Postoperatieve zorg is de zorg van een patiënt na (lat .: post) een operatie. Het begint direct na de operatie in de zogenaamde verkoeverkamer en wordt vervolgens op de betreffende afdeling of thuis voortgezet. De duur en omvang van de zorg is zeer variabel en wordt sterk beïnvloed door de ernst van de operatie maar ook door de algemene voorwaarde van de patiënt. Zo zullen gezonde, fitte patiënten sneller herstellen van dezelfde operatie dan patiënten met veel onderliggende ziekten, van wie de middelen al door deze ziekten worden ingenomen.
In het ziekenhuis
In het ziekenhuis begint de postoperatieve zorg direct na de operatie in de verkoeverkamer, die in de meeste gevallen direct in verbinding staat met de operatiekamers. Een patiënt blijft daar meestal een paar uur voordat hij naar de afdeling kan worden teruggebracht. De zorg richt zich op dit moment op Grensverkeer de vitale functies van de patiënt en dus is de standaardzorg om te controleren bloed druk, hart- snelheid en ademhaling, en het verplegende personeel zorgt vooral voor de nodige infusies en medicatie pijnstillers voor postoperatief pijn of geef ook zuurstof als de patiënt kortademigheid voelt.
Indien de voorwaarde verergert, is het belangrijk dat het postoperatieve zorgteam de bijzondere noodmaatregelen kent en deze tijdig initieert. Het personeel in de verkoeverkamer is meestal zeer goed voorbereid op dergelijke noodgevallen. Ook de postoperatieve zorgteams in de verkoeverkamer blijven zich bezighouden misselijkheid en braken, wat vaak voorkomt na anesthesie, en zorg ervoor dat urineflessen worden weggegooid.
Bovendien is het in de postoperatieve zorg belangrijk om verschillende houdingen te kennen of deze uit te voeren volgens de instructies van de arts, omdat afhankelijk van de operatie bepaalde houdingen mogelijk niet door de patiënt worden aangenomen en in het ergste geval buitengewoon schadelijk zijn. Er moet ook rekening worden gehouden met de behoeften van de patiënt en er moet altijd worden gestreefd naar de meest comfortabele en minst pijnlijke houding voor de patiënt. Met deze speciale kenmerken van de positionering van de patiënt moet bij alle postoperatieve zorg buiten de verkoeverkamer rekening worden gehouden.
Het doel en bijna belangrijkste taak van de postoperatieve zorg in de verkoeverkamer is, naast herstel van anesthesie en chirurgie en algemene zorg, het vroegtijdig opsporen van complicaties. In dit geval is het vooral belangrijk om te detecteren bloed verlies door postoperatieve bloeding in een vroeg stadium. De belangrijkste focus ligt hier op de observatie van drains en katheters, verbanden of andere fysieke tekenen.
Verder is het bij de postoperatieve zorg belangrijk om verschillende houdingen te kennen of deze uit te voeren volgens de instructies van de arts, omdat afhankelijk van de operatie bepaalde houdingen mogelijk niet door de patiënt worden aangenomen en in het ergste geval buitengewoon schadelijk zijn. Er moet ook rekening worden gehouden met de behoeften van de patiënt en er moet altijd worden gestreefd naar de meest comfortabele en minst pijnlijke houding voor de patiënt. Met deze speciale kenmerken van de positionering van de patiënt moet bij alle postoperatieve zorg buiten de verkoeverkamer rekening worden gehouden.
Het doel en bijna belangrijkste taak van de postoperatieve zorg in de verkoeverkamer is, naast herstel van anesthesie en chirurgie en algemene zorg, het vroegtijdig opsporen van complicaties. In dit geval is het vooral belangrijk om te detecteren bloed verlies door postoperatieve bloeding in een vroeg stadium. De belangrijkste focus ligt hier op de observatie van drains en katheters, verbanden of andere fysieke tekenen.
Aan het einde van deze periode wordt de patiënt overgeplaatst naar zijn afdeling of, indien van hem voorwaarde verergert, wordt hij overgebracht naar een intensive care-afdeling. Afhankelijk van de toestand van de patiënt en de instructies van de arts kan de pas geopereerde patiënt ook voor het eerst het bed verlaten, maar in het begin meestal alleen in aanwezigheid van verplegend personeel. Wat betreft persoonlijke hygiëne, moet het verplegende personeel bieden mondhygiëne en bieden de patiënt wassen om zijn of haar welzijn te vergroten en de onafhankelijkheid weer te bevorderen.
