Samenvatting Acute Myeloïde Leukemie (AML)
Acute myeloïde leukemie, of kortweg AML, is een kwaadaardige ziekte van het hematopoëtische systeem. Het is een van de bloed kanker ziekten. AML is een zeldzame ziekte.
Elk jaar krijgen bijna 4 op de 100,000 mensen de ziekte. Het komt vaker voor op oudere leeftijd, de gemiddelde leeftijd waarop de ziekte begint is tussen 60 en 70 jaar. De ziekte kan zich aanvankelijk manifesteren door nogal niet-specifieke algemene symptomen zoals vermoeidheid en chronisch vermoeidheid.
Omdat de ziekte, zoals de naam suggereert, relatief acuut is, vermenigvuldigen de symptomen zich dan binnen korte tijd en nemen ze aanzienlijk toe. Mogelijke symptomen zijn bleke huidskleur als gevolg van bloedarmoede, bloedingstekenen zoals bloeding uit de tandvlees or neus-vaker optreden van blauwe plekken of kleine bloedingen in het gebied van de onderbenen. Deze verschijnen als kleine rode vlekken die in groepen verschijnen, ze worden genoemd petechiën.
Bovendien is er vaak een verhoogde vatbaarheid voor infecties. Patiënten lijden vaker aan ziekten zoals longontsteking or amandelontsteking Bovendien kan er sprake zijn van ernstig nachtelijk zweten.
Een verdikking van de tandvlees (gingivale hyperplasie) kan ook een mogelijk symptoom zijn. De eerste stap bij het stellen van een diagnose is het nemen van een medische geschiedenis. Hier is het vooral belangrijk om te weten welke symptomen er sinds wanneer bestaan.
De fysiek onderzoek kan tekenen van bloeding onthullen, zoals petechiën of hematomen, en een bleke huid kan zichtbaar zijn. De volgende stap is het nemen van bloed monsters. Het zogenaamde differentieel bloed meetellen met de symptomen levert vaak belangrijke informatie op over de mogelijke aanwezigheid van AML.
Om de diagnose te bevestigen, de beenmerg prik moet uitgevoerd worden; de punctie wordt vervolgens microscopisch onderzocht en de diagnose wordt gesteld. Zodra de diagnose is gesteld, moet snel met de juiste therapie worden begonnen. De belangrijkste focus ligt hier op chemotherapie met een combinatie van verschillende medicijnen.
In de eerste fase van chemotherapiePatiënten zijn zeer vatbaar voor levensbedreigende infecties als gevolg van een sterke verzwakking van de immuunsysteem en moeten daarom in de meeste gevallen worden geïsoleerd. Een andere behandelingsoptie is stamceltransplantatie De prognose hangt onder meer af van de leeftijd en het subtype AML. Sommige patiënten kunnen door behandeling als genezen worden beschouwd. Het is echter niet ongebruikelijk dat anderen een terugval krijgen.
Samenvatting Chronische Lymfatische Leukemie (CLL)
Chronisch lymfatisch leukemie, of kortweg CLL, is een non-Hodgkin lymfoom en is de meest voorkomende vorm van leukemie op onze breedtegraden. Het komt voornamelijk voor op hogere leeftijd en heeft de beste prognose van alle vormen van leukemie In tegenstelling tot acute vormen van leukemie, het is chronisch, dwz het kan vele jaren aanhouden zonder de algemene toestand van de patiënt te verslechteren voorwaarde.
Jaarlijks worden ongeveer 4 op de 100,000 mensen ziek. De gemiddelde leeftijd bij de eerste diagnose is tussen de 70 en 75 jaar. De kwaadaardige leukemiecellen vermenigvuldigen zich in de beenmerg en daar verspreid.
Daardoor verdringen ze vaak de cellen die daar eigenlijk thuishoren, namelijk de hematopoëtische cellen. Als gevolg hiervan moeten deze hematopoëtische cellen mogelijk overschakelen naar andere organen om de bloedbestanddelen te produceren. De lever en milt worden hier in het bijzonder door beïnvloed.
De lever (hepatomegalie) en de milt (splenomegalie) kan dan opzwellen. Dit wordt meestal niet opgemerkt door de patiënt, maar wordt pas duidelijk tijdens een fysiek onderzoek of ultrageluid scannen. Bovendien veroorzaakt CLL vaak zwelling van weefselvocht knooppunten in verschillende delen van het lichaam.
Bovendien kunnen er symptomen op de huid optreden, bijvoorbeeld jeuk of eczeem CLL is vaak een toevallige bevinding. De diagnose wordt gesteld op basis van die van de patiënt medische geschiedenis en bloedbeeld met uitgebreide examens.
In zeldzame gevallen a beenmerg prik is ook nodig. Het is echter meestal niet absoluut noodzakelijk voor de diagnose. De ziekte is onderverdeeld in verschillende stadia.
In de fasen A en B wordt de ziekte alleen behandeld als deze symptomen veroorzaakt. Dit komt omdat het vaak jarenlang vordert zonder erger te worden. In vergevorderd stadium C of wanneer symptomen optreden, chemotherapie or antilichaamtherapie kan worden gestart. Voor geselecteerde patiënten, a stamceltransplantatie is ook een optie. CLL is de minst agressieve vorm van leukemie.
Alle artikelen in deze serie:
