Therapie | Vet embolie

Therapie

Als een vet embolie is gediagnosticeerd in de pulmonale of cerebrale schependient zo snel mogelijk een adequate therapie te worden gestart. Een symptomatische therapie staat centraal. Mogelijke opties zijn onder meer het remmen van bloed stolling (antistolling) en het gebruik van glucocorticoïden.

Vooral het gebruik van anticoagulantia moet echter kritisch worden bekeken, aangezien een vet embolie is geen typische embolie die bestaat uit trombocyten (bloed bloedplaatjes). glucocorticoïden (zoals hydrocortison of prednisolon) kunnen de heersende ontstekingsprocessen in de long effectief onderdrukken schepen​ Verwante onderwerpen: Therapie van een longembolie Naast deze maatregelen worden ook ondersteunende opties overwogen.

Hier kan de patiënt zuurstof krijgen om de kortademigheid te verlichten of, in het geval van volledig ademhalingsfalen, mechanisch ventilatie​ Tijdens het vallen bloed druk in pulmonale embolie, is het raadzaam om de patiënt van vloeistof te voorzien om de bloedsomloop te stabiliseren. Het volume moet echter voorzichtig worden toegediend terwijl de longslagader wordt gecontroleerd bloeddruk door middel van een recht hart- katheter.

De administratie van catecholamines kan ook het onevenwichtige stabiliseren bloeddruk situatie. Hier moet aandacht worden besteed aan het besturen van de hart- tarief, aangezien dit al kan worden verhoogd in het geval van een longembolie​ Er moet ook aandacht worden besteed aan nier functie. In geval van functieverlies moeten passende maatregelen worden genomen. Symptomatische behandeling wordt meestal gevolgd door intensieve medische behandeling Grensverkeer met verdere symptomatische zorg.

Wat zijn de gevolgen op lange termijn?

Als vetembolie niet op tijd wordt behandeld, kunnen complicaties op de lange termijn optreden. Sinds de rechterkant hart- moet permanent pompen tegen deze verhoogde weerstand in de long schepen in het geval van acute afsluiting, Rechtsaf hartfalen kan optreden als de symptomen lange tijd aanhouden. Bovendien kunnen na een enkel incident hernieuwde vetembolieën optreden.

De afsluiting van arteriële longvaten vermindert de uitwisseling tussen lucht en zuurstofrijk bloed. Als gevolg, pulmonale longblaasjes kan instorten en er kunnen lege ruimtes ontstaan ​​(atelectase), die lange tijd kan aanhouden.De ontwikkeling van deze atelectasen is te wijten aan de verminderde productie van oppervlakteactieve stof, waardoor de oppervlaktespanning van de longblaasjes tijdens het uitademen afneemt en ze open blijven. Het sluiten van kleine slagaders kan leiden tot een longinfarct, dat voornamelijk wigvormig is.

Longontsteking kan zich dan ontwikkelen vanuit dit infarctgebied.

  • Infarct Longontsteking
  • Therapie van hartinsufficiëntie

Het acute begin van een vetembolie kan fataal zijn, ook al is het, zoals hierboven vermeld, tamelijk zeldzaam. De afsluiting van de longvaten kan bijvoorbeeld leiden tot een verergering van de hartzwakte en rechts hartfalen bij patiënten met reeds bestaand rechterhartfalen.

Maar vooral de minder frequente occlusies van een cerebrale slagader kan levensbedreigende complicaties veroorzaken. De belangrijkste hiervan is beroerte met neurologische symptomen. In dit geval is het belangrijk om de bloedstroom in het afgesloten vat zo snel mogelijk te herstellen.