Mirror Syndrome: oorzaken, symptomen en behandeling

Mirror-syndroom is een medisch voorwaarde die zich kunnen manifesteren tijdens zwangerschap​ De hoofdsymptomen zijn oedeem, foetale hydrops en hypertensie in de moeder. Als oorzaak kunnen verschillende onderliggende ziekten worden beschouwd, waarop de therapie van het syndroom hangt af.

Wat is het spiegelsyndroom?

Spiegelsyndroom is een reeks symptomen die bij vrouwen kunnen optreden tijdens zwangerschap​ De belangrijkste symptomen zijn water retentie in het lichaam van de moeder (oedeem) en in de foetus'lichaam (hydrops). De voorwaarde is zeer zeldzaam: de medische literatuur beschrijft meer dan 100 gevallen. Onderzoekers zijn echter van mening dat praktiserende artsen het spiegelsyndroom vaak niet als zodanig diagnosticeren. Sinds water retentie in de benen - vooral in de kuiten en voeten - komt zeer vaak voor bij vrouwen tijdens zwangerschap, wekt het meestal geen argwaan. Bovendien lijkt het klinische beeld sterk op het optreden van vergelijkbare syndromen. Het spiegelsyndroom komt van het Engelse woord voor 'spiegel'. Het ziektebeeld dankt zijn naam aan het feit dat maternaal oedeem en foetale hydrops elkaar spiegelen. De Schotse arts John Williams Ballantyne was de eerste die het klinische beeld beschreef. Af en toe komt de term Ballantyne-syndroom daarom in de medische literatuur voor.

Oorzaken

Verschillende aandoeningen zijn mogelijke oorzaken van het spiegelsyndroom. De exacte mechanismen die leiden naar de ontwikkeling van het ziektebeeld is nog nader onderzoek nodig. Een mogelijke oorzaak van het spiegelsyndroom is resus-incompatibiliteit​ De Rhesus-factor is een eigenschap van de bloed​ Bij resuspositieve individuen is het rood bloed cellen hebben het resusfactorantigeen. Bij resuspositief en resusnegatief bloed mix, treedt er een immuunreactie op en breekt het lichaam per ongeluk de rode bloedcellen af. Normaal gesproken wordt de bloedbaan van de moeder en het ongeboren kind gescheiden door de placentabarrière; rode bloedcellen zijn te groot om deze barrière te passeren. Minimale verwonding, infectie en andere omstandigheden kunnen echter de permeabiliteit van de placentabarrière vergroten, zodat het bloed van de moeder en de foetus in direct contact komt. Op deze manier, resus-incompatibiliteit leidt tot hemolytisch (bloedoplossend) bloedarmoede​ Het spiegelsyndroom is slechts een symptomatisch gevolg. Een andere mogelijke oorzaak van het spiegelsyndroom zijn virale infecties en misvormingen. Ze kunnen ervoor zorgen dat het organisme vasthoudt water of niet in staat zijn om binnendringend vocht uit de weefsels te pompen. Bovendien kan het foetofoetale transfusiesyndroom een ​​onderliggende oorzaak zijn voorwaarde bij spiegelsyndroom. Dit is een stoornis van de bloedstroom en voeding die kan optreden bij identieke tweelingen. Het zorgt er meestal voor dat een van de tweelingen erger wordt.

Symptomen, klachten en tekenen

Het spiegelsyndroom wordt gekenmerkt door het gelijktijdig optreden van waterretentie bij de moeder en de foetus​ Het oedeem van de moeder kan in ernst variëren, evenals de hydrops van de foetus​ Er bestaat geen specifieke drempel. Zwangere vrouwen met spiegelsyndroom zijn ook toegenomen bloeddruk (hypertensie​ Dit kan zich manifesteren als hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, neusbloedingenen slaapstoornissen. In bijzonder ernstige gevallen kunnen ook visuele stoornissen, ernstige dorst en moeilijkheden optreden ademhaling​ In veel gevallen hoge bloeddruk vordert zonder merkbare symptomen. Veel van deze symptomen treden ook zelfstandig op tijdens de zwangerschap, waardoor de diagnose van het spiegelsyndroom moeilijker wordt. Een ander teken van het klinische beeld is de overmatige uitscheiding van eiwitten via de urine (proteïnurie). Ongeveer 20 procent van alle vrouwen lijdt aan proteïnurie tijdens de zwangerschap; spiegelsyndroom daarentegen is veel zeldzamer. Daarom betekent het optreden van een enkel symptoom niet noodzakelijkerwijs dat het spiegelsyndroom aanwezig is.

