Introductie
Wat veel patiënten niet weten, al in de acute fase van een hernia van de lumbale wervelkolom, kunnen fysiotherapeutische toepassingen een aanzienlijke vermindering van de symptomen teweegbrengen. De fysiotherapeutische behandeling voor a hernia in de lumbale wervelkolom is primair gebaseerd op de huidige klachten van de patiënt, evenals de fase van de ziekte. Tijdens de acute fase van de lumbale wervelkolom syndroomdient de fysiotherapeut zich vooral te richten op snel pijn Verlichting. De karakteristiek pijn van een hernia wordt veroorzaakt door het feit dat de beschadigde schijfstructuur druk uitoefent op de zenuwwortel het verlaten van het tussenwervelgat van de wervelkolom. In het kader van de fysiotherapie worden daarom eerste pogingen ondernomen om deze druk te verminderen door middel van gerichte positionering, mobilisatietechnieken en manuele therapeutische technieken.
Therapie van een lumbaal wervelsyndroom
Hier ligt de patiënt in rugligging, de benen worden op een schuimblok gelegd, waarbij de heup en knie gewrichten moet een hoek van ongeveer 90 ° hebben. De positioneringshoek van de benen kan ook individueel worden gevarieerd, afhankelijk van de meest comfortabele positie. Sommige patiënten met een lumbale wervelkolom syndroom geef de voorkeur aan een wat vlakkere houding door een deken of iets dergelijks onder de onderbenen te leggen.
Het ligvlak moet nogal hard zijn. Het doel is om de lumbale wervelkolom te ontlasten en de tussenwervelgaten (neuroforama's) te verwijden voor de zenuwwortels die onder druk staan. Deze positionering kan goed worden aangevuld door lokale toepassing van warmte door een plat warm pak, een warmwaterkruik of een warme handdoek onder de lumbale wervelkolom te plaatsen, zonder natuurlijk weer in een holle rugpositie te komen.
Deze positionering is zeer geschikt voor zelfbehandeling thuis tijdens de acute pijn fase van lumbale wervelkolom syndroom Een nog effectievere houding bij een lumbaal wervelkolomsyndroom, dat in principe hetzelfde effect heeft als de getrapte bedhouding, is de bekken-been ophanging in de zogenaamde slingtafel. Slingertafelbehandeling wordt voornamelijk aangeboden door fysiotherapeutische praktijken of fysiotherapeutische afdelingen in ziekenhuizen.
Bij dit speciale apparaat worden het bekken en de benen gefixeerd in speciale gordelsystemen en uitgelijnd in de hierboven beschreven positionering. De lusconstructie simuleert een zekere "gewichtloosheid" en het reliëf voor de tussenwervelschijf structuren brengen vaak een aanzienlijke verbetering van de klachten met zich mee. Een andere effectieve fysiotherapeutische behandelmethode van de hernia (prolaps) is de tractiebehandeling (stretching behandeling).
Dit gebeurt handmatig (door de fysiotherapeut fysiotherapeut), of in de slingtafel via een extra gewicht een trek in de lengterichting van de wervelkolom. Door deze gedoseerde tractie probeert men de wervellichamen minimaal uit elkaar te trekken en de aangetaste tussenwervelschijven en zenuwwortels te ontlasten. Deze therapie van het lumbale wervelsyndroom mag echter alleen worden uitgevoerd door een gekwalificeerde therapeut die de intensiteit van de tractie kan doseren op basis van de situatie.
Van de fysiotherapeutische maatregelen van het lumbale wervelsyndroom beloven warmtetoepassingen (thermotherapie) in de acute fase een verlichting van de symptomen, aangezien het effect van een modderpakking of ander warmtemedium de vaak pijnlijk verkrampte spieren kan ontspannen. EEN massage therapie wordt vaak niet aanbevolen in de acute fase van een hernia, aangezien intensieve grijptechnieken extra irritatie van de aangetaste zenuwstructuren kunnen veroorzaken. Verder zijn de mogelijkheden van Traditioneel Chinees Medicijn (TCM) kan natuurlijk worden uitgebuit.
Het bekendste onderdeel van TCM is dat zeker acupunctuur, maar ook moxatherapie (brandend van geneeskrachtige kruiden op acupunctuurpunten) of voetreflexologie kan met succes worden toegepast. De fysiotherapeutische behandeling van a hernia van de cervicale wervelkolom in de acute fase lijkt sterk op de fysiotherapie van het cervicale wervelkolomsyndroom. In de subacute fase (de sterkste, immobiliserende pijn is voorbij) van het lumbale wervelsyndroom / hernia, is een van de belangrijkste aspecten van fysiotherapeutische behandeling gerichte training van de rompspieren (buik- en rugspieren).
De bovengenoemde therapiemethoden en ook de medische behandeling zijn primair symptoomgericht. Een langdurig en preventief therapeutisch effect kan alleen worden bereikt door een goed uitgevoerde spieropbouwende training en door leren hoe je je in het dagelijks leven moet gedragen op een manier die geschikt is voor de rug. terwijl de laatste jaren veel belang werd gehecht aan het trainen van de rug en buikspierenis onlangs een trendbreuk aan het licht gekomen. Nieuwere concepten negeren het aspect van buiktraining steeds meer en richten zich duidelijk op het trainen van de rugspieren.
