De diagnose van onvruchtbaarheid is ongelooflijk moeilijk om mee om te gaan voor iemand die vroeg of laat de wens van een kind wil vervullen. Zowel vrouwen als mannen kunnen worden getroffen. In beide gevallen kan het onvermogen om zwanger te worden echter verschillende oorzaken hebben, en dus ook therapie opties.
Wat is onvruchtbaarheid bij vrouwen?
Intra-uteriene inseminatie (IUI) is een methode van kunstmatige bevruchting Bij intra-uteriene inseminatie, sperma cellen worden geïmplanteerd in de baarmoederholte via een katheter op het moment van optimaal opvatting De diagnose van onvruchtbaarheid bij vrouwen is onvruchtbaarheid of onvruchtbaarheid. Bij mannen wordt dit daarentegen wel aangeduid als onvruchtbaarheid (zie artikel Onvruchtbaarheid en onvruchtbaarheid bij mannen). Beide diagnoses worden overwogen wanneer de voortplanting van een paar op de lange termijn moeilijk of zelfs onmogelijk is. Er zijn echter evenveel graden van ernst van onvruchtbaarheid bij vrouwen als er verschillende oorzaken en behandelingsopties zijn. In principe spreekt men echter medisch alleen van feitelijke onvruchtbaarheid als de belemmerde vruchtbaarheid minstens twee jaar duurt. Omdat onvruchtbaarheid bij vrouwen ook van tijdelijke aard kan zijn.
Oorzaken
Onvruchtbaarheid bij vrouwen is onderverdeeld in twee typen. Enerzijds is er onvruchtbaarheid, waarbij nee zwangerschap komt in de eerste plaats voor. Aan de andere kant is er ook het geval van onvruchtbaarheid, waarbij het ei wordt bevrucht maar niet kan worden gedragen. Beide soorten onvruchtbaarheid hebben verschillende oorzaken. Enerzijds kunnen fysieke redenen de oorzaak zijn van de onvruchtbaarheid van een vrouw: hormonale schommelingen, ontsteking en misvorming van de eierstokkanalen, misvorming van de baarmoeder, maar ook verschillende ziekten zoals suikerziekte mellitus. Aan de andere kant echter psychologisch spanning en een te hoge leeftijd kan dat ook leiden tot onvruchtbaarheid.
Symptomen, klachten en tekenen
Naast het niet zwanger kunnen worden, zijn er geen duidelijke symptomen van onvruchtbaarheid, het onvermogen om zwanger te worden of onvruchtbaarheid, een aandoening waarbij de eicel wordt bevrucht maar niet op de lange termijn kan worden gedragen. Als een paar na een periode van twee jaar niet zwanger wordt, ondanks regelmatige geslachtsgemeenschap tijdens de vruchtbare fase, duidt dit alleen op een aandoening bij een van de partners. Symptomen worden vaak geassocieerd met vrouwelijke onvruchtbaarheid omvatten een onregelmatige menstruatiecyclus, intermenstruele bloeding en spotten, en permanent verdikt baarmoederhalsslijm. Deze symptomen wijzen op oestrogeentekort als reden voor onvruchtbaarheid. Cyclusstoornissen bij vrouwen komen echter ook voor zonder pathologische oorzaak en kunnen ook worden veroorzaakt door spanning of andere psychologische factoren. Echter, opvliegers, depressieve stemmingen en gebrek aan slaap zijn kenmerkend, vooral als deze symptomen bovendien gepaard gaan met huid problemen zoals acne or haaruitval Trek- of stekende pijn in de onderbuik, die niet alleen optreden tijdens menstruatie, kan duiden op een vervorming of pathologische verandering van de voortplantingsorganen, evenals op acute ontstekingen. eierstokken worden vaak gesloten door een niet-herkende en niet tijdig behandeld ontsteking, wat maakt opvatting onmogelijk. Bovendien gaan pathologische veranderingen in de voortplantingsorganen niet altijd gepaard met symptomen en worden ze soms pas tijdens een routine ontdekt gynaecologisch onderzoek.
Diagnose en verloop
Onvruchtbaarheid kan niet altijd op het eerste gezicht worden vastgesteld. Dit komt omdat de vrouwelijke cyclus erg afhankelijk is van het welzijn van de vrouw. Hier treden, in geval van ongesteldheid of ziekte, vrij snel hormonale schommelingen op, die de vruchtbaarheid van de vrouw kunnen beïnvloeden. Vrouwen die kinderen willen en bang zijn onvruchtbaar te zijn, moeten daarom een gynaecoloog zoeken die ze vertrouwen en deskundig advies krijgen. Bovendien hoeft een volgroeid ei niet per se elke cyclus te “springen”. Daarom wordt daadwerkelijke onvruchtbaarheid meestal pas overwogen na ongeveer twee jaar van mislukte pogingen om zwanger te worden. Alvorens de feitelijke diagnose te stellen, is het echter noodzakelijk onderscheid te maken tussen mogelijke onvruchtbaarheid en onvruchtbaarheid. Vervolgens zijn er verschillende onderzoeken, zoals bloed en ook ultrageluid onderzoeken, die meer gedetailleerde informatie kunnen geven over de status van de gevreesde onvruchtbaarheid. Daarnaast moeten eventuele lichamelijke klachten - als deze aanwezig zijn - worden opgehelderd.
