Pseudoallergie: oorzaken, symptomen en behandeling

Pseudo-allergieën, die typische allergische reacties veroorzaken zonder de aanwezigheid van antilichamen voor de stof in kwestie, evenveel leed veroorzaken als echte allergieën. De diagnose is echter moeilijker omdat talloze triggers voor de symptomen in twijfel worden getrokken. Eenmaal ziek met een pseudoallergiedit betekent echter niet een levenslange verzaking.

Wat is een pseudoallergie?

Pseudo-allergieën zijn niet betrokken antilichamen​ In plaats daarvan is de pseudo-allergische reactie via histamine of mestcellen. Typische symptomen zijn identiek aan die van een waar allergie​ Lijders kunnen ervaren huid huiduitslag, netelroos, striemen, zwelling en roodheid van de huid. De spijsverteringskanaal kan ook worden beïnvloed. Lijders klagen dan over jeuk in de mond of keel, maag pijn, misselijkheid en diarree​ Andere symptomen zijn onder meer astmatische aanvallen, hoofdpijn, problemen met de bloedsomloop en rhinitis​ Pseudoallergieën worden niet voorafgegaan door een sensibiliseringsfase. Dit betekent dat er symptomen kunnen optreden bij het eerste contact met een bepaalde stof. Verder is de reactie sterk afhankelijk van de hoeveelheid die de getroffen persoon heeft ingenomen. Kleine hoeveelheden kunnen zonder problemen worden verdragen, grotere hoeveelheden ook leiden tot levensbedreigende omstandigheden.

Oorzaken

De oorzaken van pseudoallergieën zijn op het eerste gezicht talrijk, maar het zijn altijd triggers in medicijnen of voedingsmiddelen, daarom wordt de term pseudoallergisch voedsel-allergie is gebruikt. Heel vaak drugs net zoals voedselsupplementen zijn verantwoordelijk voor de pseudo-allergische reactie. Voedselsupplementen kunnen kleurstoffen zijn zoals chinoline geel. conserveringsmiddelen, smaakversterkers en zoetstoffen zijn ook mogelijke triggers. Een andere groep triggers is biogeen aminen, zoals die in oude harde kazen, wijn en chocolade​ Een derde groep zijn salicylaten. Salicylaten worden aangetroffen in verschillende soorten fruit, groenten en kruiden, evenals in sommige medicijnen. Bovendien natuurlijk smaakstoffen kan ook pseudo-allergisch veroorzaken voedsel-allergie​ De bovenstaande triggers activeren mestcellen niet-specifiek, waardoor de reactie wordt geactiveerd. Onderscheid te maken van deze triggers is een reactie vanwege histamine vervat in voedsel. Als het niet kan worden afgebroken vanwege een enzymtekort, is het kenmerk allergie symptomen komen hier ook voor. Dit wordt echter genoemd histamine intolerantie en niet pseudoallergie.

Symptomen, klachten en tekenen

A pseudoallergie wordt geassocieerd met symptomen die lijken op die van een conventionele allergie​ Wanneer de patiënt in contact komt met een allergeen, rhinitis, hoesten, en astmatische symptomen treden op. Roodheid en jeukende striemen ontwikkelen zich op de huid, meestal op de armen en benen en op het gezicht en nek​ Verder nasaal poliepen vorm, die kan veroorzaken ademhaling moeilijkheden. Ze zorgen er ook voor dat de patiënt een neusgeruis krijgt. In het maagdarmkanaal, misselijkheid, braken en diarree komen vaak voor. Begeleidend hoofdpijn optreden, en vaak voelt de patiënt een sterke malaise. Bij ernstige allergische reacties zijn er problemen met de bloedsomloop zoals hartkloppingen, hoge bloeddruk en duizeligheid, en zelfs falen van de bloedsomloop. Normaal gesproken ontwikkelt zich echter een pseudoallergie met milde symptomen. De patiënt gelooft daarom vaak dat de symptomen een onschadelijke intolerantie zijn. Na langdurig contact met de triggerende stof nemen de symptomen echter toe. Hierdoor neemt de kwaliteit van leven van de patiënt af en bestaat het risico dat er psychische klachten ontstaan. Een chronische pseudoallergie kan ademhalingsproblemen, blijvende orgaanschade en huidveranderingen​ Lijders zien er meestal ziekelijk uit met bleek huid, gezwollen ogen, en een benauwd neus-.

