Verhoogde intraoculaire druk / glaucoom
Als er een uitstroomstoring is bij de zogenaamde kamerhoek van het oog, kan het geproduceerde kamerwater niet meer goed wegvloeien. Dit leidt tot een vochtophoping in het oog en dus tot een drukverhoging. Vanaf een intraoculaire druk van meer dan 21 mmHg spreekt men van verhoogde intraoculaire druk.
Dit is gevaarlijk omdat een te hoge druk de optische zenuw en het netvlies en op de lange termijn leiden naar blindheid Verhoogde intraoculaire druk is een belangrijke risicofactor voor de ontwikkeling van glaucoma (staar Dit resulteert in het verlies van zenuwvezels van de optische zenuw, wat onmiddellijk merkbaar is door gezichtsvelduitval en uiteindelijk door volledig blindheid van het aangedane oog.
Een verhoogde intraoculaire druk is echter niet noodzakelijk een voorwaarde voor de ontwikkeling van glaucoma Ongeveer 40% van glaucoma patiënten hebben een volledig normale intraoculaire druk (normale druk glaucoom). Niettemin is verhoogde intraoculaire druk vaak betrokken bij de ontwikkeling van glaucoom.
Het is vooral ongunstig in combinatie met laag bloed druk in de optische zenuw, omdat hierdoor het verlies van zenuwvezels sneller verergert en glaucoom sneller kan verergeren. De meest voorkomende vorm van glaucoom is het zogenaamde primaire chronische glaucoom, dat zich bij voorkeur manifesteert vanaf de leeftijd van 40 jaar. Patiënten ontwikkelen in de loop van de tijd door ouderdomsverschijnselen een stromingsstoornis in de kamerhoek van de ogen. waardoor het kamerwater langzamer kan wegvloeien.
Aangezien dit proces zich over meerdere jaren ontwikkelt, de intraoculaire druk neemt langzaam maar gestaag toe in de tijd. De getroffenen hebben daarom meestal geen symptomen. Als de hoek van de kamer echter plotseling wordt verplaatst en het kamerwater plotseling wordt opgebouwd, leidt dit tot een glaucoomaanval.
Dit veroorzaakt plotseling extreem hoge intraoculaire drukken (tot 70 mmHg) en de getroffenen lijden aan ernstige hoofdpijn, oogpijn en soms misselijkheid en braken De aangetaste oogbal is meestal ernstig verhard bij palpatie. Aangezien de meeste patiënten met verhoogde intraoculaire druk geen symptomen voelen, zelfs als ze al oogletsel hebben, moeten regelmatige preventieve controles door een oogarts zijn de enige manier om verhoogde intraoculaire druk vroeg genoeg te detecteren en te behandelen.
Op deze manier worden de meeste gevolgschade en blindheid van de getroffen patiënten kan in de meeste gevallen worden voorkomen. Als er een verhoogde productie van kamerwater optreedt of als er een mismatch is tussen instroom en uitstroom, kan dit leiden tot een verhoogde intraoculaire druk. Deze verhoogde intraoculaire druk kan schade toebrengen de oogzenuw, wat leidt tot verlies van het gezichtsveld, en kan ook de oorzaak zijn van glaucoom.
Het is daarom erg belangrijk om te verlagen de intraoculaire druk. Nu zijn er verschillende manieren om te verlagen de intraoculaire druk. Enerzijds kun je gebruiken oogdruppels.
Er zijn verschillende soorten. Er zijn bijvoorbeeld carboanhydraseremmers die de productie van kamerwater verminderen. Dan zijn er zogenaamde bètablokkers of alfablokkers, die verschillende kanalen blokkeren en zo ook de productie van kamerwater en daarmee de intraoculaire druk verminderen.
Bovendien kan de uitstroom van kamerwater worden verbeterd of genormaliseerd. Dit kan gedaan worden met behulp van een kleine ingreep. In dit geval snijdt de arts een deel van het trabeculaire netwerk door met een trabeculaire tom, die vaak stijver wordt met de leeftijd en daarom de uitstroom van kamerwater erg moeilijk maakt.
