Scheenbeen pijn, zoals de naam suggereert, is pijn die optreedt in het gebied van het scheenbeen. Het ongemak treedt vaak op na zware lichamelijke inspanning, zoals bij sportactiviteiten, maar kan ook door verschillende ziektes worden veroorzaakt.
Wat is scheenpijn?
De algemeen term scheenbeen pijn verwijst naar pijnlijk ongemak in het gebied van het scheenbeen of de voorkant van het onderbeen been. De algemeen term scheenbeen pijn verwijst naar pijnlijk ongemak in het gebied van het scheenbeen of de voorkant van het onderbeen been Het is een symptoom dat verschillende oorzaken kan hebben. De pijn kan trekken of stekend zijn en kan aanzienlijk in intensiteit variëren. In de meeste gevallen is het alleen merkbaar tijdens inspanning; onder bepaalde omstandigheden kan het echter ook in rust voorkomen. Vaak treedt scheenpijn op als er meer lichamelijke activiteit is. Naast dergelijke onschadelijke overbelastingen kunnen ze echter ook worden veroorzaakt door ernstigere ziekten, bijvoorbeeld van de botten De loutere aanduiding "scheenpijn" is daarom slechts een oppervlakkige beschrijving van een symptoom dat een meer gedetailleerd onderzoek in het kantoor of de kliniek van de dokter vereist. Scheenbeenspalken komen vrij vaak voor, vooral bij actieve hardlopers.
Oorzaken
In veel gevallen zijn de oorzaken van scheenbeenpijn te wijten aan zware lichamelijke inspanning of overmatig gebruik. Sporters die hun trainingsbelasting te snel verhogen, hebben daarom niet zelden last van de pijnlijke klachten. Naast deze onaangename maar relatief onschuldige oorzaak kunnen ook ernstigere ziekten de oorzaak zijn van scheenpijn. Bot of periost ontsteking in het gebied van de voorkant onder beenveroorzaakt bijvoorbeeld ook het typische ongemak, net als tendinitis Beknelde spieren, zenuwen en bloed schepen in het scheenbeen veroorzaken ook pijn in dit deel van het lichaam. Dit voorwaarde wordt constrictiesyndroom genoemd en treedt op omdat de onderbeen biedt relatief weinig ruimte voor de spieren en zwelling veroorzaakt snel ongemak. Verder problemen met de bloedsomloop in de benen, tumorvorming, zeker huid ziekten of neurologische aandoeningen kunnen ook de oorzaak zijn van scheenbeenpijn.
Ziekten met dit symptoom
- Osteomyelitis
- Huidziektes
- Doorbloedingsstoornissen
- Tumor
- tendinitis
- Tibiale plateaufractuur
Diagnose en verloop
Als scheenbeenpijn vaker voorkomt of verergert, moet een arts worden geraadpleegd. Omdat de symptomen niet specifiek zijn en verschillende oorzaken kunnen aangeven, vindt er eerst een uitvoerige bespreking met de patiënt plaats. Het scheenbeen zelf wordt in detail onderzocht en onderzocht. Bovendien kunnen beeldvormingsprocedures informatie verschaffen over het voorwaarde van het scheenbeen en de redenen voor de klachten. Naast röntgenfoto's omvatten deze ultrageluid examens en computertomografie of MRI (MRI). EEN bloed test in het laboratorium toont eventuele veranderingen in de bloedbeeld, bijvoorbeeld vanwege toegenomen ontsteking niveaus. Als de oorzaak van de scheenbeenpijn overmatig gebruik is, verdwijnen de symptomen meestal na een paar dagen vanzelf. Als de pijn een andere oorzaak heeft, kunnen mobiliteitsbeperkingen en / of een chronisch beloop van de klachten optreden in het verdere beloop, afhankelijk van de ziekte.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Scheenpijn die zonder duidelijke reden optreedt en na een paar dagen niet vanzelf verdwijnt, vereist in ieder geval een medische evaluatie. Dit is met name het geval als de pijn optreedt als gevolg van lichamelijke inspanning of inspanning en binnen korte tijd in intensiteit toeneemt. Het is mogelijk dat de klachten zijn gebaseerd op botbeschadiging of spierblessure, dat kan leiden tot ernstige complicaties indien onbehandeld. Een onmiddellijk bezoek aan de arts wordt aanbevolen als een snelle toename van pijn wordt waargenomen. Als de klachten na het opstaan toenemen of de loopfunctie aanzienlijk belemmeren, is ook medische opheldering nodig. Als de pijn zich uitbreidt naar de dij of voet, er kan zijn zenuwschade Bij verdenking op het scheenbeenspalksyndroom moet de training worden stopgezet en moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Ook terugkerende of intermitterende klachten moeten medisch worden opgehelderd. Scheenbeenspalken als gevolg van een ongeval of val moeten op de afdeling spoedeisende hulp worden behandeld om complicaties zoals een breuk of haarlijnfractuur van het tibiaplateau.
