De platte voet of platte voet is, naast de spreidvoet, een van de meest voorkomende voet misvormingen Vooral de langsboog van de voet is hierbij sterk afgeplat, zodat de voet als geheel bij het lopen bijna volledig op de grond rust. Meestal is de platvoet aangeboren, maar kan ook optreden als gevolg van orthopedische uitlijning in de loop van het leven.
Wat is een platte voet?
Schematische weergave van de anatomie, structuur van de voet en de voetafdruk in een platvoet. Klik om te vergroten. Veel kinderen worden al met een platte voet geboren. Omdat platvoeten, of technisch gezien platvoeten, voornamelijk voorkomen in jeugdkan een kinderarts of orthopedisch specialist de aanleg in een vroeg stadium herkennen. Andere patiënten met deze misvorming van individuele voet botten deze afwijking in de loop van hun leven hebben opgedaan. De voet ligt plat op de ondervloer als de getroffen persoon staat. De voetboog, die normaal gesproken een holle vorm heeft, is bij platvoeten afwezig of nauwelijks aanwezig, zodat de voet er doorheen kan worden geduwd en de normale statische welving van de bal van de voorvoet aan de hiel ontbreekt. Symptomen van platvoeten zijn een bijbehorende platvoet, een verandering in de rand van de voet in de vorm van een schuine stand en pijnverschijnselen die optreden in de voeten zelf, in de kuiten en de andere bewegingselementen naar achteren.
Oorzaken
Een zogenaamd aangeboren platte voet treedt meestal op in combinatie met andere misvormingen van de benige gebieden en kan genetische oorzaken hebben. Verworven platte voet heeft vele oorzaken, waaronder overmatig lichaamsgewicht en onjuist schoeisel. Bovendien kunnen afwijkingen in platte voet bestaan niet alleen uit de botveranderingen zelf, maar ook uit onvoldoende stabiliteit en prestaties van het zogenaamde ondersteuningsapparaat. Dit betreft met name onvoldoende sterk en aangetast pezen, spieren en baden, die geen normale voetboog kunnen behouden. Daarnaast dragen een overwegend zittende houding, langdurig staan, weinig beweging en extreem verminderd lopen van kinderen zonder schoenen, bijvoorbeeld in zand, ertoe bij dat een platvoet kan ontstaan door onderbenutting van de vasthoudeenheden. Bovendien ziekten zoals rachitis, poliomyelitis en ziekten uit de neurologische en reumatische gebieden zijn mogelijke oorzaken van een platvoet.
Symptomen, klachten en tekenen
Wanneer de longitudinale boog van de voet is afgeplat, wordt dit een platte voet genoemd. Klik om te vergroten. Symptomen van een aangeboren platvoet kunnen kort na de geboorte worden gezien. De voet vertoont een misvorming waarbij zowel de naar buiten gekromde voetzool als de gebogen verhoogde hiel al duidelijk uitgesproken zijn. tevens de voorvoet is naar buiten uitgespreid. Hierdoor leren de kinderen relatief laat lopen. Beweging is beperkt. Met toenemende leeftijd, pijn komt vaak voor. Vooral meer klachten pijn, komen niet voor. De symptomen zijn anders in het geval van platvoeten tijdens de adolescentie. Hier in de regel ernstiger pijn van inspanning treedt op. Als gevolg hiervan ontwikkelen de getroffen adolescenten een verlichtende houding en gaan ze slap worden. Zonder therapeutisch maatregelenkan een aanzienlijke bewegingsbeperking met toenemende pijn ontstaan. Bij volwassenen die platvoeten ontwikkelen, treedt ongemak op na zwaardere belasting. Deze worden vooral gevoeld wanneer de voetboog wordt verlaagd. Wanneer de voetzool volledig rust, neemt de pijn af. De pijn komt vooral voor aan de voetzool en aan de binnenkant van de voet. Door de misvorming kan er echter ook pijn optreden in de knie- en heupgebieden. Door de intensieve belasting van bepaalde delen van de voet kunnen decubitus en decubitus ontstaan, vooral in te zwaar mensen. Deze belemmeren bovendien het vermogen om te bewegen en verhogen het pijngevoel.