Het is ook zinvol om de roterende bewegingen van de wervelkolom uit te oefenen na a hernia (in een bepaald tijdsinterval). Complexere oefeningen, zoals de rotatiecomponent van de wervelkolom, mogen echter alleen onder professionele begeleiding worden gedaan in een fysiotherapeutische praktijk of sportschool met fysiotherapeutisch toezicht, aangezien er meer kwaad dan goed kan worden gedaan door onjuiste training. Ook een training met losse gewichten (dumbbells) komt weer meer naar de voorgrond.
Eenvoudigere, maar nog steeds effectieve oefeningen kunnen thuis echter goed worden gedaan, zelfs zonder veel expertise en apparatuur. Oefeningen in een viervoetige houding zijn bijvoorbeeld zeer geschikt om de gehele rugspieren efficiënt te versterken. Het belangrijkste is om ervoor te zorgen dat je een goede uitgangspositie hebt.
De gehele wervelkolom moet bijvoorbeeld gespierd worden gestabiliseerd om ontwijkende bewegingen te voorkomen. Een ander belangrijk ziektebeeld, dat zeer vaak leidt tot een acuut lumbaal wervelsyndroom, is de 'blokkering' van een of meer wervels gewrichten Een blokkade, in medische terminologie bekend als segmentale articulaire disfunctie, beschrijft een tijdelijke bewegingsstoornis van een gewricht.
In het klassieke geval van een acute blokkering van een wervelgewricht, melden patiënten doorgaans een plotselinge, lumbagolike pijn in de rug dat leidt tot de onmiddellijke stopzetting van alle activiteiten. Bewegingen zijn niet of nauwelijks meer mogelijk. De oorzaak van dergelijke blokkades is vaak het schokkerig tillen van zware voorwerpen, maar soms is het gewoon een ongunstige beweging in een voorovergebogen positie.
In zeer korte tijd worden de omliggende spieren van de lumbale wervelkolom enorm gespannen, als een uitdrukking van het lichaam dat probeert het pijnopwekkende bewegingssegment (het geblokkeerde wervelgewricht) te immobiliseren. Blokkades kunnen ook minder dramatisch zijn. Patiënten zullen eerder klagen over niet-specifiek pijn in de rug of het gevoel hebben "op de een of andere manier krom te zijn".
Therapeutische behandelmethoden zijn gericht op het herstellen van het fysiologische (natuurlijke) gewrichtsspel en het bevrijden van geblokkeerde personen Vertebrale lichaam vanuit zijn beperkte positie. De meest gebruikte behandelingstechnieken om dit doel te bereiken zijn manipulatietechnieken en mobilisatietechnieken. Beide technieken maken deel uit van manuele therapie.
Bij de manipulatietechnieken worden gerichte, snelle impulsen in het gebied van de blokkering geplaatst. In de populatie wordt deze techniek opgevat als de klassieke “setting”. De mobilisatietechnieken zijn spier-energietechnieken die zonder snelle impulsen werken en de eigen spierkracht van de patiënt gebruiken om het geblokkeerde wervelgewricht vrij te maken.
In Duitsland is het 'afwikkelen van een verstopte wervelkolom' voorbehouden aan artsen met een speciale aanvullende opleiding (chiropractische manuele therapie). Mobilisatietechnieken worden uitgevoerd door artsen en fysiotherapeuten die zijn getraind in manuele therapie, vanwege de kleinere kans op complicaties. Beide technieken zijn even goed geschikt om een blokkade op te heffen bij correct gebruik.
Rugklachten, zoals ze vaak voorkomen bij het lumbale wervelsyndroom, worden vaak veroorzaakt door spanning in de spieren, onjuiste belasting van de wervelkolom of door pathologische veranderingen in de kleine wervelkolom. gewrichten Naast conservatieve therapie (bijv. De toediening van pijnstillende en spierverslappende geneesmiddelen), acupunctuur is een andere, niet-chirurgische manier om de klachten te verlichten. Speciale naalden worden in bepaalde acupunctuur punten (meridianen) door een arts of alternatieve geneesheer die is opgeleid in natuurlijke historie.
Ze blijven daar ongeveer 20 tot maximaal 30 minuten. De patiënt voelt tijdens de behandeling een licht tintelend of warm gevoel. Het doel van acupunctuur is het activeren en stimuleren van de energiestroom, de bloed bloedsomloop in de aangetaste delen van het lichaam en het zelfgenezende vermogen van het lichaam.
Vaak wordt al na enkele sessies een verbetering van de symptomen bereikt. Een nieuwe behandelmethode is de NSM-neurostimulatie. Hier fijne sondes, vergelijkbaar met acupunctuurnaalden, worden ingebracht in het zieke weefsel.
Tussen deze sondes wordt dan een elektrisch veld aangelegd, dat wordt opgewekt door een speciaal stimulatie-apparaat met als doel pijn- en ontstekingsopwekkende stoffen te neutraliseren en tegelijkertijd belangrijke cellen te sturen voor wond genezen naar de plaats van schade. De behandeling is volledig pijnloos voor de patiënt en kan volgens de huidige kennis ontstekingsremmend en regeneratiebevorderend werken.
