Taalontwikkelingsstoornis: oorzaken, symptomen en behandeling

Taalontwikkelingsstoornissen zijn niet ongebruikelijk bij jonge kinderen. Hier ligt de oorzaak vaak in de over- of onderuitdaging van de nog niet volledig volwassen mensen hersenen​ Hier is het belangrijk om het kind voorzichtig te ondersteunen en nooit overdreven te reageren. Het kind moet zich niet dom of ongetalenteerd laten voelen. Latere spraakremming, taalstoornissen en zelfs autisme kan hierdoor mogelijk worden bevorderd.

Wat zijn taalontwikkelingsstoornissen?

De term taalontwikkelingsstoornis verwijst naar een ontwikkelingsachterstand in de taalvaardigheid van een kind, zowel qua inhoud als qua tijd. De mate van de stoornis kan zich op een groot aantal verschillende manieren manifesteren op individueel niveau: fonetisch-fonologisch, morfo-syntactisch (dysgrammatisch), lexicaal-semantisch en op een pragmatisch-communicatief niveau.

Oorzaken

Autistische taalstoornissen zijn genetisch bepaald. Iedereen die een dergelijke genetische samenstelling echter bij zichzelf of in zijn omgeving ontdekt bloed familieleden zouden wat gevoeliger moeten zijn voor dat van hun kind spraakstoornissen​ Het is essentieel dat een therapeut over deze informatie beschikt zodat hij niet lang hoeft te testen en in het donker hoeft te vissen, maar direct de juiste taaltraining kan uitvoeren. Vergelijkbaar met autistisch, genetisch veroorzaakt spraakstoornissen moeten worden behandeld in dementie patiënten. Dat moet duidelijk worden vermeld dementie wordt vaak naar oude mensen verwezen. Dit is niet correct. Dementia betekent alleen een beperking van geheugen capaciteit. Oorzaken kunnen zowel ongevallen zijn als verkeerde voeding. Een aangeboren gehoorstoornis kan ook een reden zijn voor een vertraagde spraakontwikkeling, evenals psychologische oorzaken. Soms correleren deze factoren met elkaar, dus het is belangrijk om dit van de anamnese in overweging te nemen.

Symptomen, klachten en tekenen

Men vermindert geheugen prestaties sneller, de andere op de lange termijn. Beide vaak leiden tot taalstoornissen, maar beide kunnen bijna volledig worden genezen. Deze twee groepen reageren echter vaak met meer onbewuste of onbewuste afwijzing en innerlijke terugtrekking therapie interventies die ongepast zijn vanwege een reeds bestaand vocabulaire dat veel meer ontwikkeld is dan dat van een jong kind.

Diagnose en verloop van de ziekte

Het is belangrijk om de exacte geschiedenis en oorzaak van de spraakstoornissen​ Psychologen kunnen hierbij helpen. Dit wordt echter vaak verwaarloosd en dientengevolge worden vergeetachtigheid en de resulterende spraakstoornis na een bepaalde leeftijd bestempeld als "dementie" en, in het algemeen populaire begrip, als ongeneeslijk. Volwassenen worden dan vaak behandeld door verplegend personeel als zuigelingen, hoewel een dergelijke afbakening absoluut noodzakelijk zou zijn voor een succesvolle genezing van spraakstoornissen. Degenen die tot nu toe hebben gelezen en nagedacht, zullen het erover eens zijn dat de ontwikkeling hersenen van een peuter met een van nature kleine woordenschat moet met betrekking tot spraakstoornissen in de goede richting worden geleid dan het geval is bij volwassenen, waar bestaande zenuwverbindingen door welke oorzaak dan ook verstoord zijn. Informatie hierover kan worden verstrekt door bloed tests, maar ook door neurologische onderzoeken. Bij veel geesteszieke patiënten is vastgesteld dat ze een veel te lage a concentratie of vitamine B in hun bloed​ Psychische aandoeningen komen ook vaak voor leiden tot spraakstoornissen naarmate ze vorderen. Aanbevelingen zoals voldoende sporten (bewegen bij ouderen) en gezond dieet zijn goede benaderingen voor stabiele spraak. Bloeddruk is ook een beïnvloedende factor, die op lange termijn nagenoeg zonder medicatie tot zijn eigen juiste niveau kan worden gecorrigeerd. Als dit niet gebeurt, en de schommelingen tussen rustfasen en spanning fasen zijn te extreem, dit heeft een enorm belastend effect op de aders die het voeden hersenen met voedingsstoffen. Tekens zoals een rood hoofd wanneer spanning niet overdreven is, zou net zo goed een reden moeten zijn voor een bezoek aan de dokter als een onnatuurlijke bleekheid. Want als het om het ergste gaat, zijn spraakstoornissen zelden of moeilijk te herstellen.

