Prognose van ontsteking in de schouder
Over het algemeen hebben ontstekingen in de schouder een goede prognose. Vooral in het geval van bursitis en tendosynovitis, kan de patiënt meestal heel goed en heel gemakkelijk worden geholpen. De situatie is anders met omartritis. Hier kunnen langdurige therapieën nodig zijn en moet de patiënt vaak leven met een bepaalde hoeveelheid residu pijn of met een bepaalde beperking in het schoudergebied. Dit maakt het des te belangrijker dat de patiënt een lange periode fysiotherapie ondergaat om het best mogelijke resultaat te bereiken.
Speciale vorm van ontsteking (periartritis humeroscapularis)
- Definitie De ontsteking van de schoudergewricht wordt meestal frozen shoulder genoemd. Dit betekent: bevroren = bevroren, stijf en schouder = schouder. Er zijn verschillende oorzaken voor dit zeer pijnlijk voorwaarde, die zachte weefsels, spieren en pezen dichtbij het gewricht.
Meestal zijn het degeneratieve ziekten in de schoudergewricht die leiden tot de pijn en de stijfheid van de schouder. De technische term voor schoudergewricht ontsteking is periartritis humeroscapularis. Het eerste deel van de term bestaat uit de Griekse woorden peri (rond, rond), artros (gewricht) en -itis (ontsteking).
Het tweede deel van het woord betekent dat het een ontsteking is tussen de opperarmbeen (humerus) en de schouderblad (schouderblad).
- Symptomen Ontsteking van het schoudergewricht veroorzaakt schouder pijn en beperkte beweging. Bij de meeste mensen is slechts één gewricht aangetast, maar in één op de drie gevallen zijn beide schouders ontstoken. Zowel actieve als passieve beweging is ernstig beperkt.
Als er geen eerdere schade of een ongeval kan worden vastgesteld, wordt dit de primaire frozen shoulder genoemd. (Engels en betekent stijve / "bevroren" schouder). Er zijn drie verschillende fasen van de ziekte in de primaire vorm.
In elke fase zijn er kenmerkende symptomen: Fase 1: Pijn treedt voornamelijk 's nachts op. De getroffen personen worden wakker als ze zich van de ene naar de andere kant draaien. Ook druk op het zieke schoudergewricht veroorzaakt pijn.
Het gewricht verstijft steeds meer - ook omdat de patiënt zijn arm nauwelijks beweegt om de pijn zo laag mogelijk te houden. Fase 2: Hier wordt de pijn minder en neigt deze naar de achtergrond te verdwijnen. In ruil daarvoor wordt de beweeglijkheid van het gewricht steeds beperkter.
Door het gebrek aan beweging degenereren ook de schouderspieren. Om de pijn te voorkomen nemen de meeste patiënten een slechte houding aan, wat vervolgens weer pijn veroorzaakt, bijvoorbeeld in de nek. Fase 3: Hier neemt de stijfheid van de schouder langzaam af, maar de ontsteking geneest vaak niet volledig en er blijven vaak aanzienlijke bewegingsbeperkingen bestaan.
- Fase 1: De pijn treedt voornamelijk 's nachts op.
De getroffen personen worden wakker als ze zich van de ene naar de andere kant draaien. Druk op het zieke schoudergewricht veroorzaakt ook pijn. Het gewricht verstijft steeds meer - ook omdat de patiënt zijn arm nauwelijks beweegt om de pijn zo laag mogelijk te houden.
- Fase 2: Hier wordt de pijn minder en verdwijnt deze meer naar de achtergrond.
In ruil daarvoor wordt de beweeglijkheid van het gewricht steeds beperkter. Door het gebrek aan beweging degenereren ook de schouderspieren. Om de pijn te voorkomen nemen de meeste patiënten een slechte houding aan, wat vervolgens weer pijn veroorzaakt, bijvoorbeeld in de nek.
- Fase 3: Hier neemt de stijfheid van de schouder langzaam af.
De ontsteking geneest echter vaak niet volledig en er blijven vaak aanzienlijke bewegingsbeperkingen bestaan.
