Voorkomen en frequentie | Leukemie

Voorkomen en frequentie

De verschillende soorten bloed kankers hebben allemaal verschillende leeftijdsverdelingen en kansen op voorkomen. Acute lymfatische leukemie (ALL): deze vorm van bloed kanker is vrij zeldzaam; in Duitsland zijn er elk jaar 1.5 nieuwe gevallen per 100,000 inwoners. Acute lymfatische leukemie komt voornamelijk voor bij jeugd, 90% van alle kinderjaren bloed kankers zijn acute lymfatische leukemieën, deze vorm is zeldzaam bij volwassenen.

Acute myeloïde leukemie (AML): de acute myeloïde vorm van Leukemie komt ongeveer twee keer zo vaak voor als de acute lymfevorm (ALL). Jaarlijks zijn er ongeveer 2.5 nieuwe gevallen per 100,000 inwoners. Volwassenen worden voornamelijk getroffen door deze vorm; 80% van alle leukemieën op volwassen leeftijd zijn acuut myeloïde, met een leeftijdspiek op 60 jaar.

Chronische myeloïde leukemie (CML): de chronische myeloïde vorm van Leukemie is ook vrij zeldzaam, hoewel mannen iets vaker worden getroffen dan vrouwen. Elk jaar wordt bij ongeveer 1-2 mensen per 100 inwoners de diagnose CML gesteld. Chronisch lymfatisch leukemie (CLL): deze vorm van Leukemie is de meest voorkomende op het westelijk halfrond.

De gemiddelde leeftijd van de ziekte is 60 jaar, slechts ongeveer 15% van de patiënten is jonger dan 55 jaar. Mannen worden twee keer zo vaak ziek als vrouwen. Hier vindt u meer informatie: Childhood leukemie Kinderjaren leukemie is de meest voorkomende vorm van kanker, goed voor ongeveer 30%.

Acute lymfatische leukemie komt verreweg het meest voor bij kinderen. Dit is een kwaadaardige ziekte van het bloedvormende systeem. AML is een acute ziekte.

Dit betekent dat als er geen therapie wordt gestart, de tumorcellen zich snel verspreiden in de beenmerg en zo de gezonde cellen uit het beenmerg verdringen. Dit leidt tot ernstige infecties, bloedingen en een aanzienlijke vermindering in het algemeen voorwaarde, Vaak koorts en zwelling van de weefselvocht knooppunten. Onbehandeld leidt de ziekte meestal binnen enkele maanden tot de dood.

Terwijl AML een paar decennia geleden bijna een zeker doodvonnis was, bieden nieuwe vormen van therapie nu een aanzienlijk betere kans op genezing. Ongeveer 80% van de kinderen met de ziekte kan met succes worden behandeld. Leukemieziekten zijn niet erfelijk in de ware zin van het woord.

Er zijn echter nog tal van zaken die niet voldoende zijn onderzocht. Er zijn erfelijke ziekten die het risico op leukemie verhogen, zoals het syndroom van Down (trisomie 21). Ook lijken leukemieën vaker voor te komen in gezinnen waar kwaadaardige ziekten vaker voorkomen. Concluderend kan deze vraag volgens de huidige stand van de wetenschap niet worden beantwoord.

Therapie

De keuze van de therapie hangt af van het type bloed kanker​ De meest voorkomende vorm van therapie is polychemotherapie. Hier worden verschillende cytostatica aan de patiënt toegediend.

Cytostatica zijn cytotoxica die de proliferatie en groei van kankercellen remmen. Kankercellen delen zich zeer vaak en worden daarom bijzonder beperkt door de medicijnen, maar sommige gezonde cellen van het lichaam hebben ook een hoge delingssnelheid, die vervolgens wordt beïnvloed door de medicijnen (bijv. Slijmvliescellen). Dit is waarom chemotherapie kan leiden tot bijwerkingen op gezonde organen van het lichaam met tijdelijke schade.

Bijwerkingen van chemotherapie: Naast chemotherapie, a beenmerg or stamceltransplantatie kan in combinatie worden uitgevoerd om het zieke beenmerg te vervangen door gezond beenmerg. Gelijkwaardig aan bloedtransfusie, een passende beenmerg hiervoor is een donor nodig. In de afgelopen jaren hebben therapeutische opties ook toepassing gevonden met monoklonaal antilichamen en tyrosinekinaseremmers (imatinib en dasatinib), die specifiek ingrijpen in de ziekteprocessen.

Therapie mag alleen worden uitgevoerd in klinieken of centra die op dit gebied gespecialiseerd zijn. Complicaties: Bloedkanker verzwakt de immuunsysteem, wat kan leiden tot complicaties in de loop van de ziekte. Vanwege het verzwakte immuunsysteemzijn alle leukemiepatiënten (ongeacht de vorm van leukemie) zeer vatbaar voor infecties.

Het risico op bloedstolsels (trombose) of bloeding neemt ook toe, aangezien bloedkanker ook invloed heeft op het aantal bloedplaatjes die verantwoordelijk zijn voor de bloedstolling. Om deze redenen moeten patiënten met bloedkanker nauwlettend worden gevolgd en, indien mogelijk, niet worden blootgesteld aan infectiebronnen. Misselijkheid

  • Braken
  • Algemene vermoeidheid
  • Ontsteking van slijmvliezen
  • Haaruitval
  • Bloedarmoede

Er zijn twee verschillende soorten donaties die worden gebruikt om patiënten bij te helpen leukemie.

De beenmergdonatie en de stamceldonatie. Terwijl beenmergdonatie wordt geassocieerd met een pijnlijk beenmergpunctie, stamceldonatie vereist slechts één type long bloed verzameling na toediening van een medicijn. Tegenwoordig is stamceldonatie bijna de enige manier om beenmerg te doneren.

Een stamceltransplantatie kan van één donor naar één patiënt worden gedaan. In sommige gevallen kan de patiënt echter ook zelf stamceldonor zijn. Dit heet autoloog stamceltransplantatie.

Bij een buitenlandse schenking is de belangrijkste eis de zogenaamde HLA-compatibiliteit. HLA-moleculen zijn bepaalde weefselkenmerken. De kans op een match van HLA-kenmerken is het hoogst bij eerstegraads familieleden.

Voor veel patiënten komt echter geen familielid in aanmerking voor donatie. Om deze reden bestaan ​​er al enkele jaren donordatabases waarin mensen die bereid zijn stamcellen te doneren, kunnen worden geregistreerd. Als iemand donateur wil worden, kan er een worden getypt.

Dit gebeurt met een klein bloedmonster of een wangstaafje. Als er een match (HLA-compatibele donor) wordt gevonden, wordt de potentiële donor voor de donatie nog een keer in detail onderzocht. Onder andere om te voorkomen dat ziekten van de donor op de ontvanger worden overgedragen.

Donor en ontvanger leren elkaar niet kennen. De schenker kan zich echter enkele weken na de afkickperiode informeren over het welzijn van de ontvanger transplantatie. In de loop van de transplantatie Indien beide partijen dat wensen, is het ook mogelijk elkaar persoonlijk te leren kennen.