In een studie van 2006 tot 2007 werd gevonden dat MRI kan worden gebruikt om de dikte van de optische zenuw. Als er een verlies is van zenuwvezels (optische atrofie), wordt dit bij MRI-onderzoek zichtbaar als een afname van de diameter van de optische zenuw dikte. Deze methode met behulp van de 3T MRI bleek een uiterst gevoelige en niet-invasieve methode te zijn, waardoor het mogelijk is om de voorwaarde van de optische zenuw in een korte examentijd, vooral in glaucoma patiënten.
Algemene informatie
Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) is een moderne beeldvormingstechniek die wordt gebruikt in de oogheelkunde en op andere gebieden. Het onderzoek door middel van MRI maakt gebruik van de zogenaamde nucleaire spin, wat betekent dat elke atoomkern om zijn eigen as draait en zo een zwakke magneet wordt. Bij magnetische resonantiebeeldvorming wordt een sterke magneet gebruikt om de waterstofatomen van het lichaam, waarvan de assen anders in verschillende richtingen wijzen, in een parallelle opstelling te brengen.
Vervolgens worden radiogolven uitgezonden die de waterstofatomen zodanig verstoren dat hun axiale richting verandert. Na het uitschakelen van de radiogolven springen de waterstofatomen terug naar hun oorspronkelijke parallelle positie en zenden ze zelf radiogolven uit, die vervolgens worden opgenomen door de MRI-machine. Een doorsnede-afbeelding wordt vervolgens berekend op basis van deze gegevens voor het betreffende vlak.
In principe wordt daarom alleen de dichtheid van de waterstofatomen gemeten, wat betekent dat de anatomische structuren in het lichaam, en vooral het zachte weefsel, duidelijk in beeld kunnen worden gebracht door de MRI. Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) is zeer geschikt voor een nauwkeurige beoordeling van structurele veranderingen in het oog en de oogkas, omdat het een exact onderscheid tussen verschillende weefsels en stoffen mogelijk maakt. De procedure wordt onder meer gebruikt om tumoren en ontstekingen te diagnosticeren.
De grootte van structuren, zoals de dikte van de buitenste oogspieren, wordt vervolgens gemeten. Dit kan belangrijk zijn in het geval van spierontsteking of inflammatoire zwelling van de oogkassen (endocriene orbitopathie, exophthalmos) en kan baanbrekend zijn in de diagnose. Vooral in het geval van een ontsteking van de oogzenuw (neuritis nervi optici, retrobulbaire neuritis), het onderzoek van een mogelijke optische atrofie door middel van MRI is van bijzonder belang.
Alle artikelen in deze serie:
