Supinatie verwijst naar een beweging van de ledematen die deel uitmaakt van lopend, springen en andere bewegingen. Als het correct wordt uitgevoerd, kan de getroffen persoon geen schade oplopen. Als de buitenwaartse rotatie echter op het verkeerde moment plaatsvindt, te lang duurt of als de loper geen controle heeft over de rotatie, zal bijvoorbeeld de voet naar buiten knikken en ernstig letsel veroorzaken. Atleten met overdreven supinatie hebben een ineffectief lopend stijl omdat de belangrijkste belasting tijdens het afrollen van de voet dan op de buitenste tenen komt, met als gevolg onvoldoende demping.
Wat is supinatie?
Supinatie betekent "weggedraaide positie." Supinatie betekent "weggedraaide positie" en bij arm verwijst supinatie naar een bewegingssequentie met de onderarm en hand gebogen, waarbij de handpalm naar boven wordt gedraaid zodat de duim naar buiten wijst. De ellepijp en de straal zijn dan parallel aan elkaar. De onderarm spieren op de radius en de ellepijp, zoals de buitenwaartse rotator (supinator) en de brachioradialis-spier, zijn betrokken bij de rotatiebeweging. De gewrichten benadrukt in dit proces zijn de proximale en distale radius-ellebooggewrichten. Wanneer supinatie wordt uitgevoerd met de arm hangend, wordt de handpalm naar voren bewogen. Bij voetsupinatie wordt de buitenste wreef naar beneden gedrukt in plaats van naar binnen, zodat de voet over de buitenrand rolt. Daarbij is de binnenkant van de voet naar boven gericht. De hiel blijft in zijn normale positie. De grote teen is gebogen. De belangrijkste spieren die betrokken zijn bij voetsupinatie worden de dubbele kuitspier en de kluitspier. Daarnaast nemen ook de posterieure en anterieure tibiale spieren, de lange grote teenbuiger en de lange teenbuiger deel aan de beweging. De gewrichten betrokken worden articulatio subtalaris en articulatio talocalcaneonavicularis genoemd. Supinatie verwijst ook naar de buitensporige buitenwaartse rotatiebeweging van de voet en hand. De verkeerde positie wordt ook wel onder-pronatie Ongeveer 2 tot 10 procent van de hardlopers en joggers heeft een min of meer uitgesproken supinatie. Iedereen die niet zeker weet of ze de beweging correct uitvoeren wanneer lopend moeten af en toe de zolen van hun schoenen onderzoeken: als de buitenste randen en de bal van de voet erg versleten zijn, lijdt de betrokken persoon aan overmatige supinatie. Er zijn ook gevallen van supinatie waarbij slechts één voet is aangetast.
Functie en taak
Als supinatie correct wordt uitgevoerd, is het een normale arm- of voetbeweging die kan worden geïntegreerd in andere, meer complexe bewegingen. Overmatige supinatie of onderpronatiekan echter soms ernstige gevolgen hebben voor de getroffen persoon. Bij hardlopen bestaat supinatie uit drie deelbewegingen: plantairflexie, inversie en adductie Bij plantairflexie wijst de punt van de voet naar beneden; in inversie wordt de voetboog met de buitenkant opgetild en naar beneden gedrukt. Adductie betekent dat de teen van de voet naar binnen is gedraaid. Als de loper een sprong maakt, landt hij of zij op de grond met de buitenrand van de langsboog en wordt de sprong onvoldoende opgevangen. Het gebrek aan demping wordt doorgegeven aan alle gewrichten, met verschillende effecten afhankelijk van het lichaamsgewicht. Om de voorwaarde, voorkomen voorbarig 피로 en mogelijke verwondingen en ongevallen, is het aan te raden om op tijd de juiste hardloopschoen te kopen. Voor lichtere gevallen van supinatie is een neutrale schoen met goede demping geschikt. Dit laatste is vooral belangrijk, omdat het de ontbrekende natuurlijke demping moet vervangen. Neutrale schoenen zijn eigenlijk ontworpen voor hardlopers met een normale afrolbeweging, maar ze kunnen ook worden gebruikt door gebruikers met overmatige supinatie als ze dat niet hebben pronatie ondersteuning. Ze moeten op gebogen leesten worden geknipt, een versterkt teengedeelte hebben en een goede laterale geleiding. Voor een betere ondersteuning is het ook aan te raden om alleen een model met een stevig bovenwerk te kopen. Als supinatie meer uitgesproken is, is een speciale dempingsschoen vereist.
Ziekten en klachten
Overmatige supinatie komt meestal samen met holle voet en opvallend stijve boog. Onderpronatie kan aangeboren zijn of tijdens het leven worden verworven. In combinatie met boegpoten ongelijk lager been spierstelsel of familiale clustering, het is aangeboren. Een extreem voorbeeld van supinatie is het genetisch bepaalde horrelvoet, waarbij overmatige supinatie optreedt samen met een spitse voet, holle voet en andere misvormingen.Bovendien kan de misvorming worden veroorzaakt door eerdere enkel blessures die worden gecompenseerd met een beschermende houding. Verlamming van de voetspier, beschadigd zenuwen, ligament zwakte en drukpunten op de bal van de voet en tenen geassocieerd met pijn kan ook leiden tegen krampen en supinatie. Onderpronatie is extreem spanning op de enkel gewrichten zelf en hun buitenste ligamenten: als u uw enkel ernstig verdraait, worden deze overbelast en kunnen ze zelfs scheuren (gescheurde ligamenten). Verstuikte enkels kunnen ook het gevolg zijn. De heup gewricht, ruggengraat en knie worden ook overbelast zonder extra demping. Overmatig belaste schenen kunnen breukof periosteum ontsteking en het scheenbeenspalksyndroom kan het gevolg zijn. Overmatige supinatie kan ook ontstoken achillespees veroorzaken pezen, problemen met de meniscus en supinatie trauma. Dit is een ernstig letsel veroorzaakt door overstrekking van pezen, ligamenten en de enkel capsule. Holle voet en supinatie, indien niet te ernstig, kan ook worden gecorrigeerd met voetgymnastiek, veelvuldig lopen op blote voeten en het juiste schoeisel. Als deze maatregelen help niet om de voetspierenis de enige optie die de getroffen persoon overblijft chirurgische correctie van de holle voet.
