Abces in de mond

Definitie

An abces is een lokale ontsteking waarbij pus verzamelt zich in een capsule van bindweefsel. Een abces kan overal in het lichaam voorkomen. De mondholte en dus het gehemelte is geen uitzondering.

De meeste abcessen worden veroorzaakt door de bacterie Staphylococcus aureus. Vooral in de mondholtehet slijmvlies heeft veel contact met de buitenwereld en daardoor veel contact met mogelijk kiemen. Een abces in het gehemelte kan zeer pijnlijk zijn en ook het spreken en kauwen ernstig beperken.

Veroorzaken

In de meeste gevallen is de triggerende kiem in een abces de Staphylococcus aureus. Dit gebeurt bij ongeveer de helft van alle mensen in de nasopharynx zonder symptomen te veroorzaken. In een verzwakte immuunsysteem, die al een normale verkoudheid omvat, de Staphylococcus aureus kan leiden tot een abcesvorming.

Om deze reden, chronisch ziek personen en personen met een verzwakte immuunsysteem als gevolg van medicatie worden bijzonder vaak getroffen. De kiem kapselt zichzelf in en pus hoopt zich op. De ziekteverwekker kan ook worden getransporteerd naar het gehemelte via de bloed van andere delen van het lichaam.

Een andere bacteriën en schimmels kunnen in zeldzame gevallen ook abcessen veroorzaken. Abcessen komen voor in de mondholte, vooral na een tandheelkundige ingreep, omdat de operatiewond een toegangspoort creëert voor de bacteriën. Beschadigde of dode tanden kunnen ook bijdragen aan abcesvorming.

In sommige gevallen zijn er ook meerdere abcessen omdat de bacteriën kan zich via de bloedbaan verspreiden. Naast bacteriële abcessen kunnen ook steriele abcessen voorkomen. Dit is bijvoorbeeld mogelijk als een verstandskies is niet doorgebroken. Dit leidt tot een opeenstapeling van pus in het weefsel zonder dat een kiem naar het lichaamsgebied migreert.

Therapie

De standaardtherapie voor abcessen is chirurgische opening. De pus en het vernietigde weefsel worden verwijderd en het gebied wordt gedesinfecteerd. Voor het openen van de abcesholte wordt vooraf een plaatselijke verdoving aangebracht.

In de mondholte is er een speciaal gevaar dat pus de luchtwegen, daarom wordt hier regelmatig afgezogen. De lege abcesholte wordt daarna gespoeld en, afhankelijk van de lokalisatie, wordt een buisje ingebracht waardoor secreties verder kunnen wegvloeien. Bij immuungecompromitteerde personen kan antibiotische therapie ook nuttig zijn, aangezien de kiem zich in de bloedbaan kan bevinden en bloed vergiftiging daar.

In de volgende dagen kunnen getroffen personen ook een mondwater om het geopereerde gebied schoon te maken. Als er een lokale oorzaak van het abces kan worden gevonden, bijvoorbeeld een vernietigde tand, dan moet ook deze oorzaak worden behandeld. Na verwijdering van het abces kan de voedselinname beperkt zijn en dienen patiënten zacht voedsel te eten.

Symptomen

Een abces is een lokale ontsteking die gepaard gaat met de 5 klassieke ontstekingssymptomen op de aangetaste plek: Complicaties zoals een gescheurd abces naar binnen kunnen ook tot systemische symptomen leiden. Deze omvatten koorts en een algemeen gevoel van zwakte. In het geval van abcessen in de achterkant van het gehemelte, ademhaling kan ook worden beperkt.

  • Pijn
  • Roodheid
  • Verwarming
  • Zwelling
  • Functiebeperking

Een abces gaat altijd gepaard met pusvorming. Bij een Staphylococcus aureus-infectie is deze pus gelig, romig en geurloos. Pus bestaat uit vervallen neutrofiele granulocyten. Dit zijn bepaalde cellen die tot het lichaam behoren immuunsysteem en zouden de bacteriële infectie moeten bestrijden. Pus erin lichaamsopeningen moet altijd worden verwijderd, maar in het geval van abcessen moet dit altijd door een arts worden gedaan en niet door uzelf.