Polychondritis is een ziekte van de kraakbeen​ De ziekte komt met een zeer lage frequentie voor bij de bevolking. In sommige gevallen is polychondritis ook bekend als panchondritis en polychondritis atropicans. De ziekte wordt in verband gebracht met reumatische factoren. Typerend voor polychondritis zijn ontstekingen van de kraakbeen, die keer op keer voorkomen. Op deze manier wordt de stabiliteit van de kraakbeen wordt geleidelijk verminderd.
Wat is polychondritis?
Als gevolg van de chronische ontstekingsaandoeningen van het kraakbeen bij polychondritis wordt het weefsel zachter. Als gevolg hiervan kan het kraakbeen vervormd raken en na verloop van tijd zijn normale functies niet meer volledig kunnen uitoefenen. De ziekte werd voor het eerst beschreven in 1923 door een specialist in interne geneeskunde, dokter von Jaksch. Een synoniem voor polychondritis is het Meyenburg-Altherr-Uehlinger-syndroom. De ziekte strekt zich uit over een lange periode en leidt tot geleidelijke vernietiging van het kraakbeen. Tot op heden zijn de oorzaken van de ziekte niet volledig opgehelderd. Aangezien wordt aangenomen dat de immuunsysteem is betrokken, wordt polychondritis nu beschouwd als een van de autoimmuunziekten.
Oorzaken
Tot nu toe zijn de oorzaken van het ontstaan ​​van polychondritis nog onduidelijk. Er zijn slechts enkele aannames, maar deze zijn nog niet bevestigd. Talrijke artsen en onderzoekers gaan er echter van uit dat bepaalde auto-immuunprocessen betrokken zijn bij het ontstaan ​​van de ziekte. Om deze reden valt polychondritis onder de categorie van autoimmuunziekten.
Symptomen, klachten en tekenen
Typerend voor polychondritis zijn een aantal symptomen die meestal erg op elkaar lijken bij getroffen patiënten. Dus, in de context van polychondritis, lijden de getroffen individuen aan ontsteking van het kraakbeen dat herhaaldelijk voorkomt. De tijd tussen de afleveringen varieert van enkele weken tot enkele maanden. Door de ontstekingsprocessen in het kraakbeen verliest het zijn stabiliteit. Na verloop van tijd is het kraakbeen steeds minder in staat om zijn gebruikelijke functies en taken uit te voeren. In principe is het mogelijk dat polychondritis optreedt in alle delen van het menselijk organisme die kraakbeen bevatten. Het blijkt echter dat vooral de gewrichten het meest waarschijnlijk worden beïnvloed door de ontstekingsprocessen. Ontsteking van kraakbeen gaat meestal gepaard met pijn in de getroffen gebieden. In de meeste gevallen is het pijn wordt door de getroffen patiënten als zeer intens ervaren. Polychondritis kan ook optreden in de neus- en oorgebieden. Dit geldt in ieder geval voor die gebieden met kraakbeen. Wegens verlies van sterkte in het kraakbeen van de neus-, het beweegt naar beneden. Als gevolg hiervan is er een min of meer zichtbare verandering in de vorm en het uiterlijk van de neus-​ Wanneer polychondritis optreedt in het gebied van de oren en het daar gelokaliseerde kraakbeen, ontwikkelt zich meestal parallel een zogenaamde perichondritis. Bovendien kan polychondritis gepaard gaan met enkele andere mogelijke klachten. Deze omvatten bijvoorbeeld ontsteking van de ogen, verslechtering van het gehoor en zelfs gehoorverlies, en ziekten van de kleppen van de hart-​ Soms moeilijkheid ademhaling ontwikkelt zich als gevolg van polychondritis, vooral wanneer het kraakbeen van de strottehoofd wordt aangetast door de ziekte. Hoewel de ziekte kan voorkomen in alle kraakbeenachtige organen en weefsels van het organisme, manifesteert polychondritis zich voornamelijk in die kraakbeenderen die vaak worden aangetast door artritis​ Bovendien worden het kraakbeen van de neus en oren vaak aangetast door de terugkerende ontstekingen. Daarbij ontwikkelt zich bij tal van patiënten een zogenaamde zadelneus. De typische vervormingen van het oor worden ook wel bloemkooloor genoemd.
