Pijn in de anus

Introductie

Pijn op het gebied van de anus komt relatief vaak voor. De oorzaken kunnen variëren en variëren van onschadelijke irritatie van de slijmvliezen tot ziekten die behandeling vereisen, zoals anale veneuze trombose. Veel getroffen personen gaan uit schaamte niet naar de dokter.

De discrete en professionele aanpak van de arts neemt echter snel de bedenkingen van de getroffenen weg en laat angsten en schaamtegevoelens op de achtergrond komen. Een meer precieze toelichting door een specialist is onmisbaar, vooral bij langdurig gebruik pijnpijnlijke pijn, bloederige ontlasting, gewichtsverlies of nachtelijk zweten. De achterliggende oorzaak kan worden gevonden door de huisarts of door een specialist voor rectumaandoeningen, de zogenaamde proctoloog, en vervolgens kan een gerichte behandeling worden gestart.

Oorzaken voor pijn in de anus

Andere oorzaken van pijn in de anus zijn onder meer

  • Aambeien
  • Tranen in de slijmvliezen
  • Anale veneuze trombose / perianale veneuze trombose
  • Anaal abces / perianaal abces

De meest voorkomende oorzaak van pijn in de anus regio is aambeien. Aambeien zijn gezwollen aderen in de rectum. Vaak een zwakte van de bindweefsel is verantwoordelijk voor de vorming van aambeien.

Aambeien zijn onderverdeeld op basis van hun locatie, verspreiding en grootte. De spreiding en grootte bepalen niet noodzakelijk het lijden van de getroffen persoon. Het is daarom heel goed mogelijk dat kleine aambeien meer ernstige symptomen veroorzaken dan grote.

Afhankelijk van hun grootte kunnen aambeien worden gepalpeerd en gezien in het gebied van de anus. Ze kunnen zichtbaar uit de darm steken. Afhankelijk van de ernst van het probleem kan dan een handmatige herpositionering worden uitgevoerd.

Aambeien worden vaak geassocieerd met jeuk, brandend (zie: branden aan de anus) en pijn in het gebied van de anus (zie: Aambei symptomen). Zeer sterke persing tijdens het naar het toilet gaan of tijdens een firma stoelgang kunnen ervoor zorgen dat de aambeien openscheuren en leiden tot bloedingen in het darmgebied. Tegenwoordig is de behandeling zelden chirurgisch.

In de regel worden zalven gebruikt die ervoor zorgen dat de uitpuilende aderen samentrekken. Koeling en preventieve maatregelen helpen het ongemak in de anus te verlichten. De ontlasting moet zacht worden gehouden om sterke druk te voorkomen.

Een gezond dieet rijk aan voedingsvezels en voldoende drinkvloeistof helpt hierbij. Andere oorzaken van pijn in het anusgebied kunnen kleine scheurtjes in het slijmvlies zijn, die in medische terminologie kloven worden genoemd. Ze komen meestal voor aan de buitenrand van de anus en kunnen enkele millimeters tot bijna een centimeter groot zijn.

Fissuren kunnen worden veroorzaakt door zeer stevige stoelgang of door krachtig persen tijdens de ontlasting, maar in andere gevallen blijft de oorzaak onbekend. Kloven in het slijmvlies van de anus kunnen buitengewoon pijnlijk zijn. Vooral de stoelgang wordt door getroffen personen als buitengewoon onaangenaam ervaren, omdat de ontlasting tijdens de uitscheiding de kloof moet passeren en daardoor verdere of zelfs diepere kloven kunnen ontstaan.

Voorts is een bloed stolsel in een kleine ader in het gebied van de anus van een zogenaamde anale veneuze trombose or perianale veneuze trombose kan pijn in de anus veroorzaken. Het klinische beeld is vergelijkbaar met a trombose van de benen. Zwelling, die typisch is voor trombose van de been, is vrij zeldzaam.

Op de voorgrond zijn vooral trekkende of ook drukkende pijnen in het gebied van de anus. De pijn treedt vooral op bij het zitten en wordt meestal versterkt door naar het toilet te gaan (vooral als de ontlasting stevig is). De pijn van anale veneuze trombose kan zo ernstig zijn dat zitten grotendeels onmogelijk wordt.

Terwijl anale veneuze trombose in het verleden bijna altijd werd geopereerd (bijvoorbeeld de ader in de anus werd gesneden en de bloed stolsel werd verwijderd), zijn mensen tegenwoordig minder geneigd om een ​​operatie te ondergaan. In veel gevallen de symptomen en ook de trombose bij de anale ader verdwijnen weer vanzelf binnen een paar dagen. Als de symptomen echter aanhouden of erger worden, moet een proctoloog worden geraadpleegd.

Zitbaden, verkoelende kussentjes en lichaamsbeweging kunnen de pijn helpen verlichten. De ontlasting moet zacht worden gehouden om de uitscheiding te vergemakkelijken. Verder kan behandeling met Bepanthen® zalf ook nuttig zijn. Anale pijn kan ook worden veroorzaakt door ernstigere oorzaken, zoals anale abces of perianaal abces (wanneer het abces grenst aan de anus).

An abces is een holte gevuld met pus en ontstekingsvloeistof. Het komt voor wanneer bacteriën (meestal stafylokokken) overwinnen de huidbarrière en komen het lichaam binnen. Om verdere verspreiding te voorkomen, vormt het lichaam een ​​schil om de bacteriën.

Immuuncellen beginnen te vechten en de bacteriën, wat uiteindelijk leidt tot het bekende pus vorming. Abcessen vallen op door een zwelling, die onder druk pijnlijk kan zijn. In sommige gevallen wordt de pijn veroorzaakt door een anale abces is zo sterk dat zitten nauwelijks mogelijk is voor getroffenen.

Voor de behandeling van kleine abcessen kunnen bijvoorbeeld trekzalf worden gebruikt. Voor de behandeling van grotere abcessen is meestal een operatie nodig. Het abces wordt onder verwijderd narcose.

De postoperatieve wond wordt meestal open gelaten en moet tijdens de postoperatieve behandeling regelmatig door de patiënt worden gedoucht. Wondgenezing is vaak traag en kan tot 6-8 weken duren. Een gevreesd gevolg van een abces is de fistel aan de anus.

A fistel is een kanaal dat zich aan een abces heeft vastgemaakt en diep in het lichaam kan reiken. EEN fistel kan ook pijn veroorzaken in het gebied van de anus. Fistels hebben bijna altijd een operatie nodig omdat de kanalen het risico met zich meebrengen dat de bacteriën zich in de diepten van het lichaam kunnen verspreiden. Gelukkig komen fistels in het gebied van de anus niet vaak voor. In het geval van een bekende abcesvorming, een ultrageluid scan wordt meestal gebruikt om te controleren of er al een fistel is gevormd.