de grootte van de tepelhoven, eventuele asymmetrie van de borsten en de huid textuur. Tijdens het consult moet de patiënte haar wensen heel precies uitdrukken, zodat ze tevreden is met het resultaat na de chirurgische ingreep. Om een ​​borstoperatie te laten plaatsvinden, zijn perfecte borsten vereist. Deze omvatten een magnetische resonantietomografie, een mammografie en in bijzondere gevallen een ultrageluid onderzoek van de borst. Borstimplantaten kunnen op twee verschillende manieren worden geplaatst. Ofwel onder de grote borstspier of over de grote borstspier. Er zijn ook verschillende toegangsroutes en bijbehorende incisies. Er is de incisie in de oksel en in de borstplooi. Een andere methode is de incisie bij de tepel, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen een incisie aan de rand van de tepel en een incisie rond de tepelhof. Sindsdien wordt een incisie in de oksel door de meesten als de meest onopvallende optie beschouwd littekens in het hele borstgebied zijn volledig afwezig en het litteken is ook discreet in het okselgebied. Mochten de implantaten ooit vervangen moeten worden, dan blijft deze methode niet hetzelfde littekens​ Bovendien is de plaatsing van het implantaat hier ingewikkelder dan bij de incisie in de borstplooi. Met de incisie onder de borst heeft de arts tijdens de operatie een heel goed zicht. Ook verschijnt dit litteken meestal later onzichtbaar, aangezien de borst in zijn natuurlijke uitgangspositie de incisie bedekt. Als het nodig is om de implantaten te vervangen, kan hiervoor dezelfde toegang worden gebruikt. tepel incisie kan worden gebruikt. Dit brengt echter meer risico's voor patiënten met zich mee dan de bovenstaande opties.

Medische en gezondheidsvoordelen

Borstimplantaten hebben geen medisch voordeel. Ze zijn een uitdrukking van sociaal-esthetische ideeën. In bepaalde gevallen zijn ze echter gunstig voor de mentale toestand van een patiënt volksgezondheid​ Vooral als de vrouw hierdoor een borst heeft verloren kanker, bijvoorbeeld. De wetenschap heeft in eerdere onderzoeken ontdekt dat borstimplantaten niet de oorzaak zijn borstkanker en zijn geen trigger voor reumatische aandoeningen. Inmiddels zijn er ook veel moeders die hun kind borstvoeding geven met een borstimplantaat. Volgens de bevindingen levert dit geen enkel risico op voor het kind. Toch mag niet worden vergeten dat borstimplantaten een vreemd lichaam voorstellen. Als een vrouw met borstimplantaten bijvoorbeeld een ernstige algemene infectie krijgt, is het raadzaam om een antibioticum iets eerder dan normaal. Dit is zo omdat bacteriën kan de bloedbaan binnendringen en zich hechten aan het implantaatoppervlak. In dit geval kan fibrose van de implantaatcapsule of een implantaatinfectie ontstaan. Hoewel dit risico laag is, moeten getroffen vrouwen toch oppassen. Het is ook essentieel om ervoor te zorgen dat het gebruikte materiaal van hoge kwaliteit is. Bovendien moeten regelmatige controles worden nageleefd. Dit zijn een ultrageluid - evenals een lichaamsonderzoek. Na 10 jaar, als de garantie op de implantaten meestal voorbij is, wordt een onderzoek om de één à twee jaar aanbevolen.