Anterograde Amnesia
Retrograde geheugenverlies kan worden onderscheiden van anterograde amnesie, Een geheugen kloof voor volgende evenementen, dwz geheugenverlies dat is vooruit in de tijd. De getroffen persoon kan geen nieuwe inhoud meer opslaan en kan de gedachten niet meer vasthouden na het begin van de activerende gebeurtenis of kan ze slechts voor een zeer korte tijd vasthouden. In dit geval is het vermogen om nieuwe taken te onthouden of te leren als het ware sterk beperkt. Over het algemeen anterograde geheugenverlies wordt vaker waargenomen, maar beide vormen van geheugenverlies bestaan vaak gelijktijdig. Na een trauma met bewustzijnsverlies kan een persoon zich bijvoorbeeld niet herinneren wat er na de gebeurtenis is gebeurd, noch kan hij zich nieuwe inhoud herinneren na het ontwaken.
Korsakov-syndroom
Het Korsakow-syndroom is een bijzondere vorm van geheugenverlies, die eerder werd waargenomen bij alcoholisten. Tegenwoordig wordt echter erkend dat, naast chronische alcoholconsumptie, andere triggers voor het Korsakov-syndroom mogelijk zijn, zoals een hersenbloeding, craniocerebrale trauma of zuurstofgebrek. De belangrijkste reden voor dit geheugenverlies is een tekort aan thiamine (vitamine B1), dat betrokken is bij belangrijke processen in het menselijk lichaam, waaronder zenuwcellen.
Daarom, als het aanbod wordt verminderd, belangrijk hersenen structuren kunnen worden vernietigd, vooral het borstlichaam, een deel van de zogenaamde limbisch systeem, dat een belangrijke rol speelt in leren en denkprocessen. Dit resulteert in een verminderd vermogen om nieuwe inhoud te onthouden, vaak gecombineerd met retrograde geheugenverlies. Typerend voor dit ziektebeeld is de zogenaamde confabulatie, a geheugen vervorming. Hier wordt ten onrechte aangenomen dat spontane gedachten of ideeën correct zijn en worden gebruikt in plaats van de geheugen hiaten.
Behandeling / therapie
Ten eerste de therapie van retrograde geheugenverlies bestaat uit het behandelen van de werkelijke oorzaak. Als er een andere ziekte is, zoals epilepsie, dementie, ontsteking of beroerte, moet het dienovereenkomstig worden behandeld. psychotherapie moet worden overwogen in het geval van extreme mentale stress veroorzaakt door de geheugenleemtes. De belangrijkste en meest effectieve therapie is waarschijnlijk de neuropsychologische benadering.
Hier wordt de getroffen persoon verschillende aangeleerd leren strategieën in een intensieve training, waarmee de geheugenprestaties kunnen worden verbeterd. Om het dagelijkse leven van de patiënt te vergemakkelijken, het gebruik van extern geheugen AIDS wordt ook aanbevolen. Dit betekent bijvoorbeeld dat belangrijke zaken worden genoteerd op een notitieblok of smartphone zodat ze niet vergeten worden.
Ten slotte kunnen de geheugenprestaties worden beïnvloed door bepaalde medicijnen. Het gebruik ervan moet echter voor elk geval afzonderlijk worden afgewogen en met een specialist worden beslist, omdat een invloed pas achteraf is onderzocht craniocerebrale trauma. Zo kunnen medicijnen zoals donepezil of methylfenidaat worden off-label aanbevolen, dwz dat deze medicijnen ook daadwerkelijk voor andere ziekten worden gebruikt. Bovendien worden rivastigmine of fysostigmine ook gebruikt, die beide de concentratie van de neurotransmitter (stoffen voor signaaloverdracht in de zenuwstelsel) acetylcholine.