Ziekteprogressie
Bij een verworven platvoet ontstaat een platvoet uit individuele vasthoudelementen die feitelijk verantwoordelijk zijn voor het ondersteunen, stabiliseren en onderhouden van de anatomisch normale voetboog en slechts onvoldoende ontwikkeld zijn. Dit leidt ertoe dat de spanning in deze segmenten afneemt en de voetboog in de loop van de tijd zakt als deze delen niet worden verstevigd en belast, waardoor er onvoldoende demping is, zodat alle volgende en omringende botten en gewrichten onderhevig zijn aan constante compressie en dit uit zich in pijn of veranderingen in de voet. Deze manifestatie wordt een knikkende platte voet genoemd en kan worden behandeld.
Complicaties
Een platte voet kan verschillende complicaties veroorzaken. Ten eerste wordt de voetvervorming geassocieerd met een snelle voet 피로 Vaak is er pijn en slijtage aan de botten en gewrichten Als de valgusmisvorming onbehandeld blijft, kan dit leiden tot blijvende gewrichtsschade en misvormingen. Dit gaat gepaard met pijn en misvormingen, die op hun beurt weer gepaard gaan met complicaties. Ook getroffen zijn de knieën, heupen en wervelkolom, die steeds meer overbelast raken door de verkeerde positie van de voeten. Dit kan posturale misvormingen, overstrekking van ligamenten en pezen, en jichtige veranderingen in de tarsaal botten. Over het algemeen is het risico van osteoartritis neemt toe met een platte voet. Mogelijke gevolgen zijn hoofdpijn en chronische klachten. Op de lange termijn kan er een zogenaamde marcherende voet ontstaan, of kunnen er andere misvormingen ontstaan, zoals een gebogen platvoet of een spreidvoet. Ook bij de behandeling van een platvoet kunnen complicaties optreden. Chirurgie brengt de typische risico's met zich mee en kan bloedingen en littekens veroorzaken. In zeldzame gevallen kunnen andere misvormingen optreden. Voorgeschreven pijnstillers kunnen bijwerkingen veroorzaken en interacties Therapeutisch maatregelen zoals inlegzolen kunnen zweten bevorderen en, bij onjuist gebruik, verder ongemak veroorzaken.
Wanneer moet je naar een dokter?
Platvoet kan bij de geboorte bestaan of zich later in het leven ontwikkelen. In beide gevallen is het echter raadzaam om naar de dokter te gaan. Met een operatie en daaropvolgende nazorg kan een bestaande platvoet volledig worden geëlimineerd. Als de getroffen persoon afziet van een dergelijke behandeling, zijn aanzienlijke complicaties te verwachten. Platvoet kan het hele bewegingsbereik verstoren, waardoor de getroffen persoon klaagt over hevige pijn. Als medische behandeling gestaag achterwege blijft, kan ook blijvende gevolgschade ontstaan. Het bezoek aan de dokter is niet meer te vermijden, want alleen dan kan een genezing of een complicatievrij herstel plaatsvinden. Als de voet niet wordt behandeld, bestaat ook het risico dat de voet verkeerd wordt geplaatst. Het resultaat: stekende pijn bij zelfs de kleinste bewegingen, waardoor normaal bewegen niet mogelijk is. Alleen met de juiste behandeling kunnen deze symptomen worden verlicht en permanent worden geëlimineerd.