Complicaties
Onvruchtbaarheid en onvermogen om zwanger te worden bij vrouwen kan dat wel leiden op verschillende klachten. Eerst en vooral lijden de meeste getroffenen aan ernstig psychisch ongemak en in veel gevallen Depressie Getroffen personen voelen zich niet op hun gemak bij de voorwaarde en als gevolg daarvan lijden aan een aanzienlijk verminderd gevoel van eigenwaarde en minderwaardigheidscomplexen. Bovendien kunnen onvruchtbaarheid en het onvermogen om zwanger te worden ook spanning of complicaties veroorzaken bij de eigen partner van de vrouw, aangezien de kinderwens niet kan worden nagestreefd. Als de onvruchtbaarheid en het onvermogen om zwanger te worden bij de vrouw wordt veroorzaakt door een andere onderliggende ziekte, is het mogelijk dat de onderliggende ziekte ook andere symptomen kan veroorzaken. Hierover is echter geen algemene voorspelling te doen. Directe behandeling van de ziekte is niet in alle gevallen mogelijk. In veel gevallen zijn patiënten dus aangewezen op andere opties om hun kinderwens te vervullen. Bijzondere complicaties komen niet voor. De wens om een kind te krijgen kan echter niet in alle gevallen worden vervuld. In sommige gevallen is adoptie van een kind de laatste optie die aan het paar of de patiënt wordt overgelaten. In de meeste gevallen wordt de levensverwachting van de patiënt niet negatief beïnvloed door onvruchtbaarheid en het onvermogen om zich voort te planten bij de vrouw.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als paren specifiek een kind proberen te krijgen, raden medische professionals over het algemeen aan om beide partners vooraf te laten controleren. Tijdens het controlebezoek kunnen vruchtbaarheid of technieken worden besproken. Bovendien moet uitgebreid advies worden gevraagd over de vruchtbare periode van de vrouw. In veel gevallen is informatie over optimaal opvatting kan op zichzelf worden verkregen zonder een arts te raadplegen. Als vragen onbeantwoord blijven of als er verschillende zorgen zijn, is overleg met een arts voor een consult aangewezen. Als zwangerschap ondanks meerdere pogingen in een periode van enkele maanden niet lukt, is een bezoek aan een arts noodzakelijk. Dit zal mogelijke vruchtbaarheid verklaren en mogelijk laten zien solutions in geval van bestaande onvruchtbaarheid van de vrouw. Als een onvervulde wens zwangerschap leidt tot psychische en mentale afwijkingen, moet een arts worden geraadpleegd. In het geval van persoonlijkheidskenmerken, langdurig verdriet of depressieve stemmingen, moet hulp worden gezocht. Een blijvend verminderd gevoel van welzijn, algemene zwakte of malaise zijn indicaties die opgevolgd moeten worden. Slaapstoornissen, tekorten in concentratie of aandacht, en een mentale afwezigheid zijn ook tekenen van een bestaande ziekte. Er is een arts nodig om de omvang van de verstoringen te beoordelen. Als de dagelijkse verantwoordelijkheden niet langer kunnen worden uitgevoerd, moet een arts worden geraadpleegd.
Behandeling en therapie
Om te kunnen behandelen vrouwelijke onvruchtbaarheid op een doelgerichte en duurzame manier moet altijd eerst de oorzaak worden achterhaald. Omdat er hier veel mogelijke redenen zijn, zijn er ook nogal wat behandelingen en therapie opties die kunnen worden toegepast op de vruchtbaarheidsstoornis van een vrouw. Ten eerste zijn er verschillende hormonale behandelingen. Ze worden meestal gebruikt wanneer hormonale onevenwichtigheden aanwezig zijn - wat het geval is voor zeer veel oorzaken. De beste voorbeelden zijn te veel onregelmatige cycli spanning, psychische problemen en ook fysieke hormonale onevenwichtigheden. Een andere optie is kunstmatige bevruchting Dit wordt meestal overwogen bij voldoende fysiek volksgezondheid, maar ook bij ernstige problemen om zwanger te worden. Het is moeilijker als de oorzaak fysiek is. Het is echter tot op zekere hoogte mogelijk om dit specifiek tegen te gaan. Behandeling is echter niet altijd mogelijk als de baarmoeder or eierstokken ernstig misvormd zijn. In zeer ingrijpende gevallen is het voor de getroffen persoon vaak bijna onmogelijk om zwanger te worden of om een gezond kind te bevallen. Helaas moeten deze vrouwen bij de huidige stand van het medisch onderzoek nog steeds accepteren dat ze geen kinderen kunnen krijgen.