- Oorzaak In de meeste gevallen is een ontsteking van het schoudergewricht het gevolg van degeneratieve veranderingen in het Schoudergordel, zoals bursitis (ontsteking van de slijmbeurs), tendinitis (ontsteking van de pezen) Of impingement syndroom (bottleneck-syndroom - bijvoorbeeld door verdikking van de zachte weefsels, de ruimte onder de acromion kan kleiner worden, wat resulteert in een bottleneck - er is te weinig ruimte om voldoende ruimte te bieden voor alle constructies lopend Daar). Gescheurd pezen of verkalking kan ook leiden tot ontsteking. Immobilisatie van het gewricht leidt ook zeer snel tot een bevroren schouder.
- Therapie In de eerste plaats is therapie altijd afhankelijk van de oorzaak, duur en intensiteit van de pijn.
In de meeste gevallen worden conservatieve behandelmethoden gebruikt. Dit betekent dat er geen operatie nodig is. De effectieve alternatieve methoden zijn voornamelijk fysiotherapie en behandeling met medicatie, en zeer zelden radiotherapie or acupunctuur.
Met de alternatieve behandelmethoden treedt een verbetering van de symptomen pas in enkele weken of maanden op. Bij fysiotherapie is het, vooral in het begin, belangrijk dat de oefeningen het schoudergewricht niet overbelasten en niet verkeerd belasten. De oefeningen moeten goed worden aangepast aan de pijn om de pijn niet te verergeren voorwaarde van de schouder.
Naast manuele therapie en fysiotherapie, elektrotherapie of warmte en koude behandelingen worden vaak gebruikt. De vorm van behandeling hangt sterk af van het stadium van schouderstijfheid. In de eerste fase is het belangrijk dat de mobiliteit behouden blijft en dat de pijn wordt verlicht.
In de 2e fase neemt de pijn niet veel toe, maar wordt het gewricht steeds stugger. Hier, pijnstilling en ontspanning zijn de eerste prioriteit. In de laatste fase neemt de pijn af en ook hier staat het trainen van mobiliteit op de voorgrond.
Men moet altijd aan de bal blijven, aangezien de behandeling van schouderontsteking erg lang duurt. In zeer zeldzame gevallen is een operatie nodig als de oorzaak op geen enkele andere manier kan worden bestreden of als er na ongeveer 6 maanden geen verbetering is.
- Diagnose Bij een ontsteking is het medisch onderzoek meestal succesvol, waarbij de arts een uitgebreide anamnese maakt en zo eventuele ongevallen kan achterhalen. Omdat de schouder pijn veroorzaakt, kan de arts tijdens het onderzoek drukpijn veroorzaken.
Tijdens het ultrageluid onderzoek (echografie), spierscheuren en de resulterende gewrichtseffusies worden voornamelijk gevonden. Ook kan hij hier het beste de pezen en ligamenten controleren. Magnetische resonantiebeeldvorming wordt voornamelijk gebruikt vóór een aanstaande operatie.
Zelden is artroscopie (gezamenlijke endoscopie) nodig, waarbij de arts de leidende structuren kan onderzoeken en de oorzaak tot op zekere hoogte kan behandelen. In sommige gevallen kan een eerder ongeval ook leiden tot gewrichtsontsteking.
- Profylaxe Ontsteking van het schoudergewricht is nauwelijks te voorkomen, maar het is zeer aan te raden om bij de eerste tekenen een arts te raadplegen en de therapie zeer vroeg te starten. Verder is het belangrijk om de schouder te ontlasten en af te zien van zware sportactiviteiten en zoveel mogelijk met de schouder te werken.
- Fase 1: De pijn treedt voornamelijk 's nachts op.
De getroffen personen worden wakker als ze zich van de ene naar de andere kant draaien. Druk op het zieke schoudergewricht veroorzaakt ook pijn. Het gewricht verstijft steeds meer - ook omdat de patiënt zijn arm nauwelijks beweegt om de pijn zo laag mogelijk te houden.
- Fase 2: Hier wordt de pijn minder en verdwijnt deze meer naar de achtergrond.
In ruil daarvoor wordt de beweeglijkheid van het gewricht steeds beperkter en door het gebrek aan beweging degenereren ook de schouderspieren. Om de pijn te voorkomen nemen de meeste patiënten een slechte houding aan, wat dan weer pijn veroorzaakt, bijvoorbeeld in de nek.
- Fase 3: Hier neemt de stijfheid van de schouder langzaam af. De ontsteking geneest echter vaak niet volledig en er blijven vaak aanzienlijke bewegingsbeperkingen bestaan.
