A pijn pomp stelt patiënten in staat om zelf een specifiek dosis van pijnstillers. Bekend als 'patiëntgecontroleerde analgesie, ' pijn en palliatieve zorg artsen gebruiken de procedure als onderdeel van een specifiek therapie.
Wat is een pijnpomp?
A pijn pomp stelt patiënten in staat om zelf een specifiek dosis van pijnstillers. Een patiëntgestuurde pijnpomp levert continu medicatie aan het lichaam. Het kleine elektronische apparaat wordt gebruikt voor ernstige, chronische pijn De medische wetenschap vertrouwt sinds de jaren tachtig op deze vorm van behandeling, vooral na ernstige chirurgische ingrepen. Naast klinisch gebruik voor pijnbehandeling (analgesie), helpt het patiënten met continue medicatie thuis. Pijnstiller applicatie afgestemd op individuele behoeften met behulp van PCA (Patiëntgecontroleerde analgesie) vindt plaats met één druk op de knop en zonder tussenkomst van verplegend personeel of arts. Het levert regelmatig een bepaalde hoeveelheid van de pijnstiller af via de ader of rechtstreeks in de spinal cord Daar bereikt het snel en onmiddellijk het vereiste, hoge effect, ook wel bolus genoemd. In individuele gevallen een extra dosis, dat technisch beperkt is, kan desgewenst - gecontroleerd door de betrokkene - worden opgeroepen. Mensen dragen externe modellen die aan hun lichaam zijn bevestigd. Voor therapieën gedurende langere perioden plaatst een chirurg de pomp ter grootte van een handpalm onder de huid met een eenvoudige procedure.
Vormen, typen en stijlen
Er moet een onderscheid worden gemaakt tussen intraveneuze, intrathecale en niet-invasieve transdermale pijnpompen. De eerste blijven in de meeste gevallen buiten het lichaam en transporteren de medicatie door middel van een slangetje. Het komt het onderhuidse binnen vetweefsel door een naald. Als alternatief creëert de behandelende arts toegang tot het ader rechtstreeks via een poort (intraveneuze PCA). De grootte van de apparaten is afhankelijk van de volume van het benodigde reservoir. Gewoonlijk bevat dit bij te vullen reservoir tussen de 20 en 40 milliliter. In de intrathecale pijnpomp voor patiëntgecontroleerde epidurale analgesie (PCEA) levert een katheter het pijnstiller aan de spinal cord or wervelkanaal Patiëntgestuurd regionaal anesthesie (PCRA) voor perifere zenuwblokkade werkt op dezelfde manier - alleen de locatie varieert. Een voorbeeld van gebruik is de baclofen pomp, die wordt gebruikt om spastische pijn te behandelen die gepaard gaat met spinal cord verwondingen en multiple sclerose Niet-invasieve transdermale PCA verwijst naar een andere fysieke procedure. Het vastgelijmde elektronische systeem levert het actieve ingrediënt, een opioïde, via een zwakke gelijkstroom door het oppervlak van de huid met één druk op de knop.
Structuur en werkwijze
Het basisontwerp van pijnpompen is vergelijkbaar. Ze bestaan uit verschillende technische componenten. Deze omvatten een afsluitbaar reservoir voor de geneesmiddelen, de infuuslijn en een voedingseenheid of batterij of accu. Door op de bolusknop te drukken, injecteert de pomp het analgeticum en geeft het langzaam via een dun slangetje af in het aangesloten systeem. Een programmeerbare microprocessor regelt de afgifte volume en blokkeringsintervallen - perioden waarin de elektronica geen verdere bolussen toestaat. Het slaat infusie- en gebruikslogboeken op en verzendt deze via een verbinding naar een pc. De analyse helpt anesthesiologen bij het optimaliseren therapie plannen. De pijnstillers gebruikt zijn voornamelijk opioïden zoals morfine, fentanyl or sufentanil Bovendien worden medicijnen gebruikt ziconotide, oorspronkelijk afgeleid van het gif van de kegelslak, en lokale anesthetica De patiëntgestuurde pijnpompen moeten regelmatig worden bijgevuld. Afhankelijk van de grootte van het reservoir, de te injecteren hoeveelheid en de frequentie gebeurt dit met tussenpozen van enkele weken tot enkele maanden. Bij geïmplanteerde pompen wordt het vullen door de arts uitgevoerd met een injectie. De implantatie van een PCA vereist chronische pijn dat kan niet door anderen worden behandeld maatregelen of alleen met aanzienlijke bijwerkingen. De chirurg plaatst de pijnpomp meestal onder de ribbenboog in de bovenbuik na het plaatsen van een katheter op het ruggenmerg.
Medische en gezondheidsvoordelen
Artsen gebruiken een pijnpomp voornamelijk na een operatie en voor chronische pijn syndromen. Andere belangrijke gebieden zijn tumor therapie en palliatieve geneeskunde. Een van de doorslaggevende voordelen van pijntherapie met behulp van PCA is de hoge mate van effectiviteit. De hoeveelheid pijnstiller wordt bepaald door de specialist door de bolus te testen. Tegelijkertijd voorkomt een blokkeringsinterval onbewuste of opzettelijke overdosering. De administratie of opioïden leidt tot een kortdurende afname van het bewustzijn (waakzaamheid). Zelf-administratie van verder drugs is in deze fase niet mogelijk. Vaak, patiëntgecontroleerde analgesie biedt zelfbepaalde, snelle verlichting van acute pijn De zorg wordt betrouwbaar verleend en de bijwerkingen blijven beperkt. De procedure verlicht ook het maagdarmkanaal. Voor patiënten betekent het minder beperkingen en ongemak en daarmee een hogere kwaliteit van leven. Het maakt het dagelijks leven gemakkelijker, vooral in het geval van kanker-gerelateerde klinische beelden. Intensieve onderzoeken onder klinische omstandigheden zijn vereist voordat PCA geïndiceerd is. Een doorslaggevende factor voor succes en complicatievrij gebruik is het inzicht van de patiënt in de behandelmethode. Psychologen en pijntherapeuten kijken of de pijnpomp geschikt is of dat alternatieve methoden kunnen worden overwogen. Uitgesloten zijn bijvoorbeeld allergieën en intolerantie voor opioïden, Depressie, erge, ernstige slaapstoornissen of cognitieve gebreken. Andere contra-indicaties zijn onder meer verklevingen van de wervelkolom, bloed stollingsstoornissen en verminderd bewustzijn. Voor de veiligheid en bescherming van de patiënt worden continue medische controles uitgevoerd. Patiëntgecontroleerde analgesie is een van de meest efficiënte opties voor pijnbeheersing.