Complicaties
Complicaties kunnen optreden bij scheenbeenspalken zonder en tijdens behandeling. De patienten medische geschiedenis kan gedetailleerde informatie geven over hoe complicaties van scheenbeenspalken kunnen ontstaan en of deze bij de behandeling te verwachten zijn. Hiervoor is een gedetailleerde ondervraging van de patiënt absoluut noodzakelijk. De arts kan zo mogelijke bewegingsbeperkingen bij de patiënt vaststellen. Zelfs als dit niet direct iets helpt tegen de complicaties van scheenpijn, is het een basisbouwsteen voor een succesvolle behandeling. Als er een beperking is in de beweging van de patiënt, moet de behandeling van de pijn heel anders zijn dan bij een klein ongeval. Pijn die slechts tijdelijk is, kan zonder complicaties worden behandeld. Een crème is in de meeste gevallen voldoende om het getroffen gebied van de pijn te verlichten. Bij ernstig letsel dienen de mogelijke complicaties met de patiënt te worden besproken. Hoe eerder men met de behandeling kan beginnen, des te groter is de kans dat de arts zijn toevlucht kan nemen tot behandelmethoden die gekenmerkt worden met minder complicaties. Dit is niet alleen een voordeel voor de arts, maar ook voor de behandelde persoon zelf. Gedurende deze tijd moeten zware fysieke activiteiten worden vermeden.
Behandeling en therapie
Scheenpijn die optreedt als gevolg van overmatig gebruik, zoals sportactiviteiten, vereist niet noodzakelijk medische behandeling. Het is vaak voldoende om het een paar dagen rustig aan te doen en het pijnlijke scheenbeen af te koelen en lichte massages uit te voeren. Stretching oefeningen kunnen ook helpen de spieren los te maken. Tijdelijk kan het raadzaam zijn om in te nemen pijnstillers als het ongemak erg ernstig is. Als de oorzaak van de scheenbeenpijn is ontsteking van het periosteum of bot, zal de behandelende arts pijnstillend en ontstekingsremmend voorschrijven zalven en tablets om de pijn te verlichten en de ontsteking te elimineren. Als er een is breuk in het scheenbeen kan een operatie nodig zijn. In deze, de breuk wordt bevestigd met behulp van platen of schroeven. Een bottleneck-syndroom kan ook chirurgische correctie vereisen. In alle gevallen is immobilisatie van het scheenbeen verplicht om een optimaal genezingsproces te garanderen.
Vooruitzichten en prognose
In de meeste gevallen vertegenwoordigen scheenbeenspalken geen volksgezondheidbedreigend voorwaarde en hebben geen behandeling door een arts nodig. In veel gevallen treden ze op na een klap of na een val en zijn ze slechts een tijdelijk symptoom. Als de pijn in het scheenbeen na verloop van tijd afneemt en vanzelf verdwijnt, is behandeling niet nodig. Pijnstillers kan ook korte tijd worden gebruikt om de pijn te verlichten. Echter, pijnstillers mogen nooit gedurende een lange periode worden gebruikt, omdat ze de maag Als er ondraaglijke pijn is, kan een Röntgenstraal moet door een arts worden ingenomen. Dit kan een hernia zijn. Door de pijn in het scheenbeen is de mobiliteit en mobiliteit van de getroffen persoon ernstig beperkt. Bij een botbreuk duurt het enkele maanden voordat de patiënt weer kan lopen. In dit geval zijn er echter geen verdere problemen of beperkingen. krukken of een rolstoel kan worden gebruikt om mobiliteit te behouden. Scheenbeenspalken komen vaak voor, vooral bij kinderen, omdat ze tijdens het spelen en vaak op de grond vallen lopend, waarbij ze hun been verwonden.
het voorkomen
Scheenbeenspalken kunnen tot op zekere hoogte worden voorkomen door niet te vergroten lopend overmatig en / of abrupt trainen tijdens sportactiviteiten. Regelmatig geplande oefeningen om de spieren aan de voorkant van de onderbeen kan nuttig zijn, evenals het verwerven en veranderen van hoge kwaliteit lopend schoenen vaker, maar als er symptomen optreden die niet vanzelf verdwijnen, is een bezoek aan de dokter aan te raden.
Wat u zelf kunt doen
In de meeste gevallen komt scheenpijn bij mensen slechts tijdelijk voor en verdwijnt vanzelf weer. Als de scheenbeenpijn optreedt na een sportbelasting of een andere zware activiteit, moet het been in ieder geval rusten. Om het been te kalmeren, pijnverlichtend zalven kan worden gebruikt, die tegelijkertijd het scheenbeen afkoelen. Als de pijn ernstiger is, kan ook een koelkussen worden gebruikt. Als de scheenbeenpijn echter lang aanhoudt en ondraaglijk wordt, moet een arts worden geraadpleegd. In dit geval kan het een breuk zijn, die door een arts moet worden behandeld. Pijnstillers kunnen ook voor een korte tijd worden gebruikt, maar ze mogen niet gedurende een lange periode worden ingenomen. De pijn in het scheenbeen kan worden vermeden door regelmatig te bewegen. In de meeste gevallen helpt het de patiënt als het been gestrekt is. In ieder geval mag het niet worden belast tijdens scheenpijn. Onthoud ook van sportactiviteiten en lang hardlopen. Als er naast scheenpijn ook bloedverlies optreedt door een ongeval, kan het been worden afgedekt met een verband of een gips.