Diagnose en verloop
Voor de diagnose van polychondritis zijn verschillende onderzoekstechnieken geschikt. Als de ziekte wordt vermoed, moeten de symptomen onmiddellijk worden opgehelderd door een geschikte specialist. Op dit punt vindt het patiëntgesprek plaats, dat de arts met de getroffen persoon voert. Hierbij wordt de patiënt aangemoedigd om alle klachten zo nauwkeurig mogelijk te omschrijven aan de behandelende specialist. De arts stelt ook vragen over de leefomstandigheden en consumptiegewoonten van de persoon. Op deze manier kan hij een voorlopige diagnose van de ziekte stellen. Het vermoeden wordt geverifieerd en versterkt in de tweede stap van de diagnose door middel van verschillende onderzoeksprocedures. Laboratoriumtests onthullen typische karakteristieke waarden, zoals een toename van C-reactief proteïne, een toename concentratie of antilichamenen verschillende reumatiek markeringen. Bovendien worden meestal ECG-onderzoeken en gehoortesten uitgevoerd.
Complicaties
In de meeste gevallen leidt polychondritis tot een ontsteking van het kraakbeen. Deze ontsteking kan worden geassocieerd met pijn en andere symptomen. Gewoonlijk treden complicaties op wanneer deze ontsteking niet wordt behandeld en zich tijdens het proces uitbreidt naar andere delen van het lichaam. De stabiliteit van het kraakbeen wordt aanzienlijk verminderd door polychondritis, waardoor de patiënt moeilijkheden kan ondervinden in het dagelijks leven. Evenzo is het draagvermogen van de patiënt over het algemeen verminderd en hebben de meeste getroffenen last van gewrichtsslijtage. Vooral bij inspanning treedt hevige pijn op, waardoor sportactiviteiten ook voor de getroffen persoon niet meer mogelijk zijn. Bij kinderen kan polychondritis ook de ontwikkeling vertragen. In veel gevallen verspreidt polychondritis zich ook naar de ogen, waardoor oogontsteking kan optreden. Evenzo kunnen hartsymptomen duidelijk worden, waarbij ook ademhalingssymptomen optreden. Polychondritis wordt behandeld met behulp van medicijnen. In de regel zijn er geen complicaties. Een gezonde levensstijl heeft ook een zeer positief effect op polychondritis.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Een geleidelijke afname van lichamelijk sterkte is een teken van een volksgezondheid onregelmatigheid. Een arts moet worden geraadpleegd zodra de getroffen persoon bewust de achteruitgang van het fysieke lichaam opmerkt sterkte of er zijn beperkingen in het dagelijks leven. Een gevoel van ontsteking in het organisme, prikkelbaarheid of een verhoogde lichaamstemperatuur moet aan een arts worden voorgelegd. Als er algemene functiestoringen optreden, is dit een alarmerend signaal dat moet worden opgehelderd. Gehoorverlies, rode ogen of onregelmatigheden van het hart- ritme moet worden onderzocht en behandeld. Een arts is nodig als er sprake is van een gevoel van ziekte, algemene malaise en gestoordheid ademhaling​ Vervormingen van het gezicht moeten worden geïnterpreteerd als een waarschuwingssignaal van het organisme. Veranderingen in de vorm van neus of oren dienen daarom met een arts te worden besproken. Als instabiliteit wordt waargenomen in de fysieke gebieden waar kraakbeen kan worden gepalpeerd, moeten de observaties met een arts worden besproken. Met name in het gezicht kan bij polychondritis de sterkte van het kraakbeen in het gebied van de neus worden gecontroleerd en aangepast met een paar eenvoudige stappen. Pijn, die door de patiënt als zeer intens wordt beschreven, is ook kenmerkend voor de ziekte. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk, zodat het aankomt administratie van de juiste medicijnen.