Behandeling en therapie
Behandeling van platvoet of gevallen bogen is altijd mogelijk en bestaat idealiter uit zowel passieve als actieve behandeling. Actief therapie is gebaseerd op regelmatig gezond gebruik van de voetspieren en specifiek fysiotherapeutische oefeningen uitgevoerd. Deze helpen het ondersteunende apparaat te versterken en kunnen zowel de pijnvrijheid ondersteunen als zorgen voor een gedeeltelijke regressie van de platvoet en de bijbehorende misvormingen. Bij de passieve behandeling van een platvoet gebruikt de orthopeed de mogelijkheden die met geschikt schoeisel geïmplementeerd kunnen worden om een kunstmatige stabilisatie van de voetboog te realiseren. Dit therapie gaat meestal gepaard met het dragen van orthopedische inlegzolen. Sommige getroffen personen die klagen over een massieve platvoet met pijn die zich in de rug uitstrekt als gevolg van door hen overwonnen ziekten, worden behandeld door middel van een chirurgische methode. Dit wordt meestal overwogen na de leeftijd van acht jaar en laat goede resultaten zien.
Follow-up
Bij een platvoet is nazorg meestal niet nodig. Dit komt ofwel omdat de platvoet bestaat maar geen beperking is of operatief kan worden gerepareerd. Aangezien er geen symptomen zijn, is er geen behoefte aan geplande onderzoeken. In plaats daarvan vertoont de patiënt acute symptomen. Lijders kunnen een actieve bijdrage leveren om herhaling van platvoet te voorkomen of de verdere ontwikkeling van een gediagnosticeerde misvorming tegen te gaan. Ze worden geïnformeerd over geschikt maatregelen in overleg. In de meeste gevallen moeten patiënten inlegzolen dragen om complicaties te voorkomen, in ernstige gevallen schrijven artsen ook orthopedische schoenen en fysiotherapie om de spieren te versterken. In het dagelijks leven moeten getroffen personen hun voeten niet te zwaar belasten en de voorkeur geven aan gevarieerde bewegingspatronen. Als mensen met platvoeten orthopedisch moeten gebruiken AIDS op permanente basis zullen ze regelmatig nieuwe recepten nodig hebben. De arts maakt dan van de gelegenheid gebruik om de status van de misvorming vast te stellen. Hiervoor is meestal een beoordeling voldoende. In bepaalde gevallen kan de situatie ook worden geanalyseerd met behulp van een boetseerklei, een elektronische meetplaat of een Röntgenstraal De arts en de patiënt kunnen een individueel ritme overeenkomen voor verdere presentaties, afhankelijk van de ernst van de voorwaarde.
Wat u zelf kunt doen
Om in het dagelijks leven beter te leven met een platvoet, zijn er inlegzolen voor schoenen die speciaal zijn aangepast aan de vorm van de voet. Ze ondersteunen de voetboog en verdelen de belasting. Op maat gemaakte orthopedische schoenen helpen, afhankelijk van de omvang van de symptomen, ondanks platvoeten nog beter het leven van alledag aan. Naast deze commercial AIDS, eenvoudige oefeningen die gemakkelijk in het dagelijks leven kunnen worden opgenomen, helpen ook. Een paar minuten regelmatige lichaamsbeweging zijn voldoende om het ongemak te verlichten. Over het algemeen zijn alle fysiotherapeutische oefeningen die de onderlaag versterken been en voetspieren en de structuur van de voetboog zijn nuttig. Om het beste effect met de training te bereiken, worden de oefeningen op blote voeten uitgevoerd. Zodra de executie echter pijnlijk wordt, is het essentieel om deze te stoppen. Hieronder staan twee voorbeeldoefeningen. Teenstandaard:
Bij deze oefening staat de persoon op heupbreedte uit elkaar met niet volledig doorgedrukte knieën. Vervolgens worden beide hielen van de vloer geduwd, deze positie wordt tien seconden vastgehouden en dan langzaam weer naar beneden gerold naar de vloer. Het proces wordt drie tot vijf keer herhaald. Verschillende stevige oppervlakken verhogen het trainingseffect. Doek grijper:
Hier wordt een doek, zoals een theedoek, op de grond uitgespreid. Zittend of staand klemt de patiënt de handdoek tussen de tenen en de bal van de voet. Het wordt vervolgens vijf seconden in de lucht gehouden. Deze oefening wordt tot tien keer met elke voet uitgevoerd. Door consequent te oefenen, wordt het gewicht van de tilband geleidelijk verhoogd.