Diagnose en verloop van de ziekte

Artsen diagnosticeren het spiegelsyndroom door de aanwezigheid van elk symptoom in zorgvuldig onderzoek aan te tonen. Minimaal een ultrageluid onderzoek is vereist om foetale hydrops te identificeren. Het gezwollen weefsel is vaak zichtbaar op de ultrageluid beeld. Voor de diagnose van proteïnurie verzamelen zwangere vrouwen hun urine gedurende 24 uur, waarna het laboratorium kan bepalen hoeveel proteïne er in de opgevangen urine zit. Normaal is 50-150 mg. Anders moeten artsen uitsluiten pre-eclampsie​ Zwangerschapstoxiciteit kan symptomen veroorzaken die lijken op het spiegelsyndroom. Bovendien moeten artsen verwarring met uitsluiten HELLP-syndroom​ Een juiste diagnose is een voorwaarde voor een effectieve behandeling.

Complicaties

Het spiegelsyndroom is zelf een complicatie van de zwangerschap. Het komt zeer zelden voor en kan gewoonlijk alleen door zwangerschapsafbreking worden behandeld. In dit geval kan het leven van het kind vaak niet worden gered. De symptomen van de moeder verbeteren alleen als de oorzaken van waterzucht en polyhydramnion kunnen worden weggenomen. De prognose voor het kind hangt af van de zwangerschapsduur en de onderliggende ziekte. Voortijdig overlijden van het ongeboren kind is ook mogelijk. De risico's op verdere ernstige complicaties nemen toe met de duur van de zwangerschap. Daarom is het voor het leven van de moeder en in sommige gevallen van het kind noodzakelijk om een ​​zwangerschapsafbreking of voortijdige geboorte direct. Bij overlevende kinderen komen late complicaties tegenwoordig minder vaak voor dan in het verleden vanwege goede medische zorg. De trigger kan echter een erfelijke misvorming zijn. In deze gevallen lijdt het langstlevende kind altijd aan een handicap. Zeldzame complicaties bij de moeder zijn onder meer een ernstige terugval hemoglobine, instorting van de bloedsomloop, en hart- mislukking. Deze klachten gaan vaak samen met embryonale dood. Vanwege rechts hart- mislukking, longoedeem en pleurale effusies kunnen ook voorkomen en kunnen fataal zijn. Vanwege de verschillende oorzaken en de zeldzaamheid van het spiegelsyndroom kan er geen universele uitspraak worden gedaan over de prognose van deze complicatie.

Wanneer moet je naar een dokter?

Als het spiegelsyndroom optreedt, moet de aanstaande moeder in de regel zeker een arts bezoeken en worden behandeld. Helaas eindigt de behandeling in de meeste gevallen met het beëindigen van de zwangerschap, waardoor het kind niet kan worden gered. In veel gevallen overlijdt het ongeboren kind heel vroeg. Als de zwangerschap al is gevorderd, moet de arts een voortijdige geboorte in het geval van spiegelsyndroom. Dit redt het leven van de moeder en het leven van het kind. Aangezien bij het spiegelsyndroom zeer ernstige complicaties kunnen optreden, is een spoedbehandeling noodzakelijk. De moeder moet de dokter zien als de symptomen van het spiegelsyndroom optreden tijdens de zwangerschap. Deze omvatten bijvoorbeeld ernstige hoofdpijn, duizeligheid en neusbloedingen​ Visuele stoornissen en slaapstoornissen kunnen ook voorkomen. Het belangrijkste is dat het spiegelsyndroom merkbaar is door ernstige dorst en problemen met ademhaling​ Als deze symptomen tijdens de zwangerschap optreden, moet in ieder geval een arts worden geraadpleegd.

Behandeling en therapie

De behandeling van het spiegelsyndroom hangt af van de onderliggende ziekte. Bloedtransfusie kan nodig zijn om te behandelen resus-incompatibiliteit​ In dit geval krijgt de zwangere vrouw bloed dat afkomstig is van een donor. De bloedtransfusie kan in beperkte mate de rode bloedcellen vervangen die het lichaam bij hemolyse per ongeluk heeft afgebroken. Na de geboorte heeft het kind vaak intensieve medische zorg nodig. Omdat vocht zich ook in de longen kan hebben opgehoopt, ademhaling moet mogelijk kunstmatig worden ondersteund. Water kan zich ook ophopen in de holtes van de hart-. Prik van het aangetaste weefsel en andere mogelijk maatregelen helpt het overtollige vocht te verwijderen. De pasgeborene moet mogelijk ook een bloedtransfusie. Afhankelijk van volksgezondheid van de moeder en de baby, kan het raadzaam zijn om het spiegelsyndroom zo vroeg mogelijk af te leveren. Normaal gesproken gaat een vroege geboorte gepaard met hogere risico's: bij het spiegelsyndroom zijn de risico's van voortijdige geboorte mogelijk lager zijn dan de risico's die gepaard gaan met een zwangerschap van normale lengte bij deze aandoening. Artsen en ouders moeten van geval tot geval afwegen wat het beste is voor moeder en baby.