Diagnose en verloop

Diagnose van pseudoallergie is moeilijk vanwege veel differentiële diagnoses. Dus, allergie, enzymdeficiëntie of onvoldoende darmvertering kunnen ook aanwezig zijn. In tegenstelling tot de hierboven genoemde ziekten, zijn er geen eenvoudige tests beschikbaar om een ​​pseudo-allergie op te sporen. Bovendien kunnen er vele uren verstrijken voordat de symptomen optreden, wat het zoeken naar de oorzaak van de symptomen nog moeilijker maakt. Voor de diagnose van een pseudo-allergie moeten de differentiële diagnoses eerst worden uitgesloten met behulp van huidtesten, bloed tests en ademtesten​ Vervolgens moet een onthoudingsfase van enkele weken worden doorlopen, waarin mogelijke triggers moeten worden vermeden. Daarna worden provocatietests uitgevoerd, die onder medisch toezicht moeten worden gedaan.

Complicaties

Pseudoallergie wordt verkeerd gelabeld als intolerantie of intolerantie. Hoewel er geen echte immuunrespons is bij pseudoallergische reacties, kunnen pseudoallergieën dat wel leiden tot complicaties. Pseudo-allergische reacties op medicijnen of additieven in voedingsmiddelen kunnen bijvoorbeeld mogelijk zijn leiden op dezelfde symptomen als een allergie voor een van de actieve ingrediënten. Het probleem met pseudo-allergieën waarvan de oorzaak niet kan worden vastgesteld, is dat ze vaak alleen symptomatische behandeling krijgen. Symptoomonderdrukking werkt echter niet altijd. Symptomen kunnen vervolgens chronisch worden, bijvoorbeeld chronische pruritus, chronisch urticaria or prikkelbare darm syndroom. Dieet-gerelateerde pseudoallergieën kunnen leiden tot periodieke of aanhoudende diarree en darmstoornissen. De getroffenen proberen meestal bepaalde verdachte stoffen uit te sluiten van hun dieet als zelfhulpmaatregel bij voedingsgerelateerde complicaties. Dit kunnen voedingsmiddelen zijn met een hoog gehalte aan biogeen aminen​ Als alternatief kunnen patiënten additieven overwegen zoals kleurstoffen or conserveringsmiddelen om de oorzaak van hun problemen te zijn. Vervolgens vermijden ze alle voedingsmiddelen die deze stoffen bevatten. Als gevolg hiervan is het dieet kan eenzijdig en onevenwichtig worden. Hierdoor kunnen voedingsstoornissen en ernstige deficiëntieverschijnselen optreden. Om verdere complicaties te voorkomen, zou een uitgebreide zoektocht naar de triggerende stof nodig zijn. Dit wordt echter alleen ondernomen als een door geneesmiddelen geïnduceerde pseudoallergie wordt vermoed.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Astmatische symptomen, reacties op de bloedsomloop en gastro-intestinale symptomen duiden op een pseudoallergie. Als de symptomen niet binnen enkele dagen verdwijnen, moet een arts worden geraadpleegd. Als de symptomen ernstiger worden en een zeer negatief effect hebben op het welzijn, wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen. Mensen die regelmatig bepaalde medicijnen gebruiken (bijvoorbeeld niet-steroïde ontstekingsremmers drugs of opiaten) lopen bijzonder risico. Mensen die gevoelig zijn voor conserveringsmiddelen, zuurteregelaars of radiologische contrastmiddelen behoren ook tot de risicogroepen. Indien een pseudoallergie wordt vermoed, dienen deze personen in ieder geval hun huisarts te raadplegen en hun symptomen te laten verhelderen en, indien nodig, te behandelen. Als het voorgeschreven antihistaminica or zalven niet het gewenste effect hebben, moet de arts worden geïnformeerd. Een pseudoallergie wordt behandeld door de huisarts, een KNO-arts of een specialist in allergische aandoeningen. In geval van ernstige bloedsomloopreacties, huidveranderingen of zelfs allergisch schokkenmoet de medische hulpdienst worden gebeld. De getroffen persoon moet in ieder geval medisch worden behandeld om complicaties te voorkomen.