het voorkomen
De beste manier om psychologisch veroorzaakte onvruchtbaarheid tegen te gaan, is door leiden een gezonde leefstijl. Dit betekent dat men gezond moet eten dieet en onthoud je van buitensporig alcohol or roken uiterlijk bij het starten van gezinsplanning. Bovendien moet men overmatige stress al tijdens de pogingen om zwanger te worden zoveel mogelijk voorkomen en vermijden. Dit komt omdat deze twee factoren ook de vruchtbaarheid van een vrouw kunnen beïnvloeden. Lichamelijke oorzaken zijn echter maar beperkt of helemaal niet te voorkomen.
Nazorg
In principe geen specifieke nazorg maatregelen zijn noodzakelijk voor onvruchtbaarheid en het onvermogen om zwanger te worden bij vrouwen. De getroffen vrouw hoeft geen verdere medische zorg te zoeken, tenzij ze lichamelijke en psychische klachten heeft. Veel onvruchtbare vrouwen ontwikkelen zich echter Depressie of depressieve stemmingen als gevolg van de onvervulde wens om kinderen te krijgen Daarom is het vaak raadzaam om naar een psychotherapeut te gaan. In sommige gevallen op lange termijn therapie is aan te raden. Vaak zijn er maar een paar sessies nodig. De getroffen vrouw moet de eerste maanden na de diagnose stress vermijden. Een gezonde levensstijl kan bijdragen aan een beter welzijn bij vrouwen met onvruchtbaarheid en onvermogen om zwanger te worden. Een stabiele sociale omgeving is hierbij behulpzaam. Onvrijwillige kinderloosheid leidt vaak tot relatieproblemen. Daarom kan huwelijkstherapie of relatietherapie soms ondersteunend zijn. In sommige gevallen zijn onvruchtbaarheid en het onvermogen om zwanger te worden soms gebaseerd op ernstige primaire ziekten. Afhankelijk van de oorzaak een aantal andere vervolgacties maatregelen kan dan nodig zijn. In de regel zijn in ieder geval enkele gynaecologische onderzoeken nodig. Soms moeten getroffen vrouwen bovendien een endocrinoloog raadplegen. Af en toe treedt spontaan herstel op bij onvruchtbaarheid. Om deze reden mogen zieke patiënten die geen kinderwens hebben, er niet van afzien maatregelen om zwangerschap te voorkomen. Bovendien is in deze gevallen ook een regelmatige controle bij een gynaecoloog nodig.
Wat u zelf kunt doen
Deze diagnose is meestal erg stressvol voor de getroffen vrouwen. Daarom kan het voor hen nuttig zijn om de oorzaken van onvruchtbaarheid om hun eigen situatie beter te begrijpen. Als de onvruchtbaarheid het gevolg is van fysieke oorzaken zoals hormonale onevenwichtigheden, misvormingen van de voortplantingsorganen of suikerziektekunnen deze oorzaken tot op zekere hoogte worden behandeld en zo worden geëlimineerd. Het is zeker erger voor de getroffen vrouwen als er geen redenen voor de onvruchtbaarheid of onvruchtbaarheid kunnen worden gevonden. In de meeste gevallen is de onvruchtbaarheid dan te wijten aan psychologische oorzaken. Deze vrouwen kunnen geholpen worden door psychotherapeutische behandeling, die kan uitwijzen wat zwangerschap bij deze vrouw precies verhindert. Tegelijkertijd, psychotherapie kan voorkomen Depressie en compenseren voor tekorten aan eigenwaarde. Dit geldt vooral als de onvruchtbaarheid is gebaseerd op fysieke oorzaken die onherstelbaar zijn. Deze vrouwen zouden er goed aan doen de onderwerpen ‘adoptie’ of ‘pleegkind’ in overweging te nemen of zichzelf andere levensdoelen te stellen. Als psychologische oorzaken de oorzaak zijn van de onvruchtbaarheid van de vrouw, kan alles wat ook tegen depressie helpt, haar helpen. Als een vrouw zich goed en gezond voelt, is zwangerschap meer mogelijk dan wanneer ze ongelukkig, depressief en verdrietig is. Een positieve invloed op het welzijn is een goede, gezonde dieet, voldoende slaap en voldoende beweging.