Complicaties

Een spraakontwikkelingsstoornis heeft een zeer negatieve invloed op de kwaliteit van leven en op het dagelijks leven van de getroffen persoon. In dit geval lijden de meeste patiënten aan spraakstoornissen en bijgevolg aan ongemak bij de communicatie. Vooral bij kinderen kan een taalontwikkelingsstoornis dat wel doen leiden op pesten en plagen, wat psychisch ongemak kan veroorzaken of Depressie De algemene ontwikkeling van het kind wordt ook aanzienlijk vertraagd en beperkt door de aandoening. In veel gevallen zijn deze aandoeningen gerelateerd aan slikproblemen, zodat de getroffen kinderen ook ongemak ondervinden bij het innemen van vloeistoffen of voedsel. De rest van de patiënt volksgezondheid wordt meestal niet beïnvloed. De behandeling van de spraakontwikkelingsstoornis hangt sterk af van de oorzaak. Het wordt meestal uitgevoerd door middel van verschillende trainingen of therapie met een psycholoog en kan de symptomen aanzienlijk beperken. Complicaties komen meestal niet voor. Een positief beloop van de ziekte kan echter niet in alle gevallen worden voorspeld. Vaak zijn de klachten niet volledig te beperken, waardoor de getroffen persoon de rest van zijn of haar leven last heeft van spraakklachten. Het dagelijkse leven kan echter meestal goed worden beheerd, zelfs met deze aandoeningen.

Wanneer moet je naar een dokter?

Een spraakontwikkelingsstoornis moet altijd door een arts worden behandeld. Alleen een vroege en juiste behandeling van deze aandoening kan verdere complicaties in de ontwikkeling van het kind voorkomen. Om deze reden moet een arts worden geraadpleegd bij de eerste tekenen en symptomen van deze aandoening. Vooral de ouders van het kind moeten op de klachten letten en een arts raadplegen. Ernstige spraakklachten zijn in de regel indicaties van een spraakontwikkelingsstoornis. De kinderen kunnen niet goed spreken of articuleren. In veel gevallen komt agressief gedrag ook voor als het kind zich niet goed kan uiten. Als deze klachten optreden, moet de spraakontwikkelingsstoornis worden onderzocht door een arts. Bovendien, andere psychologische verstoringen of zelfs Depressie kan ook een aanwijzing zijn voor de taalontwikkelingsstoornis. De spraakontwikkelingsstoornis zelf kan worden onderzocht en behandeld door een psycholoog of door een kinderarts. Of de behandeling daarbij succesvol zal zijn, kan niet universeel worden voorspeld.

Behandeling en therapie

Afhankelijk van de reden voor de spraakontwikkelingsstoornis, logopedie door middel van een logopedist kan verbetering bewerkstelligen. Door gerichte training brengen ze verkeerd gerichte synaptische verbindingen in een vroeg stadium in de juiste kanalen. Bij psychisch veroorzaakte spraakstoornissen kan een kinderpsycholoog helpen. Deze persoon bepaalt de oorzaken van de spanning en kan wijzen op manieren waarop de getroffen kinderen zich veiliger kunnen voelen met behulp van een verbale constructie. Vaak ervaren geestelijk zieke kinderen zowel taalkundige invloeden als gebeurtenissen die ze zelf als zeer zenuwslopend hebben ervaren. In de ware zin van het woord, zenuwen moet hier worden gespaard zonder de vaak onbewust geprefereerde vermijdingsstrategie. Als dit wordt uitgevoerd, wordt het geheugen van de betrokken personen draait op volle toeren en levert verbazingwekkende creatieve mogelijkheden op om de stresssituatie te vermijden. Helaas blijken deze in de meeste gevallen ongeschikt voor het dagelijks leven en destructief te zijn. De vicieuze cirkel van afnemend zelfvertrouwen en de daaruit voortvloeiende weerspiegeling van de getroffen persoon met zijn omgeving, waarin anderen alles beter kunnen, wordt hier van voldoende voeding voorzien. Ergo, de zenuwen worden nauwelijks gespaard. Het linguïstische construct, dat plaats biedt aan psychologisch gestreste personen, wordt daarom gekenmerkt door trainingseenheden die hen verbaal laten omgaan met de waargenomen aanvallen.

