Osteochondrosis dissecans Knie

Osteochondrose dissecans is een ziektebeeld beschreven door bot necrose (lat.: osteonecrose) op een specifiek gewrichtsoppervlak. In het verdere verloop van de ziekte osteonecrose dissecans gaat gepaard met het afsplitsen van gewrichtsfragmenten.

Het losgemaakte fragment wordt ook wel “gewrichtsmuis” of “gezamenlijke ontevredenheid” genoemd. De knie is een extreem gepredisponeerde (gevoelige) plek voor osteochondrose dissecans. Andere locaties zoals de bovenste extremiteit (ellebooggewricht) of de voet (enkel gewricht) kunnen ook voorkomen. en kraakbeenschilfers

Veroorzaken

Ondanks de huidige medische vooruitgang, zijn de exacte onderliggende oorzaken osteochondrose dissecans zijn nog steeds onduidelijk en niet in detail gedefinieerd. Er is echter algemene overeenstemming dat de meest voorkomende oorzaak overbelasting van de kniegewricht​ bijvoorbeeld door competitieve sporten. Dit strookt met het feit dat het in de eerste plaats kinderen of adolescenten betreft.

Het is immers juist op jonge leeftijd dat de sportieve fase van de competitiesport begint, wat al snel kan leiden tot chronische mechanische overbelasting. Dit ziektebeeld komt vaak voor aan het einde van de groeifase. Dit houdt in dat kinderen heel vaak worden getroffen.

In principe is de knie een anatomische structuur die onderhevig is aan extreme belasting, aangezien deze aan bijna elke sport wordt blootgesteld, behalve zwemmen, druk of trekken. Kraakbeen en botbeschadiging evenals gescheurde meniscus en kruisbanden zijn niet atypisch. Naast mechanische overbelasting, slechte bloedsomloop of traumatische gebeurtenissen (fracturen, compressies, enz.)

kunnen ook triggers zijn voor bot necrose met een gezamenlijke ontevredenheid. De kniegewricht is bijzonder gevoelig voor osteochondrose dissecans bij de mediale femurcondylen (lat. femur: dij bone, lat. condyles: gezamenlijk proces).

Stadions

Het verloop van de ziekte kan worden onderverdeeld in vier opeenvolgende stadia. De ernst van het klinische beeld neemt dus toe met de stadia.

  • In de eerste fase bot necrose is subchondraal (onder de kraakbeen) en het kraakbeen is nog niet betrokken.
  • In stadium 2 is een afbakening tussen gezond en ziek botweefsel (= afbakening) zichtbaar. Dit gaat gepaard met verzachting van de gezamenlijke capsule en een scleroserende grens.
  • In de derde fase vordert de schade zo ver dat een gewrichtsfragment vrijkomt uit het gewrichtsbed, dat nu vrije ruimte heeft in de gewrichtsvloeistof van de gewrichtsruimte.
  • In de vierde fase veroorzaakt deze “gewrichtsmuis” nu een gewrichtsdefect.