Vooruitzichten en prognose

Als complicatie van de zwangerschap is het spiegelsyndroom buitengewoon zorgwekkend. Gelukkig komt het zeer zelden voor, omdat het zelfs vandaag de dag vaak alleen kan worden behandeld door de zwangerschap te beëindigen.Helaas kan het leven van het kind meestal niet worden gered en zullen de klachten van de moeder alleen verdwijnen als de triggers van polyhydramnion en waterzucht kunnen worden geëlimineerd. De prognose voor het ongeboren kind hangt af van de zwangerschapsmaand en de uitlokkende pathologie. In de meeste gevallen sterft de baby voortijdig, want hoe langer de risico op zwangerschap duurt, hoe ernstiger de complicaties worden. Daarom is het voor het leven van moeder en baby noodzakelijk om te kiezen voor zwangerschapsafbreking of vroeggeboorte. Als de baby deze stap overleeft, zijn de vooruitzichten tegenwoordig relatief goed dankzij verbeterde medische zorg, omdat late complicaties minder vaak voorkomen. Als een erfelijke ziekte de oorzaak is van het spiegelsyndroom, is de kans groot dat de pasgeborene gehandicapt raakt. Het spiegelsyndroom heeft echter niet alleen ernstige gevolgen voor de baby; de moeder lijdt ook aan complicaties zoals een scherpe daling bij haar hemoglobine niveau, een instorting van de bloedsomloop of hartfalen​ Deze symptomen worden vaak geassocieerd met het onmiddellijke verlies van de embryo-​ Als het goed is hartfalen ook aanwezig is, kan de zwangere vrouw pleurale effusies krijgen of longoedeem, die beide fataal kunnen zijn. Vanuit medisch oogpunt kan echter, vanwege de verschillende triggers en het kleine aantal bekende gevallen, geen gezaghebbende uitspraak worden gedaan over de prognose van het spiegelsyndroom zonder de getroffen vrouw te onderzoeken.

het voorkomen

Omdat het spiegelsyndroom geen ziekte op zich is, maar een gevolg van verschillende oorzaken, is algemene preventie niet mogelijk. Complicaties als gevolg van resus-incompatibiliteit kunnen vaak onder controle worden gehouden door medicatie voordat het spiegelsyndroom zich ontwikkelt.

Follow-up

Omdat de behandeling van het spiegelsyndroom relatief complex en langdurig is, is nazorg gericht op veilig beheer van de aandoening. Getroffen personen moeten proberen ondanks de tegenspoed een positieve houding op te bouwen. Daarbij ontspanning oefeningen en meditatie kan de geest helpen kalmeren en focussen. Bij het spiegelsyndroom treden diverse complicaties en klachten op, die altijd een zeer negatieve invloed kunnen hebben op het leven en de kwaliteit van leven van de getroffen persoon. Door de slaapklachten die optreden, kan de patiënt prikkelbaar worden. Niet zelden wordt het spiegelsyndroom ook geassocieerd met psychologische stoornissen of zelfs Depressie​ Dit moet worden verduidelijkt met een psycholoog. Soms een begeleidend therapie kan helpen om de moeilijke situatie beter te accepteren.

Wat u zelf kunt doen

Omdat er geen oorzakelijk verband is therapiemoeten vrouwen met de ziekte zich concentreren op hun psychische toestand. Vanwege de specifieke gevolgen van het spiegelsyndroom kan het leiden tot de dood van de foetus, dus ook tot doodgeborenen. Deze omstandigheid is moeilijk voor aanstaande ouders om mee om te gaan. Daarom kan het raadzaam zijn om hulp te zoeken bij adviescentra. Als zich problemen voordoen binnen een relatie, kan relatietherapie ook aan te raden zijn. Juist de samenhang van het partnerschap is immers van groot belang. Bovendien zouden de betrokken vrouwen tijdens de zwangerschap meer aandacht moeten besteden aan de basisgedragsregels. Vooral tegen het einde van de zwangerschap moeten plotselinge bewegingen worden vermeden. Het is ook nuttig om leiden een gezonde leefstijl. Het is waar dat dit niet leidt tot een causale vermindering van de kans op complicaties. Een gezonde levensstijl leidt echter tot een merkbare versterking van het lichaam, dat verbetert wond genezen mogelijkheden en fysieke weerstand.