coronaire slagader ziekte kan variëren van verloop en zelfs chronisch worden. Een vroege diagnose is daarom des te belangrijker en kan levensreddend zijn.
Voortgang van coronaire hartziekte
Coronaire hartziekte kent in individuele gevallen heel verschillende cursussen:
- Als het eerste symptoom van coronair hart- ziekte is een hartaanval en als dit wordt overleefd, hangt het verdere verloop in cruciale mate af van de mate waarin het mogelijk is om het individu te krijgen risicofactoren onder controle.
- Als het coronaire hart- ziekte manifesteert zich primair als angina pectoris in verschillende mate, kunnen effectieve tegenmaatregelen mogelijk al worden geïnitieerd in het voortraject van een hart- aanval.
Ondanks een optimale behandeling heeft elke patiënt met coronaire hartziekte echter een niet precies te berekenen risico op hartaanvallen, ernstig hartritmestoornissen or hartfalen, wat de levensverwachting aanzienlijk kan beperken.
Ernstige complicaties mogelijk
De meest ernstige complicatie van coronair slagader ziekte is een hartinfarct, waardoor nog steeds veel mensen sterven voordat ze een ziekenhuis bereiken. In de context van een hartaanval, alle mogelijke vormen van aritmie maar ook bloed stroomgerelateerde schade aan de hartklep kan optreden. In sommige gevallen kan een aritmie zonder voorafgaande waarschuwingssymptomen ook de eerste en mogelijk fatale gebeurtenis van coronair zijn slagader ziekte.
In het chronische beloop van coronaire hartziekte na een verlopen hartinfarct, hartfalen en terugkerende maligne aritmieën lopen voorop bij mogelijke complicaties.
Diagnose van coronaire hartziekte
Voor een vroege diagnose van coronaire hartziekte, zal de arts de patiënt eerst uitgebreid vragen naar symptomen en andere medische geschiedenis. Een fysiek onderzoek en puls en bloed drukmetingen volgen.
Van bijzonder belang zijn de elektrocardiogram (ECG) en ultrageluid onderzoek van het hart. Vooral door spanning onderzoeken zoals stress-ECG, stress ultrageluid onderzoek of de zogenaamde tallium scintigrafiesymptomen van coronaire hartziekte kunnen worden uitgelokt en gedocumenteerd onder medische controle.
Helaas is er geen honderd procent slagingspercentage van deze onderzoeksprocedures, zodat in individuele gevallen het vroege, soms levensreddende diagnose van coronaire hartziekte kan niet worden gemaakt. Echter, wanneer coronaire hartziekte wordt vermoed en bevestigd, alleen directe visualisatie van de kransslagaders en hun mogelijke vernauwing tijdens hartkatheterisatie kan de diagnose bevestigen en de basis vormen voor een effectief behandelplan.
