Het scafoïd op de voet bevindt zich aan de binnenkant van de voet, dwz de zijkant van de grote teen, en wordt ook wel Os naviculare genoemd. Het is een bot van de tarsaal botten. Het scafoïd bot van de voet is erg klein en bijna kubusvormig.
Het breekt zeer zelden, meestal alleen onder directe geleiachtige invloed. Het hoefbeen kan breken door heftig buigen of stoten, maar ook door permanente overbelasting (vermoeidheid breuk). Meestal zijn er echter pre-schade als gevolg van osteoporose of ontstekingen in het weefsel. Fysiotherapie voor a schippersbotje breuk is belangrijk om de omliggende spieren in stand te houden en om mobiliteitsverlies tegen te gaan. Daarnaast wandelen met krukken wordt aangeleerd en tijdens de genezing wordt het langzaam belasten van de voet aangeleerd.
Revalidatie / fysiotherapie
Als een regel, het scafoïd breuk conservatief te behandelen door immobilisatie met een gips gips. Bij verbrijzelde fracturen, onstabiele fracturen of dislocatie (verplaatsing) van de fractuurfragmenten kan een operatie aangewezen zijn. Het is belangrijk om de omliggende spieren te behouden en te trainen door middel van fysiotherapie in het geval van a schippersbotje breuk van de voet zonder de breuk tijdens de genezing in gevaar te brengen.
Hiervoor moet het bot zo min mogelijk worden belast. Langdurige immobilisatie, die nodig is om de breuk te genezen, leidt tot atrofie, dwz een vermindering van de spiermassa. In de fysiotherapie wordt gerichte training gebruikt om de spieren te versterken, die ook belangrijk zijn bij lopen en staan, maar nu nauwelijks worden belast of geëist en daardoor neigen tot achteruitgang.
Circulatie is ook vereist in therapie om bloedsomloopzwakte te voorkomen, bijvoorbeeld na het zitten of opstaan. Het weefsel kan ook handmatig worden gemobiliseerd en uitgerekt om het gebrek aan beweging te compenseren door de gewrichten. Als er geen beweging van het weefsel is, kunnen de verschillende weefsellagen in de loop van de tijd aan elkaar blijven plakken, wat kan leiden tot een langdurige bewegingsbeperking.
Handmatig stretching en mobilisatietechnieken kunnen een dergelijk verlies van mobiliteit tegengaan ondanks de immobilisatie van het gewricht. Lopen met AIDS wordt ook geleerd in fysiotherapie voor a schippersbotje breuk van de voet. Tijdens de genezing kan de patiënt op een gegeven moment (volgens de instructies van de arts) de voet weer meer en meer belasten. Tijdens de therapie wordt geoefend om het juiste gewicht op de voet te leggen en deze niet te overbelasten. Het looppatroon wordt geoefend na het verwijderen van het gips, zelfs zonder onderarm krukken om de ontwikkeling van een vals looppatroon te voorkomen.
Alle artikelen in deze serie:
