Ontwikkelingsstoornissen bij kinderen moeten worden onderscheiden van groeistoornissen bij kinderen. Dit laatste verwijst voornamelijk naar fysieke ontwikkeling, terwijl ontwikkelingsstoornissen vooral betrekking hebben op mentale, cognitieve, motorische, sensorische, emotionele en sociale aspecten.
Wat zijn ontwikkelingsstoornissen?
Ontwikkelingsstoornissen bij kinderen manifesteren zich in laagontwikkelde functies op een of meer verschillende levensgebieden. Als het mentale ontwikkelingsstoornissen bij kinderen zijn, is de intelligentie vaak verminderd. Het denken wordt vertraagd en emotioneel gedrag wordt verstoord. Bovendien manifesteren ontwikkelingsstoornissen bij kinderen zich in een slecht taalbegrip. Het vermogen om te spreken is ook vertraagd. Getroffen kinderen hebben ook moeite om voor zichzelf te zorgen. Als bij kinderen motorische ontwikkelingsstoornissen optreden, is onhandig gedrag vooral prominent aanwezig in complexe bewegingssequenties. Schilderen en knutselen zijn bijvoorbeeld problematisch, net als balspelen of erop springen been De getroffen kinderen lopen in hun ontwikkeling altijd merkbaar achter op hun leeftijdsgenoten. Ongeveer drie procent van alle kinderen in Duitsland lijdt aan ontwikkelingsstoornissen bij kinderen. Jongens worden vaker getroffen dan meisjes.
Oorzaken
Ontwikkelingsstoornissen bij kinderen hebben niet altijd een aanwijsbare oorzaak. Motorische ontwikkelingsstoornissen bij kinderen worden soms overgeërfd. Oorzaken kunnen ook schadelijke invloeden zijn rond de geboorte, zoals een gebrek daaraan zuurstof Ontwikkelingsstoornissen bij kinderen kunnen ook worden veroorzaakt door hersenen misvormingen. Psychische ontwikkelingsstoornissen bij kinderen zijn bijna altijd aangeboren of zijn het gevolg van een infectie tijdens zwangerschap. Hersenvliesontsteking, een ernstig ongeval met hersenletsel en stofwisselingsziekten kunnen ook doorslaggevende factoren zijn. Het is bekend dat een ervaren trauma ontwikkelingsstoornissen bij kinderen kan veroorzaken. Niet zelden is de slechte levensstijl van de moeder ook verantwoordelijk voor de mentale en fysieke ontwikkeling. Roken, drugs en alcohol consumptie tijdens zwangerschap kan ernstige ontwikkelingsstoornissen bij het kind veroorzaken. Soms wordt er geen oorzaak gevonden voor ontwikkelingsstoornissen bij kinderen.
Symptomen, klachten en tekenen
Ontwikkelingsstoornissen bij kinderen kunnen heel verschillend zijn en ook verschillende manifestaties hebben. Om deze reden is een algemene voorspelling van de symptomen meestal niet mogelijk. Deze aandoeningen leiden echter in ieder geval tot een significant vertraagde ontwikkeling van het getroffen kind en daarmee ook tot beperkingen en klachten op volwassen leeftijd. De kinderen lijden aan groeiachterstand en mentale of motorische ontwikkeling. Dit resulteert in korte gestalte of onderontwikkeling van verschillende delen van het lichaam, waardoor de kinderen last hebben van bewegingsbeperkingen. De mentale ontwikkeling wordt ook aanzienlijk vertraagd, wat resulteert in verminderde intelligentie en mogelijk vertraging Het is niet te voorspellen of deze stoornissen gecorrigeerd kunnen worden, aangezien het verdere verloop sterk afhangt van de oorzaak van de ontwikkelingsstoornissen bij kinderen. Bovendien kunnen de patiënten verschillende misvormingen hebben, en de interne organen kan ook worden beïnvloed. Om deze reden komen de ontwikkelingsstoornissen bij kinderen in sommige gevallen voor leiden tot een verminderde levensverwachting van de patiënt. De stoornissen kunnen ook een negatief effect hebben op de psyche, waar sommige getroffenen last van hebben Depressie of andere psychologische stoornissen. Dit kan ook gevolgen hebben voor ouders of familieleden.
Diagnose
Ontwikkelingsstoornissen bij kinderen worden vaak vastgesteld door een psycholoog, kinderarts of fysiotherapeut. De ontwikkelingsstatus van het kind wordt onderzocht en beoordeeld met behulp van een puntensysteem. De diagnose van ontwikkelingsstoornissen bij kinderen mag nooit alleen worden gesteld, maar altijd in teamverband. Misvattingen en de daaruit voortvloeiende fouten maatregelen moet worden vermeden. Sommige kinderen zijn gewoon laatbloeiers. Dit zou niet moeten leiden dat ze voortijdig worden bestempeld als 'ontwikkelingsstoornissen'. Sommige leken gaan ervan uit dat ontwikkelingsstoornissen dat wel zullen doen groeien zonder kinderen. Dit is fout. Geestelijke ontwikkelingsstoornissen bij kinderen kunnen niet worden genezen. Alleen milde motorische ontwikkelingsstoornissen bij kinderen kunnen worden verbeterd door veel te bewegen. Over het algemeen moeten ontwikkelingsstoornissen bij kinderen zo snel mogelijk worden herkend en naar behoren behandeld.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Ontwikkelingsstoornissen bij kinderen moeten door een arts worden opgehelderd zodra ze in het dagelijks leven worden opgemerkt. Als kinderen zich opvallend ontwikkelen in vergelijking met leeftijdsgenoten, is overleg met een arts noodzakelijk. Ontwikkelingsachterstanden worden daarentegen als normaal beschouwd en vereisen geen medische aandacht. In de meeste gevallen kinderen make-up voor de vertraging in de loop van de komende jaren. Bij ontwikkelingsstoornissen gaat het om afwijkingen in mentale of motorische vaardigheden. Kinderen moeten door een arts worden onderzocht als hun sociale gedrag afwijkt van de norm. Agressief of ongebruikelijk passief gedrag moet met een arts worden besproken. Als ledematen niet op de gebruikelijke manier kunnen worden gebruikt of als kinderen abnormaal reageren op sensorische prikkels, is nader onderzoek noodzakelijk. Apathisch gedrag, aanhoudende kanteling van de hoofd, of het onvermogen om oogbewegingen synchroon en vrijwillig te maken, moet aan een arts worden voorgelegd. Als het kind spraak niet leert begrijpen of een verminderde intelligentie vertoont, moet het door een arts worden onderzocht. Als bewegingen niet kunnen worden gecoördineerd of onafhankelijke voortbeweging niet mogelijk is, heeft het kind medische hulp nodig. Als normale vrijetijdsactiviteiten zoals spelen of schilderen met de kinderen beperkt zijn, moet een bezoek aan de dokter worden gebracht.
Behandeling en therapie
Milde ontwikkelingsstoornissen bij kinderen ontwikkelen zich positief met rechts therapie Kleine motorische gebreken kunnen met veel oefening eigenlijk definitief verdwijnen. Psychische ontwikkelingsstoornissen bij kinderen kunnen niet worden behandeld therapie. Ergotherapie wordt vaak gebruikt voor behandeling. Een alarmsignaal voor ontwikkelingsstoornissen bij kinderen is altijd een vertraagde spraakontwikkeling. Dit wordt door de kinderarts herkend tijdens geplande onderzoeken. Al op tweejarige leeftijd zijn in dit gebied ontwikkelingsstoornissen bij kinderen zichtbaar. Spraakstoornissen worden behandeld door logopedisten. Onmisbaar is de weg naar de KNO-arts. Het is mogelijk dat gehoorproblemen de spraakontwikkeling belemmeren. De therapie van ontwikkelingsstoornissen bij kinderen moet altijd een toename van het zelfrespect omvatten. Een kind dat gesteund en aangemoedigd wordt, heeft meer vertrouwen in zichzelf. Over het algemeen moet iedereen oppassen het kind niet met spot of boosaardigheid te behandelen. Anders zullen zich snel angsten en verstoringen in sociaal gedrag ontwikkelen. Judo en zwemmen kan het gehele bewegingsproces helpen verbeteren bij motorische ontwikkelingsstoornissen. Bij de twee bekendste vormen van ontwikkelingsstoornissen bij kinderen (autisme en het Rett-syndroom), is de prognose niet erg gunstig. Desalniettemin kan het beloop tot op zekere hoogte positief worden beïnvloed door een passende behandeling.
