Heb ik een revalidatie nodig na de operatie?
Na elke dij amputatieis revalidatiebehandeling nodig zodat patiënten leren omgaan met hun nieuwe leefsituatie. Naast hulp bij de verzorging van de verse operatiewond zijn prothese-aanpassing en looptraining essentiële onderdelen van het revalidatieverblijf. Het doel van de revalidatiebehandeling is om de patiënten met hun nieuwe handicap in staat te stellen zoveel mogelijk zelfstandig te leven. Ook psychologische ondersteuning bij het verwerken van het verlies van een lichaamsdeel vindt hier plaats.
Hoe ziet de protheseaanpassing eruit?
De voorbereiding op een prothetische montage begint in het ziekenhuis. Als de genezing van het litteken tijdig en zonder irritatie plaatsvindt, kan in overleg met de arts een eerste afspraak met een orthopedisch technicus worden gemaakt. Allereerst maakt de prothesemaker een gips afgietsel van de stronk waaruit de eerste prothesekoker is gemaakt.
Dit komt overeen met de individuele vorm van het stompbeen en omvat ook de rest been. Er zijn veel verschillende technieken, waaruit na een uitgebreide bespreking de meest geschikte wordt gekozen. De eerste prothese die een patiënt krijgt, is een tijdelijke, een zogenaamde tussentijdse prothese, aangezien het restledemaat nog aanzienlijk kan veranderen in de eerste periode na de amputatie, bijvoorbeeld door het volume van de restledematen te vergroten of te verkleinen.
Wanneer de wond genezen compleet is en het restledemaat niet meer verandert, wordt een definitieve definitieve koker gemaakt. Aan deze definitieve koker zijn verschillende onderdelen aangepast om voor elk individueel geval de optimale prothese te creëren. Ook zijn er veel mogelijkheden en variaties die in samenwerking met de prothesist kunnen worden uitgeprobeerd en geoptimaliseerd.
Welk zorgniveau wordt verleend na een transfemorale amputatie?
Hoewel een transfemoraal amputatie is een grote breuk in het leven en het dagelijks leven van elke getroffen persoon, men krijgt niet automatisch een vast niveau van zorg. De aanvraag hiervoor moet worden ingediend en is afhankelijk van het individuele geval. Bijkomende symptomen vóór de amputatie zijn afhankelijk van de onderliggende ziekte.
Als de oorzaak een vasculaire is afsluiting, pijn komt vaak voor. tevens de been kan koud en stijf aanvoelen, omdat het niet langer van voldoende wordt voorzien bloed. Patiënten met suikerziekte mellitus, aan de andere kant, voelt er meestal geen pijn omdat ze hebben geleden zenuwschade vanwege de diabetes, die voorkomt pijn signalen worden verzonden.
Infecties manifesteren zich door de klassieke tekenen van ontsteking, zoals pijn, roodheid, oververhitting, zwelling en functieverlies. Tumoren brengen heel verschillende symptomen met zich mee. Ze kunnen pijnlijk zijn, maar dat hoeft niet. Soms vallen ze op door bewegingsbeperkingen, vaak zijn dit ook willekeurige bevindingen die geen symptomen veroorzaken en bij toeval ontdekt worden tijdens een onderzoek.
