Risico's bij transfemorale amputatie | Amputatie van het dijbeen

Risico's bij transfemorale amputatie

Elke operatie brengt risico's en complicaties met zich mee, maar we streven er altijd naar om deze zo laag mogelijk te houden. De meest voorkomende complicaties zijn onder meer verzwakt of vertraagd wond genezenbloeden, zenuwschade dat kan leiden tot fantoompijninfectie of inadequate daaropvolgende zorg voor de restledematen. Daarnaast zijn er algemene chirurgische risico's, zoals intolerantie voor anesthesie, pijn en het risico van vasculaire afsluiting als gevolg van langdurige ziekenhuisopname. Veel van de complicaties maken het passen van een prothese uiteindelijk aanzienlijk moeilijker, waardoor de patiënt zijn of haar zelfstandigheid maar langzaam kan herwinnen.

Nazorg

De postoperatieve behandeling begint direct na de operatie. Eerste prioriteit na de operatie is wond genezen​ Een gezonde, goed genezende wond is droog, niet rood of gezwollen en de wondranden liggen dicht bij elkaar.

Het stompbeen kan enigszins worden opgetild om te ondersteunen bloed stroom terug naar de hart-​ Het moet worden omwikkeld met verband, en zorg ervoor dat het een korrelvormige verpakking gebruikt om het te promoten bloed en weefselvocht stromen. Hechtingen of nietjes worden meestal na 14 tot 21 dagen verwijderd.

De meeste tijd na de operatie liggen patiënten in bed, zodat het lichaam kan herstellen van de inspanningen van de operatie. Voorkomen trombose en embolie als gevolg van gebrek aan lichaamsbeweging, heparine injecties of andere bloedverdunnende medicijnen zoals aspirine worden voorgeschreven. Natuurlijk gepast pijn therapie wordt ook geboden.

Pijn medicatie kan worden toegediend als tabletten of rechtstreeks in de aderen via een infuus. Pijnkatheters (epidurale anesthesie) zijn ook een goed alternatief, deze worden in de ruimte rond de spinal cord door anesthesiologen en remmen zo de pijngeleiding en perceptie op centraal niveau. De juiste verzorging van de amputatie restledemaat is cruciaal voor de latere functionaliteit.

Het stompbeen moet later het gewicht en de bewegingen van het lichaam op de prothese kunnen overbrengen. Om dit te doen, moet de huid langzaam wennen aan meer druk en spanning, net als de spieren. In de eerste periode na de operatie is het belangrijk om de vorming van oedeem te voorkomen.

Wondgenezing moet worden ondersteund, evenals infecties en spieren krampen moet worden voorkomen. Lymfatische massages worden uitgevoerd om de weefselvocht stromen en ondersteunen de immuunsysteem​ De vormgeving van het stompbeen is ook cruciaal.

Er worden verbanden gebruikt die in korrelvorm worden gewikkeld. Verbanden mogen nooit in een cirkel worden gewikkeld. Dit zou de doorbloeding remmen en tot oedeem leiden.

Naast bandages worden ook zogenaamde liners, die meestal van siliconen zijn gemaakt, of restledematsokken gebruikt. Ze vervullen dezelfde functie als verband. Daarnaast verzachten en verzorgen massages en crèmes ook de huid.

Fysiotherapie helpt de spieren te versterken en nieuwe bewegingspatronen aan te leren. Samengevat, de verzorging van de amputatie de restledemaat is erg belangrijk en mag niet stoppen, zelfs niet nadat de wond is genezen. Vooral in de onmiddellijkeamputatie De zorg voor de restledematen is tijdrovend, maar als het correct wordt uitgevoerd, leidt dit tot goede resultaten. De daaropvolgende plaatsing van een prothese duurt dan nog weken tot maanden, sinds overgangs- en leren Om ervoor te zorgen dat de patiënt weer kan leren staan ​​en vooral weer lopen, moeten eerst prothesen worden gemaakt.