Behandeling en therapie

Als een pseudo-allergie is gediagnosticeerd, moet de trigger of triggers eerst worden vermeden totdat de symptomen zijn verdwenen. Alleen dan kan een toenemend deel van de trigger langzaam in de dagelijkse voeding worden geïntegreerd. Op deze manier kan de individueel getolereerde drempel worden bepaald. Getroffen personen, aangezien ze gewoonlijk een kleine hoeveelheid van de triggerende stof verdragen, hoeven geen levenslange verzaking te beoefenen. Ze moeten echter alle voorverpakte goederen controleren om te zien of ze de betreffende triggersubstantie bevatten. Andere goederen, zoals gebak bij de bakker of de portie frites bij de Fast food restaurant, kan ook de trigger bevatten. Voorzichtigheid is ook geboden bij medicatie. In sommige gevallen verdwijnt de pseudoallergie echter in de loop van het leven en zijn de ex-patiënten niet langer onderworpen aan beperkingen in hun voedselkeuze. In het geval van acute symptomen kunnen ook medicijnen worden ingenomen om de symptomen te verlichten. De betreffende medicatie kan worden voorgeschreven door een specialist. Het is bijvoorbeeld mogelijk om te beheren antihistaminica voor pseudo-allergische reacties.

het voorkomen

Pseudo-allergieën kunnen niet worden voorkomen. Desalniettemin moet een dieet met zoveel mogelijk vers voedsel worden vermeden voedselsupplementen is aan te raden.

Nazorg

Opvolging van pseudoallergie is over het algemeen niet nodig of vereist gedurende een lange periode. Omdat bij de patiënt gelijkaardige symptomen zijn opgetreden als bij een allergie en behandeld moesten worden, kan de pseudoallergie terugkeren. Om herhaling uit te sluiten, moet worden bepaald wat deze reactie heeft veroorzaakt. De activering van het allergische reactie gebeurde niet door activering van de antilichamen, maar niet-specifiek, wat de behandeling en dus de follow-up bemoeilijkt. In veel gevallen is er geen specifieke follow-up of aanhoudende therapie voor de patiënt. Het is echter bekend dat bepaalde stoffen een niet-specifieke activering kunnen veroorzaken en daarmee de oorzaken kunnen beperken. Dit zijn bepaalde groepen drugs en voedselingrediënten. Acute behandeling staat op de voorgrond en wordt vaak geboden door het gebruik van antihistaminica​ Nazorg heeft in dit geval voornamelijk betrekking op patiëntenvoorlichting en niet op medicamenteuze behandeling of controleonderzoeken, aangezien het niet mogelijk is om antilichamen in de bloed​ Door de pseudoallergie te kennen, moet de patiënt worden geadviseerd om ingenomen voedsel en medicatie te loggen, zodat, als het zich herhaalt, de oorzaak op passende wijze kan worden beperkt en dus kan worden vermeden.

Wat u zelf kunt doen

Een pseudo-allergie kan worden voorkomen met behulp van verschillende maatregelen en remedies uit het huishouden en de natuur. Ten eerste is het echter belangrijk om een ​​diagnose te stellen van de triggerende stof. Dan gepast maatregelen kan worden genomen om specifiek de triggerende producten te vermijden. Mensen die aan een pseudo-allergie lijden, moeten contact met de triggerende stof zoveel mogelijk vermijden. Het is raadzaam om alle ingrediëntenlijsten en inhoudsinformatie zorgvuldig te bestuderen om contact en de bijbehorende informatie te vermijden allergische reactie​ Mocht er toch een reactie optreden, dan moet een arts worden geraadpleegd. Bij acute symptomen moet de juiste noodmedicatie worden ingenomen. Een gezonde voeding met vers voedsel verkleint de kans op het ontwikkelen van een pseudoallergie. Voldoende slaap en regelmatige lichaamsbeweging hebben ook een positief effect op het ziektebeeld. Bovendien moeten mensen die aan pseudo-allergie lijden, de instructies van de arts volgen. De arts zal allereerst aanbevelen om contact met de triggerende stoffen te vermijden. Afhankelijk van de trigger kan dit worden bereikt door geschikte kleding te dragen of door van baan te wisselen. Bij voedselallergieën moet het dieet worden aangepast.