Ontsteking van de tibialis posterieure pees | Tibialis posterior syndroom

Ontsteking van de tibialis posterieure pees

Chronische, pathologische onjuiste belasting of verkeerde voetposities leiden tot constante overbelasting en onjuiste belasting van de voeten. De betrokken spieren reageren ermee pijn, verharding en verkorting. In het gebied van de pees van de M. tibialis posterior treedt aanvankelijk massale zwelling en ontsteking op. Als deze niet snel en adequaat worden behandeld, ontstaan ​​er na verloop van tijd kleine longitudinale scheurtjes in de pees, die uiteindelijk tot breuk leiden. In dit geval zakt de longitudinale boog van de voet volledig in en ontwikkelt de verworven platte voet zich.

Diagnose van het tibialis posterieure syndroom

Voor de diagnose is een nauwkeurig klinisch onderzoek van de aangedane voet van enorm belang. De beoefenaar besteedt bijzondere aandacht aan de veel voorkomende, bekende voetafwijkingen, pijnlijke drukpunten en zwelling van de pees. Bovendien is een Röntgenstraal onderzoek onder spanning moet worden uitgevoerd, omdat dit onregelmatigheden in de anatomie van de voet evenals malposities.

Behandeling van tibialis posterior syndroom

Behandeling en therapie zijn afhankelijk van de omvang van de schade. In principe worden bescherming, koeling en een vermindering van de belasting aanbevolen. Bovendien is een individuele aanpassing van de binnenzool van de patiënt belangrijk om bestaande voetafwijkingen te corrigeren.

Fysiotherapie, gerichte spieropbouwende training van de kuit- en scheenbeenspieren en koudetherapie kunnen bijdragen aan een verbetering van de klachten. Het gebruik van ontstekingsremmende, decongestivum medicijnen zoals ibuprofen is nuttig in de acute fase. De injectie van cortisone rechtstreeks in de aangetaste pees mag slechts één keer of helemaal niet worden gedaan, omdat dit de pees en zijn structuur verder kan beschadigen en verzwakken. Er moet ook op worden gelet dat stevige schoenen worden gedragen. Als alle conservatieve, niet-chirurgische methoden niet tot enige verbetering leiden, is een chirurgische ingreep het laatste alternatief.

Oefeningen voor tibialis posterior syndroom

Speciale oefeningen voor de hele voet en lager been spieren kunnen een positief effect hebben op het beloop van a tibialis posterior syndroom​ Deze dienen individueel op de patiënt afgestemd te worden en dienen aan het begin van de behandeling onder toezicht en controle van een ervaren fysiotherapeut te staan. Een goed ontwikkeld spierstelsel beschermt in principe het bewegingsapparaat tegen beschadiging.