Stress na een enkelfractuur

De classificatie is volgens Weber en geeft de omvang van de breuk en bijkomende verwondingen. De breuk bij de meest lichte verwonding, Weber A, bevindt zich onder de gewrichtsspleet, met intacte syndesmose-ligamenten. In Weber B is het breuk is over het algemeen nog stabiel ter hoogte van de gewrichtsspleet of op het gebied van syndesmose. Bij een Weber C ligt de breuk boven de syndesmose en zijn deze ligamenten gescheurd, waardoor de hele enkel onstabiel.

De juiste lading

Of de patiënt weer kan worden belast, hangt af van de omvang van het letsel en de behandeling ervan. Voor alle fracturen wordt het dragen van het gewicht gedurende 6 weken voorgeschreven. Deze termijn moet dringend worden aangehouden, aangezien de enkel is onderhevig aan het volledige gewicht van het lichaam en de genezing kan worden vertraagd.

Na de 6 weken kan er geleidelijk aan aan de last worden gewerkt. In het geval van een Weber C-fractuur wordt een stelschroef gebruikt om de syndesomen te hechten, wat de rotatiebeweging en op en neer beweging van de voet beperkt. Deze wordt na 6 weken verwijderd en de gedeeltelijke belasting kan worden bewerkt.

Vaak schrijft de arts een verdere gedeeltelijke belasting voor tot 12 weken om de voet langzaam dichter bij de last te brengen. Dit mag alleen gebeuren in overleg met de arts, die zal bepalen wanneer er meer gewicht op de voet geplaatst kan worden. Zodra de volledige immobilisatie is opgeheven, wordt de voorwaarde van de voet kan gemakkelijk worden beoordeeld in termen van zwelling en pijn​ Als deze erger worden, moet de belasting voorzichtig worden verhoogd en moeten verdere maatregelen worden genomen, zoals koelen, heffen en vastplakken. Oefeningen hiervoor vind je in het artikel: "Enkel opdrachten".

Keer terug naar sport

Zoals hierboven vermeld, mag de voet op zijn vroegst op een leeftijd van 12 weken niet volledig worden belast. Dit betekent dat er gelopen kan worden zonder steunen en zonder spalk. Voor andere sportieve activiteiten is deze periode echter nog veel te vroeg.

Vanaf het moment dat de voet volledig belast is, kan via fysiotherapie gestart worden met stabiliteitstraining. Dit bevat evenwicht training op oneffen oppervlakken, gewichtsoverdracht naar de getroffene been, en versterking van de spieren rond de voet. Afhankelijk van welke sport normaal wordt beoefend, duurt de terugkeer naar deze sport langer.

Krachttraining in een sportschool is toegestaan ​​vanaf de toegestane belasting, tenzij specifiek been training wordt uitgevoerd. Gymnastiek in water of zwemmen kan ook opnieuw worden gedaan als de volledige belasting is bereikt. Fietsen kan ook uitgeprobeerd worden op een ergometer met een laag wattage en zo pijn optreedt, kan het later worden gestart. Jogging kan vanaf een half jaar worden geprobeerd, maar het is belangrijk dat een goede afwikkeling van de voet weer mogelijk is. Alle sporten met schokkerige bewegingen, zoals tennis, squash, handbal, voetbal, enz., mag pas na een jaar voorzichtig worden gestart op advies van de artsen.