Bij het wassen wordt in de meeste gevallen het operatiegebied weggelaten. Het aankleden en verschonen moet worden ondersteund, waarbij die van de patiënt pijn en spanningsgrenzen moeten altijd kort na een operatie worden overwogen. Voor bedlegerige patiënten, bijvoorbeeld na zeer ernstige operaties, kan de ontwikkeling van de zogenaamde decubituseen afsterven van huid en onderhuids weefsel na een te lange periode van stress, moet in de postoperatieve zorg worden voorkomen. de meest voorkomende gebieden zijn hier de hielen of billen, als deze constant onder spanning staan tijdens het liggen zonder beweging door de patient.
Regelmatige positiewisselingen kunnen de ontwikkeling van een decubitus Bovendien kunnen patiënten met weinig eigen beweging, bijvoorbeeld in een coma, lopen vaak het risico een trombose en moeten worden behandeld met speciale medicatie en hun benen moeten worden onderzocht op mogelijke trombose. Schimmelinfecties kunnen zich snel ontwikkelen in de mond als er geen voedsel wordt geconsumeerd of maag inhoud kan via de liggende positie de longen binnendringen en veroorzaken longontsteking.
Goed mondhygiëne door verplegend personeel kan vaak schimmelbesmetting voorkomen. Door de liggende positie en het gebrek aan beweging kan de darmbeweging ook snel uit balans raken, wat resulteert in een volledige darmstilstand met constipatie (lat.: constipatie).
Veel drinken, massages of klysma's en andere medicatie moeten dan de darmbewegingen weer stimuleren. Om de toestand van het maagdarmkanaal goed in de gaten te kunnen houden, speelt het zogenaamde balanceren een rol bij de postoperatieve zorg. Dit beschrijft de exacte documentatie van stoelgang (tijd, consistentie, geur…), Mogelijk brakenhoeveelheden drinken en urine.
Om complicaties zoals postoperatieve bloeding vroegtijdig op te sporen, wordt de postoperatieve zorg voortgezet met observatie vanuit de verkoeverkamer en regelmatige controle van de inhoud van de drain en verband. Sinds pijn vindt niet alleen direct na de operatie plaats, ook het voortzetten van pijnbestrijding is een onderdeel dat onderdeel uitmaakt van de totale postoperatieve zorg. Het verplegende personeel dient de patiënt bij voorkeur schriftelijk te informeren en instructies te geven over wat hij thuis moet observeren.
Als een verpleging nodig is, kan deze worden georganiseerd met de hulp van de sociale dienst van het ziekenhuis. Ieder AIDS die nodig kunnen zijn, zoals een verpleegbed, rollator, nachtstoel, loophulpmiddelen, etc. zijn ook verkrijgbaar in winkels voor medische artikelen.
De aanschaf hiervan AIDS en de zoektocht naar een geschikte verpleegdienst moet in een vroeg stadium beginnen, zodat alles klaar is voor het leven van de patiënt thuis wanneer hij of zij wordt ontslagen. Thuis gelden vergelijkbare voorwaarden als voor postoperatieve zorg in het ziekenhuis. Bij waarschuwingsborden zoals koortsmoet een arts dringend op de hoogte worden gebracht, aangezien de omstandigheden na een operatie dit gemakkelijk kunnen toelaten kiemen om het lichaam binnen te komen, hetzij door de operatie zelf, hetzij door postoperatieve problemen, zoals langdurige ventilatie, urinekatheters of zelfs longontsteking.
Ze veroorzaken allemaal koorts en moeten worden behandeld antibiotica binnen een korte tijd. De eerste maatregelen die het verplegende personeel moet nemen, zijn kuitkompressen, koude dranken of verkoelende wassingen. Net als het verplegende personeel bij de postoperatieve zorg in het ziekenhuis, moeten ook de patiënten zelf, hun naasten en het verplegende personeel letten op stoelgang en urinegedrag om zich bewust te worden van darm- of nier disfunctie in een vroeg stadium.
De positionering moet op dezelfde manier worden uitgevoerd als in het ziekenhuis, hoewel dit in moeilijke gevallen moet worden overgedragen aan een verpleegkundige dienst. Als de naasten of de patiënt zelf tekenen van een complicatie van de wond of post-bloeding opmerken, bijvoorbeeld als de drainage ongewoon vol is, het verband met bloed wordt doordrenkt of als er ook duizeligheid en bleekheid optreden, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Wondbeheersing en verbandwissels moeten ook strikt volgens de instructies worden voortgezet om deze te kunnen behandelen wond genezen aandoeningen of ontstekingen tijdig. Aangezien het hele zorgtraject een complexe aangelegenheid is, vooral na grote operaties, moet de tijdelijke inzet van een verpleegkundige dienst als zeer genereus worden overwogen, aangezien het voor familieleden alleen aanzienlijke inspanningen vergt en hen zeer snel tot hun grenzen brengt.
