Symptomen en gevolgen | Empyeem

Symptomen en gevolgen

Naast algemene symptomen veroorzaakt door een onderliggende infectie, zoals vermoeidheid, koorts, Etc. pijn, zwelling, roodheid, opwarming en functiestoornissen zijn ook mogelijk als gevolg van de lokale ontstekingsreactie. De ernst van deze symptomen hangt echter af van de locatie en omvang van de empyeem.

Omdat het etterende interieur van een empyeem is niet gemakkelijk toegankelijk voor zowel immuuncellen (leukocyten) als medicijnen, een empyeem kan soms lang aanhouden zonder medische tussenkomst. De pus kan ook dienen als voedselbron voor anderen kiemen. Bovendien is elke empyeem draagt ​​het gevaar dat kiemen van het pus accumulatie kan in de bloedbaan terechtkomen en ergens anders neerkomen (verstrooiing) of het klinische beeld van levensbedreigend zijn bloed vergiftiging (sepsis). Ten slotte kunnen er tijdens de genezing van een (etterende) ontsteking verklevingen optreden, die vervolgens voor problemen kunnen zorgen, vooral in de buikholte en in de opening tussen de long en borst muur.

Diagnose

Soms een consciëntieus medisch onderzoek (anamnese) en fysiek onderzoek kan leiden tot een dringend vermoeden van een empyeem en de locatie ervan. Een laboratoriumonderzoek van de bloed kan ook worden voortgezet door een bestaande verhoging van zogenaamde ontstekingsparameters. De beste manier om een ​​empyeem te lokaliseren, is echter door gebruik te maken van beeldvormende technieken zoals ultrageluid (echografie), MRT of CT.

De aanwezigheid en locatie van een empyeem kan ook tijdens de operatie met zekerheid worden bepaald. De binnenkant van een pus accumulatie is over het algemeen moeilijk voor immuuncellen en geneesmiddelen (zoals antibiotica, die hier handig zijn) te bereiken. Vanaf een bepaalde grootte van een empyeem moet daarom naast systemische therapie met een antibioticumtherapie aangepast aan de ziekteverwekker (en zijn weerstand) (in tabletvorm of via een verblijfscanule), een chirurgische opening van de holte om de pus af te voeren In sommige gevallen kan het ook nuttig zijn om tijdens de operatie niet alleen de lichaamsholte te spoelen met desinfecterende oplossingen, maar zelfs om een ​​antibioticumoplossing of tijdelijk een ketting, spons of iets dergelijks in te brengen.

Als er een ophoping van pus is in de opening tussen de long en borst wand (pleurale opening) of in de buikholte, waar kans op verklevingen bestaat, kan worden afgespoeld met een speciale oplossing om dit te voorkomen. De procedure wordt dan meestal afgesloten met het inbrengen van een drainage, die ook kan worden gebruikt om secreties af te voeren en zo de onmiddellijke vorming van nieuw empyeem te voorkomen. Deze drainage blijft dan uren of dagen op zijn plaats; in extreme gevallen kan het zelfs nodig zijn om meerdere keren te vervangen. Afhankelijk van het geval en de locatie wordt de procedure uitgevoerd onder plaatselijke verdoving of in de operatiekamer.