Vooruitzichten en prognose
Ontwikkelingsstoornissen bij kinderen hebben een ongunstige prognose. Moderne therapeutische opties en vroege medische zorg kunnen veel symptomen verlichten. Niettemin treedt volledig herstel zelden op bij getroffen kinderen. Het therapeutische doel bij veel ontwikkelingsstoornissen is zowel het verbeteren van de bestaande levensomstandigheden als het verlengen van de voorspelde levensduur. Een alomvattende prognose kan echter alleen worden gemaakt op basis van het individuele stoornispatroon. In het geval van psychische ontwikkelingsstoornissen, het gebruik van gerichte training om te bouwen geheugen helpt. Dit verhoogt de cognitieve prestaties. Bij motorische ontwikkelingsstoornissen worden logopedische methoden gebruikt. Individuele oefeningen worden uitgewerkt in samenwerking met zowel de patiënt als de naasten. Deze kunnen zowel onafhankelijk als met therapeutische ondersteuning worden uitgevoerd. Hoe vaker en intensiever de trainingen worden uitgevoerd, hoe beter de prognose vaak is. Chirurgische ingrepen bieden de mogelijkheid tot correctie van talloze misvormingen. Het doel is om de bestaande kwaliteit van leven te optimaliseren, aangezien het ondanks medische vooruitgang vaak niet mogelijk is om het natuurlijke fysieke functioneren of uiterlijk te bereiken. Als bekend is dat psychische problemen de oorzaak zijn van ontwikkelingsstoornissen bij kinderen, psychotherapeutisch maatregelen worden gebruikt. ervaren trauma's of slechte levensomstandigheden van de aanstaande moeder tijdens zwangerschap moeten op deze manier worden verwerkt en overwonnen.
het voorkomen
De beste manier om ontwikkelingsstoornissen bij kinderen te voorkomen, is door gebruik te maken van de preventieve onderzoeken die de kinderarts aanbiedt. De arts detecteert op tijd een ontwikkelingsstoornis bij kinderen en kan de juiste initiëren maatregelen Zodat de ontwikkelingsstoornissen bij kinderen niet uitgroeien tot blijvende stoornissen. Ook is het belangrijk dat het kind als baby al veel persoonlijke aandacht en zorg krijgt. Zodat het mentaal en fysiek kan rijpen.
Nazorg
Bij ontwikkelingsstoornissen bij kinderen zijn er diverse nazorgmaatregelen voor ouders en kinderen. Eerst en vooral dienen ontwikkelingsstoornissen bij kinderen onderzocht en behandeld te worden. In dit geval zijn de kinderen meestal afhankelijk van intensieve therapie om deze aandoeningen te verminderen of volledig te beperken. Ze hebben intensieve ondersteuning nodig. Zelfs thuis kunnen kleine oefeningen helpen om ontwikkelingsstoornissen bij kinderen te minimaliseren. Ouders vinden meestal steun van de begeleidende leraren of opvoeders. Verder is er veel geduld nodig van de ouders en meestal ook van de familieleden van de kinderen met ontwikkelingsstoornissen bij kinderen. De ouders moeten deze stoornis begrijpen om mee te doen. De kinderen mogen niet worden overbelast, aangezien dit een negatief effect kan hebben op de behandeling van deze aandoeningen. Vaak kunnen de ouders in het dagelijks leven worden ondersteund door vrienden of familieleden. Liefdevolle zorg voor de kinderen kan ook een positief effect hebben op het beloop van deze aandoeningen. Ontwikkelingsstoornissen bij kinderen verminderen in de regel hun levensverwachting niet.
Wat u zelf kunt doen
Bij een ontwikkelingsstoornis bij kinderen is uitgebreide informatie over de oorzaken en diagnostische achtergrond van de bestaande stoornis van belang. Ondersteuningsopties voor het nageslacht, die zijn afgestemd op de behoeften en mogelijkheden van het kind, moeten individueel en in nauwe samenwerking met de arts worden ontwikkeld en geïmplementeerd. In veel gevallen hebben ouders en naaste familieleden aanvullende psychologische ondersteuning nodig. Dit is nuttig om in het reine te komen met de situatie en de omstandigheden. De ziekte van het kind heeft een enorme invloed op de dagelijkse routine van alle getroffenen. Het leidt tot een verandering in het leven, die vaak gepaard gaat met verschillende beperkingen. Om ervoor te zorgen dat de verwachtingen van het kind vanwege de ziekte niet te hoog zijn, moeten mensen in de sociale omgeving goed worden geïnformeerd. Met een positieve en optimistische levenshouding kunnen verbeteringen worden bereikt in het samenleven voor het kind en de ouders. Acceptatie van de situatie is noodzakelijk om geen bijkomende ziekten of psychische problemen te veroorzaken. Een vergelijking met de ontwikkelingsmogelijkheden van kinderen van dezelfde leeftijd moet volledig worden vermeden. Vrijetijdsactiviteiten en schoolmogelijkheden moeten worden aangepast aan de wensen en behoeften van het kind. Het is belangrijk om het kind een gevoel van voldoening te geven om de motivatie te bevorderen en er plezier in op te bouwen leren.