Een trabeculectoom ziet eruit als een pen met aan het uiteinde een klein elektrisch mes en een zuig- en infusiekanaal. Deze kleine procedure wordt uitgevoerd onder plaatselijke verdoving en duurt meestal niet langer dan 10 minuten, maar behaalt groot succes. De meeste patiënten hoeven veel minder te gebruiken oogdruppels daarna.
Een meer uitgebreide procedure is echter de trabeculectomie. Dit is een grotere operatie waarbij de chirurg de bindvlies over een groot gebied, waardoor een kunstmatige afvoer voor het kamerwater ontstaat. Zelfs na deze operatie zijn patiënten veel minder afhankelijk van oogdruppels om de intraoculaire druk te verlagen, maar de vervolgbehandeling is zeer intensief en kan gepaard gaan met verminderd zicht.
Een andere mogelijkheid om de intraoculaire druk te verlagen is laserbehandeling. Hier wordt de kamerhoek behandeld met een laserstraal, waardoor er meer kamerwater wegstroomt. Deze procedure is echter alleen geschikt als de ziekte niet te ver gevorderd is.
Ten slotte is er de sclerotherapie - glazuur. Hier wordt het zogenaamde corpus ciliare gescleroseerd. Het corpus ciliare is verantwoordelijk voor de productie van kamerwater.
Door het gedeeltelijk te scleroseren, kan de productie van kamerwater sterk worden verminderd en dus ook de intraoculaire druk. Het is belangrijk om te vermelden dat een chirurgische ingreep alleen wordt gebruikt als de ziekte vordert. Als de intraoculaire druk iets wordt verhoogd, zijn oogdruppels volledig voldoende!
De intraoculaire druk kan om verschillende redenen pathologisch worden verhoogd. De oorzaak kan bijvoorbeeld zowel bij de inname van bepaalde medicijnen zijn als bij een stroomstoring van het kamerwater in het oog. Afhankelijk van hoe hoog de intraoculaire druk is, de oogzenuw en het netvlies kan permanent worden beschadigd, daarom wordt medicamenteuze behandeling aanbevolen.
Er zijn echter ook mogelijkheden om de intraoculaire druk op natuurlijke wijze te verlagen. Bijvoorbeeld homeopathische oogdruppels met het ingrediënt Euphrasia (ogentroost) zijn verkrijgbaar in apotheken. Deze kunnen helpen om de druk te verlagen.
Eyebright is ook verkrijgbaar als tinctuur in combinatie met andere geneeskrachtige kruiden (Sint-janskruid, maretak essences) voor intern gebruik. In veel gevallen wordt het gebruik van alternatieve geneeswijzen zoals acupunctuur, voetreflexologie en kinesiologie is ook succesvol gebleken. Een blokkering van de cervicale wervelkolom kan ook een verhoogde intraoculaire druk veroorzaken.
Ruggymnastiek en gerichte fysiotherapie kunnen verlichting bieden. Bepaalde eetgewoonten kunnen bovendien een verhoogde intraoculaire druk bevorderen. Het wordt daarom aanbevolen om te vermijden cafeïne consumptie voor een groot deel en om een vitaminerijk te volgen dieet.
Selenium, zink en vitaminen A, B, C en E hebben een positieve invloed op de intraoculaire druk. Daarom roken is niet bevorderlijk voor verhoogde intraoculaire druk. Wel regelmatig uithoudingsvermogen training heeft een positief effect.
Dit kan ook helpen om te verlagen hoge bloeddruk, wat vaak de oorzaak is van verhoogde intraoculaire druk. In sommige gevallen hebben gebitsproblemen ook invloed op de druk in het oog. Als er problemen zijn met het tandheelkundige apparaat, moeten deze indien mogelijk medisch worden gerepareerd.
In sommige kringen wordt ook aangenomen dat amalgaamvullingen de intraoculaire druk verstoren. Onder bepaalde omstandigheden kunnen verouderde vullingen worden vervangen. Als de intraoculaire druk echter sterk en permanent wordt verhoogd, is conventionele medische behandeling meestal onvermijdelijk. Dit omvat het gebruik van effectieve medicatie of zelfs een operatie om de intraoculaire druk weer op een normaal niveau te brengen.
Alle artikelen in deze serie:
