Tot enige tijd geleden werd aangenomen dat de dikke darm vooral absorbeert natrium en water om de darminhoud voor uitscheiding voor te bereiden. Tegenwoordig zijn er echter bevindingen dat tijdens een zogenaamde 'postvertering' energierijke voedingscomponenten die niet werden gebruikt in de dunne darm worden afgebroken door de darm bacteriën en geabsorbeerd door de darmwand. Dit aspect van energiereserve of energiebesparing speelt een ondergeschikte rol in de industriële samenleving met zijn overvloed aan voedsel.
In de derde wereld wordt echter geschat dat de opname van energierijke verbindingen in de dikke darm 15 - 20% van de totale energie-inname uitmaakt. Bovendien werd eerder aangenomen dat voedingsvezels onveranderd uit de voeding worden uitgescheiden en alleen door zwelling het volume van de ontlasting vergroten. Tegenwoordig weten we dat ze worden afgebroken in de dikke darm (met verschillende intensiteit afhankelijk van het type).
Vetzuren met een korte keten uit bacteriële koolhydraat- en eiwitafbraak hebben ook een beslissende invloed op het binnenmilieu van de dikke darm en worden snel en nagenoeg volledig door de darmwand opgenomen. natrium en water. Hierdoor hebben ze een preventieve werking tegen diarree. Er zijn grote verschillen in de frequentie van beide ziekten tussen de geïndustrialiseerde landen en de landen van de derde wereld.
Geconcludeerd kan worden dat te veel suiker en te weinig voedingsvezels significant betrokken zijn bij het ontstaan van de ziekten. In De ziekte van Crohn patiënten is weliswaar een verhoogde consumptie van suiker aangetoond, maar niet in colitis ulcerosa. De vezelopname lijkt in dit geval geen grote rol te spelen.
Ook de potentieel ziektebevorderende opname van transvetzuren (in chemisch geharde vetten zoals sommige margarines) en van bakkersgist wordt besproken. Bovendien kan Betrofene, dat als baby geen borstvoeding kreeg, een hoger risico lopen om ziek te worden. In colitis ulcerosa er is geen bewijs voor een verband tussen voedingsfactoren en het ontstaan van de ziekte.
Er is alleen waargenomen dat de opname van een vetzuur met een korte keten (butyraat) in de dikke darm wordt gestoord colitis ulcerosa. Al deze feiten voor het ontstaan van chronisch inflammatoire darmziekten door voedende factoren zijn echter niet ongetwijfeld aantoonbaar. Inpatiënten en poliklinische patiënten met chronische inflammatoire darmaandoeningen zijn vaak algemeen ondervoeding.
Bij kinderen en adolescenten leidt dit tot een verminderde lengtegroei en een vertraagde puberteit. De volgende voorwaarden dragen bij aan ondervoeding: Verlies van eetlust, onevenwichtig dieet, bepaalde voedingsmiddelen niet tolereren, braken, verminderde opnamecapaciteit van de zieke darm, verlies van gal zuren en bijwerkingen van medicatie. Dit leidt tot gewichtsverlies, vermindering van bepaalde bloed eiwitten (albuminen), bloedarmoede en vaak tot een vermindering van de volgende vitaminen in bloedserum: vitamine B 12, vitamine D, foliumzuurijzer calcium, kalium, magnesium, zink.
Al deze vitaminen en sporenelementen kunnen in tabletvorm of door injectie worden geleverd. De waarde van kunstmatige voeding voor het verbeteren van de voedingsstatus staat buiten kijf. Formule-diëten worden daarom in acute gevallen gebruikt.
Dit zijn kant-en-klare drink- of sondevoeding. Ze zijn licht verteerbaar, vezelarm en voldoen aan de eisen. In De ziekte van Crohn, dit resulteert in een betere voedingstoestand en positieve effecten op de darm slijmvlies.
Bij zweren colitis patiënten zijn er geen betrouwbare gegevens over de waarde van een formule dieet in acute fasen. In dit geval worden mineralen en vocht aangevoerd door middel van een infuus. De basis is de therapie met cortisone.
Aanvullende kunstmatige voeding via infusie verbetert de voedingstoestand, maar heeft geen invloed op het beloop en de ontstekingsactiviteit van de ziekte. De omega-3-vetzuren in visolie hebben kennelijk een ontstekingsremmende werking in het gebied van de darm slijmvlies. Ze kunnen worden gegeven in de vorm van capsules in een dosering van 5 gram omega-3-vetzuren per dag.
Resultaten op dit punt moeten echter verder worden onderbouwd voordat een overeenkomstige aanbeveling kan worden gedaan. Tot nu toe is een dieet vezelarm en rijk aan suiker wordt beschouwd als een van de factoren die de ontwikkeling van De ziekte van Crohn. Er zijn echter ook onderzoeken die geen verschil laten zien met een normaal gemengd dieet. Voedingsmiddelen zoals melk, tarweproducten en citrusvruchten kunnen in sommige gevallen de symptomen verergeren.
Het is echter de vraag of het vermijden van deze voedingsmiddelen in het algemeen de frequentie van acute aanvallen vermindert en de periode zonder symptomen verlengt. Bij 15% van de patiënten met de ziekte van Crohn is intolerantie voor bepaalde voedingsmiddelen vastgesteld. Voedselallergie werd uitgesloten als oorzaak.
Dit maakt duidelijk dat er op dit moment geen betrouwbare gegevens zijn over een specifiek dieet dat gevolgd zou kunnen worden tijdens de symptoomvrije periode om het optreden van een nieuwe terugval te voorkomen. We raden een licht, gezond en gevarieerd dieet aan dat alleen rekening houdt met individuele intoleranties. Acute terugval: sondevoeding leidt tot een aanzienlijke verbetering van de voedingstoestand van patiënten met de ziekte van Crohn en kan in bepaalde gevallen een positief effect hebben op de genezing van darmfistels.
Anders heeft een kunstmatig dieet geen effect op de ontstekingsactiviteit in de darm slijmvlies. Bij zweren colitis bij dreigende complicaties en voorafgaand aan de operatie bij de patiënten van Crohn is uitsluitend kunstmatige voeding via een infuus noodzakelijk. In het algemeen ondervoeding en tekort aan bepaalde nutriënten: Kunstmatige voeding via een maag buis of, indien niet mogelijk, een infuus.
In het geval van chronische sijpelende bloeding in het darmgebied, ijzeropname in tabletvorm. Als het onderste deel van het dunne darm wordt verwijderd met meer dan 100 cm, de toediening van vitamine B 12 is noodzakelijk. In het geval van een bewezen zinktekortmoet zink in tabletvorm worden gegeven.
Er is geen duidelijk bewijs van de effectiviteit van voedingstherapie die de pijn-vrije periode tussen aanvallen. Een lichte, volledige voeding, rekening houdend met de individuele onverenigbaarheden, kan echter worden aanbevolen.