het voorkomen

Kinderen spreken van nature nog niet veel. Leeftijdsvergelijkingen met veel oudere kinderen zijn daarom ongepast. De verschillende capaciteiten van kinderen met dezelfde leeftijd moeten niet worden overschat. Niet doen praten uw kind ziek; hij of zij is gevoeliger dan u denkt, zelfs als hij of zij het nog niet definitief kan verwoorden. Spraakstoornissen als gevolg van plotselinge schade aan de hersencapaciteit (ongeval of schokken) moet zo snel mogelijk worden verholpen door logopedie en psychologie. EEN schokken ervaring kan ook stroomafwaarts veroorzaken volksgezondheid schade. Spraakstoornissen op basis van vergeetachtigheid kunnen meestal effectief worden verbeterd door de voedingsdeskundige. Hiervoor heeft hij echter zowel informatie over de bloedwaarden als de hulp van zijn patiënt nodig. Psychisch veroorzaakte spraakstoornissen vereisen verstandige en beschermende alternatieven maatregelen om de gepercipieerde bedreigingen met vertrouwen tegemoet te treden. Psychologen, maar ook logopedisten, bieden hiervoor effectieve alledaagse copingstrategieën aan, die ook zonder druk werken.

Nazorg

Stoornissen in de spraakontwikkeling worden meestal opgemerkt in jeugdHoe eerder een dergelijke aandoening wordt vastgesteld, hoe groter de kans op herstel. Kinderen tot drie jaar zijn nog bezig met leren taal. Om deze reden, therapie moet indien mogelijk tijdens deze periode worden gestart. Bij een taalontwikkelingsstoornis wordt nazorg door een logopedist aanbevolen. Als de aandoening al met succes is behandeld, is handhaving van deze eindtoestand het doel van de nazorg. Dit voorkomt een terugval, namelijk het opnieuw afleren van de juiste uitspraak. Kinderen met spraakontwikkelingsstoornissen ervaren vaak uitsluiting door leeftijdsgenoten of gebrek aan begrip door familieleden. Dit kan het zelfrespect van het kind schaden. In dat geval is naast de nazorg ook een psychotherapeutische aanpak aan te raden logopedie opdrachten. Een (kinder) psycholoog traint maatregelen om het gevoel van eigenwaarde van het kind te versterken. Dit houdt in dat wordt geprobeerd de minderwaardigheidsgevoelens en twijfel aan zichzelf van het kind weg te nemen. Cruciaal voor een bevredigend eindresultaat is het vertrouwen van het kind in zijn therapeuten. Als het kind geniet van zijn speels uitgevoerde spraakoefeningen met de logopedist, zal het in de toekomst gemakkelijker kunnen deelnemen aan alledaagse gesprekken buiten de therapie om.

Wat u zelf kunt doen

Als het kind een spraakontwikkelingsstoornis heeft, kunnen ouders en familieleden naast de logopedische behandelingen ook spraakoefeningen doen in het dagelijks leven. Er zijn verschillende trainingssessies en technieken die op elk moment kunnen worden gedaan, zelfs zonder een bezoek aan de dokter. Ze bevorderen een betere interactie, dragen bij aan verbeterde communicatie en ondersteunen uiteindelijk het welzijn van de patiënt. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat u kalm blijft. Vaak, leren vooruitgang kost veel tijd en is alleen te zien in kleine nuances. Bovendien kunnen, ondanks alle inspanningen, fasen van stagnatie of regressieve ontwikkeling optreden. Het is nuttig om overleg te plegen met de behandelende arts. Samen met de therapeut kunnen oefensessies worden afgesproken en kunnen wijzigingen worden samengevat. Om misverstanden of conflicten in de omgang met andere mensen te voorkomen, dient een uitleg van de huidige ontwikkelingsstoornis te worden gegeven. Op deze manier worden onaangename blikken of vragen vaak vooraf tot een minimum beperkt. Bovendien kan het nuttig zijn om met humor en lichtheid op gespannen situaties te reageren. Door deze benadering voelt de patiënt zich vaak minder aangeklaagd en niet persoonlijk aangevallen. Een zelfverzekerde houding bij het onderhouden van interpersoonlijk contact wordt geadviseerd bij het omgaan met gespannen situaties in het dagelijks leven.