Beperkt gebruik van werkzame stoffen bij doping

Introductie

Deze groep actieve ingrediënten zijn substraten die zijn goedgekeurd voor gebruik in wedstrijden met bepaalde beperkingen. Deze stoffen zijn niet direct in doping. De vraag rijst echter of het medisch gezien niet verstandiger lijkt om de atleet volledig te genezen dan hem te behandelen met lokale anesthetica of corticosteroïden.

De aan beperkingen onderworpen goedgekeurde werkzame stoffen zijn die welke hieronder in meer detail worden beschreven. - Alcohol

  • cannabinoïden
  • Lokale anesthetica
  • Corticosteroïden
  • Bètablokker

Vergelijkbaar met cafeïneis alcohol een stimulerend middel waarvan het algemene sportverbod nergens op slaat. Alcohol heeft in kleine hoeveelheden een stimulerend effect, maar heeft bij de meeste sporten geen prestatieverhogend effect, maar eerder een prestatieremmend effect door verlies van coördinatie.

Alleen bij schietsporten, waar een vaste hand vereist is, is het verboden alcohol te drinken voor de wedstrijd. Tot deze groep stoffen (cannabis) behoren bijvoorbeeld hasj of marihuana. De aanwezige werkzame stof is?

  • Tetrahydrocannabinol (THC). Het innemen van de cannabinoïden heeft een euforisch, geestverruimend effect. Langdurig gebruik leidt tot afhankelijkheid bij gebruik van sterke bedwelmende middelen.

Door de enige lichte euforie is een prestatieverbetering alleen te verwachten bij enkele sporten met verhoogd risico. De prestatieverhoging is te danken aan het verminderen van het angstpotentieel en gaat gepaard met een verhoogd risico op ongevallen. In 1999 werd cannabis door het IOC verboden verklaard.

Een tolerantiewaarde van 15 ng / ml urine is echter aanvaardbaar vanwege de mogelijke passieve consumptie. Lokaal anesthetica worden gebruikt voor lokale anesthesie. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij gewrichtspijn.

Lokale anesthetica zijn onder medisch toezicht toegestaan ​​mits inschrijving bij de medische commissie. Echter, cocaïne is niet toegestaan ​​als werkzame stof. Corticosteroïden, ook wel bijnier genoemd hormonen, zijn onderworpen aan bepaalde beperkingen vanwege het ontstekingsremmende aspect.

Bij een melding bij de medische commissie is lokale toepassing (oog, oor etc.) toegestaan ​​als er een medische indicatie is. Zo kan een effect op het hele lichaam worden uitgesloten.

De aanzienlijke toename van het aantal astmapatiënten in competitiesporten suggereert echter dat behandeling met corticosteroïdtoepassingen noodzakelijk is. In het verleden werden bètablokkers, ook wel bètareceptorblokkers genoemd, als verboden middelen beschouwd. In 1990 werden ze echter verplaatst naar de lijst met beperkte middelen.

noradrenaline veroorzaakt een toename van hart- snelheid op de bèta-receptor van het hart. Als deze receptoren worden geblokkeerd door bètablokkers, kan de hart- tarief wordt verlaagd. Vooral bij sportschieten moeten deze effecten worden gebruikt om de prestaties te optimaliseren.

Het gebruik van bètablokkers is contraproductief uithoudingsvermogen sporten omdat het de aërobe en anaërobe uithoudingsprestaties vermindert. In de moderne vijfkamp is de inname van bètablokkers voorkomen door de disciplines schieten en cross-country in te zetten lopend op een dag. Tegenwoordig vinden alle disciplines plaats op één dag.