Spondylodese (spalken, spanning) verwijst naar een gedeeltelijke verstijving van de lumbale wervelkolom (lumbale wervelkolom) die kunstmatig wordt veroorzaakt door een operatie. Een dergelijke verstijving kan als een laatste redmiddel worden beschouwd in gevallen van extreem aanhoudende en ondraaglijke rug pijn Dit kan het geval zijn bij blessures aan de lumbale wervelkolom, maar ook bij ontsteking of vervorming van de wervelkolom (scoliose).
Het is te hopen dat deze bewegingsafhankelijk is pijn verdwijnt door de verstijving. De procedure heeft een permanent effect. Spondylodese van de lumbale wervelkolom is een complexe en risicovolle operatie! Daarom is een lang en gedetailleerd overleg en een grondig en langdurig onderzoek voorafgaand aan de procedure onmisbaar.
Algemene informatie
De (lumbale) wervelkolom behorende tot de lumbale regio bestaat doorgaans uit 5 vrije lendenwervels (L1-L5), die via kraakbeenachtige tussenwervelschijven, de zogenaamde tussenwervelschijven, met elkaar zijn verbonden. Elk Vertebrale lichaam heeft ook 4 kleine gewrichtsvlakken die, samen met de bovenste en onderste lendenwervellichamen, individueel vormen gewrichten die verantwoordelijk zijn voor de mobiliteit van de lumbale wervelkolom als geheel. De wervelboog vormt het achterste (dorsale) deel van de wervel en vormt samen met de Vertebrale lichaam vormt het wervelgat.
Alle wervelgaten vormen samen de wervelkanaal waardoor de spinal cord passeert. In het laterale gebied bevat de lumbale wervelkolom de ribprocessen, terwijl de wervelbogen processus spinosus bevatten die naar achteren zijn gericht. Onder een mobiel segment worden nu 2 aangrenzende wervellichamen verstaan, die met elkaar zijn verbonden door de tussenwervelschijf tussen hen en de wervel gewrichten.
De lumbale wervelkolom draagt de grootste belasting van het lichaam en wordt statisch en mechanisch het meest belast. Dit gedeelte van de wervelkolom is bijzonder gevoelig voor verwondingen en tekenen van slijtage! Het is dan ook niet verwonderlijk dat de bewegingssegmenten L4-L5 en L5-S1 het vaakst verstijfd zijn!
Bij sommige ziekten treedt verstijving van de lumbale wervelkolom op spondylodese kan geschikt zijn om ontstane instabiliteiten te elimineren. Een gebrek aan stabiliteit in de mobiele segmenten kan verschillende oorzaken hebben, de meest voorkomende zijn: 1) Slijtage-gerelateerde schijfaandoeningen (osteochondrose) Leeftijdgerelateerd en ook laadgerelateerd, het vermogen van de schijf om als buffer of schokken absorber neemt af. Als gevolg hiervan neemt de belasting van de wervellichamen toe en ontstaan er instabiliteiten.
2) spondylolisthesis In dit klinische beeld schuift de wervelkolom naar voren (ventraal) ten opzichte van de Vertebrale lichaam eronder. Dit fenomeen komt vaak voor bij jongere mensen en gaat gepaard met een aanzienlijke pijn belasting, aangezien het glijdende wervellichaam kan irriteren opkomen zenuwen. 3) Wervelkanaal stenose van de lumbale wervelkolom Lumbale wervelkanaalstenose verwijst naar een verandering of vernauwing van het wervelkanaal, zodat de zenuwen er doorheen gaan kan geïrriteerd of beschadigd raken.
De ziekte kan worden verworven of aangeboren. 4) Wervellichaam breuk (fractuur) Gecompliceerde fracturen waarbij de wervelkanaal kan spondylodese aangeven. Als er een risico is dat het spinal cord gewond raken of bekneld raken, is verstijving de voorkeursmethode.
5) Spondylitis (infectie van de wervellichamen) In veel gevallen kan een ontsteking van de wervellichamen worden behandeld met een geschikt antibioticum. Als er echter een risico bestaat dat de infectie zich naar de centrale verspreidt zenuwstelselkan een blokkering van de aangetaste lumbale wervellichamen het laatste redmiddel zijn. 6) Tumoren van het wervellichaam, of ze nu goedaardig of kwaadaardig zijn, kunnen de botsterkte aanzienlijk verminderen. Dit veroorzaakt instabiliteiten die kunnen worden geëlimineerd door spondylodese. 7) Scoliose Misvorming van de lumbale wervelkolom
