Definitie
Een verstuiking (vervorming) van de voet verwijst naar een overstrekking van de ligamenten van de voet of de gezamenlijke capsule van de enkel gewrichten. De ligamenten van de voet vertegenwoordigen verbindingen tussen de botten van de voet en die van de lagere been. Net als de gezamenlijke capsule, ze stabiliseren en beveiligen de enkel gewricht door het fysiologische bewegingsbereik van het gewricht te bieden door hun beperkte rekbaarheid.
Hoewel dit het benige gewricht een zekere mate van bescherming geeft, is het juist vanwege deze beperkte rekbaarheid van de ligamentstructuren dat trauma kan leiden tot overstrekking (verstuiking) of, in het ergste geval, zelfs tot scheuren (gescheurde ligament, breuk). De term "verstuiking" is misleidend omdat het onderliggende blessure-mechanisme niet een compressie van de voet is, maar een stretching van de ligamenten. De verstuiking van de voet is een veel voorkomende blessure bij sportverwondingen.
De oorzaak van een verstuikte voet is meestal een beweging die verder gaat dan de fysiologische en beoogde omvang, zoals het geval is bij voorovergebogen voet. Als gevolg hiervan worden de ligamenten die het gewricht stabiliseren, overbelast, wat dan een verstuiking van de voet wordt genoemd. Een typisch blessurepatroon voor een verstuikte voet is het zogenaamde supinatie trauma.
De supinatie trauma (verdraaien van de voet) is genoemd naar de onderliggende beweging, supinatie. Hier de enkel gewricht buigt zodat de binnenrand van de voet wordt opgetild en de buitenrand van de voet wordt verlaagd, waardoor de buitenste enkel naar buiten wijkt. Dit zorgt ervoor dat de buitenste ligamenten van de voet overbelast raken en treft meestal het talofibulaire voorste ligament, dwz het voorste ligament dat het enkelbot (talus) verbindt met de fibula van de onderste been.
Het ligament dat de hielbeen (calcaneus) met de fibula kan ook overbelast zijn en wordt daarom het calcaneofibulaire ligament genoemd. Slechts zelden wordt het achterste ligament dat de enkel en het kuitbeen verbindt (Ligamentum talofibulare posterius) aangetast door een verstuiking. Als een van de meest voorkomende sportverwondingenkomt een verstuikte voet vaak voor bij sporten waarbij sprongen vereist zijn en men daardoor gemakkelijk voorover kan buigen bij het raken van de grond, zoals bij basketbal.
Andere sporten die snel kunnen leiden tot een verstuikte voet zijn lopend, zoals jogging, maar ook wandelen, vooral op oneffen terrein waar het gemakkelijk is om te draaien en te keren. Maar vaak kunnen zelfs kleine trauma's tijdens alledaagse bewegingen leiden tot een verstuikte voet, zoals bukken bij een stoeprand. Het zijn echter niet alleen overmatige en onfysiologische bewegingen van de voet die tot verstuikingen leiden, maar ook externe krachten die op de enkel of voet inwerken, die bijvoorbeeld bij een ongeval kunnen optreden.
Het is ook gemakkelijker om een verstuikte voet te krijgen als u in het verleden last heeft gehad van verstuikingen. In dit geval kan het ligamenteuze apparaat van de voet versleten zijn door herhaalde overbelasting en stretching zodanig dat het niet langer volledig kan regenereren en dus niet langer betrouwbaar zijn stabiliserende functie op het gewricht kan uitoefenen. Als resultaat zelfs een klein beetje stretching van de enkelgewricht kan gemakkelijker leiden tot hernieuwde verstuiking van de voet vanwege het ontbreken van ligamentspanning (ligamentinsufficiëntie). Een verstuiking wordt ook bevorderd door bestaande voetafwijkingen, zoals een holle voet.