Behandeling en therapie
Wanneer acute ontsteking optreedt bij polychondritis, cortisone wordt vaak gebruikt. Anders therapeutisch maatregelen zijn voornamelijk gebaseerd op waar de symptomen zijn gelokaliseerd. Bijkomende symptomen van polychondritis zijn bijvoorbeeld ziekten van de bloed schepen, conjunctivitis en perceptief gehoorverlies​ In verband met polychondritis, verlies van lichaamsgewicht, 피로 Evenals nachtelijk zweten zijn ook klachten die nodig kunnen zijn therapie.
het voorkomen
Omdat de oorzaken van polychondritis niet voldoende zijn onderzocht, zijn er geen harde uitspraken over preventie van de ziekte.
Nazorg
In de meeste gevallen zijn er geen speciale en directe maatregelen nazorg beschikbaar voor mensen met polychondritis. Bij deze ziekte dient idealiter in een vroeg stadium een ​​arts te worden gecontacteerd, zodat verdere verergering van de symptomen of verdere complicaties kunnen worden voorkomen. Zelfgenezing van polychondritis kan niet plaatsvinden, dus behandeling door een arts moet altijd plaatsvinden. De behandeling van polychondritis wordt meestal uitgevoerd door het gebruik van verschillende crèmes or zalven die bevatten cortisone en kan de symptomen blijvend verlichten. Hierbij dienen getroffen personen in ieder geval aandacht te besteden aan het juiste gebruik en de juiste dosering van de crèmes zodat de klachten blijvend en adequaat kunnen worden verlicht. Omdat polychondritis ook kan leiden bij sterke andere bijwerkingen en klachten, dienen deze ook goed te worden behandeld. In het bijzonder moet het verlies van lichaamsgewicht worden behandeld, zodat symptomen van deficiëntie niet optreden. In de regel is er nog geen speciale nazorg nodig. Als de polychondritis laat wordt ontdekt, kan dit mogelijk leiden gehoorbeschadiging, waardoor getroffen personen daardoor afhankelijk zijn van het dragen van een gehoorapparaat.
Wat u zelf kunt doen
Omdat het nog niet precies bekend is hoe polychondritis ontstaat, kunnen alleen de symptomen worden behandeld. Bijvoorbeeld, gehoorverlies wordt gecompenseerd met een gehoorapparaat en oogontsteking wordt behandeld met druppels. Polychondritis wordt beschouwd als een auto-immuunziekte, dus alternatieve therapieën kunnen de ziekte beteugelen en inflammatoire opflakkeringen verminderen. Alternatieve therapieën zijn bijvoorbeeld eliminatie or ontgifting​ Er zijn nu veel stoffen bekend om te ontgiften, zoals geneeskrachtige klei, verschillende homeopathische middelen, fytofarmaceutica of orthomoleculaire stoffen. Patiënten dienen hier advies in te winnen bij naar behoren opgeleide artsen of alternatieve behandelaars. Speciale aandacht in autoimmuunziekten moet worden betaald aan de darmcultuur. Het moet worden onderhouden met vers, vezelrijk voedsel, weinig alcohol, suiker en dik. Tegelijkertijd moeten patiënten ervoor zorgen dat ze ondanks mogelijke pijn voldoende eten om onnodig gewichtsverlies te voorkomen. Ook al is sporten voor de meeste polychondritispatiënten geen optie meer, ze moeten toch zoveel mogelijk sporten. Uitgebreide wandelingen in de frisse lucht ondersteunen de immuunsysteem in zijn strijd tegen de ontstekingsstoffen in het lichaam. Bepaalde rusttijden en voldoende slaap ondersteunen ook de genezing. Patiënten met polychondritis moeten dit ook vermijden nicotine​ Zelfhulpgroepen zijn een goede manier om informatie uit te wisselen met andere patiënten. De Duitser reumatiek League heeft overeenkomstige adressen beschikbaar (www.rheuma-liga.de).
