Symptomen
Of een kind er last van heeft oorpijn is niet altijd gemakkelijk te bepalen. Vooral bij kleine kinderen en zuigelingen helpt een nauwkeurige observatie van hun gedrag om informatie te krijgen over het type pijn. Huilt het kind, draait de ouder die het onderzoekt de aangedane zijde weg of wrijft zelfs over de pijnlijke plek?
Oudere kinderen kunnen meestal informatie geven over hun klachten, maar dat oor moet worden opgemerkt pijn kan op veel punten op het gehoororgaan voorkomen en het kind beschrijft de pijn meestal niet in detail. Naast de oorschelp, het uitwendige oor kanaal of het binnenoorkan bijvoorbeeld worden beïnvloed. Keelpijn kan uitstralen in het oor en kinderziektes leiden soms ook tot oorpijn.
De kwaliteit van de pijn is nuttig. Als het een scherpe pijn is of een brandend pijn, jeuk aan het oor of de pijn hangt af van de positie. Afhankelijk van de oorzaak kan oorpijn gepaard gaan met gehoorverlies.
Het kind moet worden gevraagd of hij of zij een gevoel van absorberend katoen in het oor heeft. Ouders moeten ervoor zorgen dat de inspectie van het aangetaste oor geen afscheiding uit de gehoorgang onthult. Een onaangenaam geur kan ook voorkomen bij sommige ziekten. Af en toe, oorpijn kan gepaard gaan met duizeligheid, misselijkheid en braken. Het nemen van een koorts lezen behoort tot het standaardrepertoire bij het onderzoeken van het kind thuis, aangezien veel ziekten gepaard gaan met een verhoging van de lichaamstemperatuur.
Therapie
De therapie van oorpijn bij kinderen hangt af van de onderliggende ziekte. Huismiddeltjes kunnen vaak helpen om de symptomen te verlichten en het is lang niet altijd nodig om pijnstillers of antibiotica. Er moet echter vóór elke zelftherapie een medisch onderzoek worden uitgevoerd om blijvende gehoorbeschadiging van het kind uit te sluiten.
In het geval van buis ventilatie aandoening, de sluiting van de buis van Eustachius veroorzaakt door verkoudheid, behandeling van de verkoudheid met behulp van neussprays om zwelling van de slijmvliezen te verminderen is nuttig. Ventilatie en aldus kan de drukvereffening gemakkelijk worden hersteld en de symptomen worden verlicht. Decongestivum-neussprays helpen ook bij otitis media.
Ontstekingsremmende en pijnstillende medicijnen zoals paracetamol wel aanvullen de therapie. Als een regel, otitis media geneest vanzelf na een paar dagen, zodat controle door een arts gerechtvaardigd is na ongeveer 2-3 dagen. Als er geen significante verbetering was bij de controleafspraak of als de pijn na verloop van tijd weer heviger wordt, antibiotica moet worden toegediend om complicaties te voorkomen.
Amoxicilline is ook het favoriete medicijn voor kinderen. Als er een is penicilline allergie, azitromycine of claritromycine zijn geïndiceerd. In het geval van een ontsteking van de uitwendige gehoorgangotitis externa, antibiotica moet niet worden vermeden om besmetting van te voorkomen de oorschelp en de omringende huid (auriculaire eczeem).
Na grondige reiniging van de gehoorgangoordruppels met antibiotica worden meestal toegediend. Het gebruik van oordruppels is echter verboden als de trommelvlies is beschadigd. Slechts in zeldzame, bijzonder ernstige gevallen wordt de systemische toediening van antibiotica noodzakelijk.
Als het kind 's nachts wakker wordt en huilt of klaagt over oorpijn, is slapen meestal uitgesloten. Een onmiddellijke presentatie bij de kinderarts diezelfde avond is echter vaak niet nodig. De introductie van pijnstillende medicatie kan helpen om het ongemak gedurende de nacht te verlichten.
In dit geval, ibuprofen or paracetamol kan als sap worden gebruikt. De presentatie bij de kinderarts kan dan de volgende ochtend plaatsvinden. Huismiddeltjes kunnen helpen om het beloop van ziekten zoals te verkorten otitis media.
Een beproefde methode is al lang de toepassing van een ui zak. Voor dit doel worden uien geplet, doordrenkt met heet water, warm in een katoenen zak (bijv. Theedoek) geplaatst en op het aangetaste oor geplaatst.
De etherische oliën uit de uien hebben een antibacteriële werking en de warmte bevordert het genezingsproces. Ook een warmtebehandeling in de vorm van een infraroodlamp of een kersenpitzak kan een ondersteunende werking hebben. Het kamille-thee-stoombad zou ook een antibacteriële en dus genezende werking hebben.
Voor de behandeling van oorpijn, homeopathie biedt verschillende voorbereidingen die verlichting beloven. Aconitum napellus (blauw Wolfsbane), nachtschade (dodelijke nachtschade), kamille en Pulsatilla pratensis (weidekoebel) wordt vaak gebruikt in homeopathische verdunning. Opgemerkt moet worden dat blauwe monnikskap en nachtschade zijn zeer giftige planten en hun actieve ingrediënten mogen nooit onverdund worden gebruikt.
Degenen die de voorkeur geven aan natuurgeneeskundige of homeopathische methoden, moeten daarom een arts raadplegen die goed thuis is in deze specialiteiten. In geval van complicaties of een ongewoon lang of ernstig ziektebeloop, moet met spoed een conventionele medische opheldering en behandeling worden uitgevoerd. In principe moeten oorpijn bij kinderen altijd door een arts worden opgehelderd om oorzaken te ontdekken die in een vroeg stadium moeten worden behandeld en om deze indien nodig te behandelen.
In sommige gevallen kan late schade alleen worden voorkomen door op tijd in te grijpen. De betrouwbare differentiatie van onschadelijke en ernstige oorzaken van oorpijn bij kinderen is vaak niet mogelijk voor de medische leek en vereist meestal AIDS zoals de oormicroscoop. Als oorpijn een bekend en beheersbaar probleem is, moet de arts toch worden geraadpleegd als het kind jonger is dan drie maanden en een koorts, als de symptomen uiterlijk na 48 uur niet significant afnemen, of als de pijn verder toeneemt en in het algemeen afneemt voorwaarde.
