Introductie
Bandages zijn een veelgebruikte methode in de sportgeneeskunde, orthopedie en traumachirurgie om verschillende spier-, ligament- en botletsels te behandelen of te voorkomen. Afhankelijk van het toepassingsgebied zijn er verschillende methoden om een bandage om een maximaal effect te bereiken. Gescheurde ligamenten kunnen ook worden behandeld met behulp van een bandage.
Opgemerkt moet echter worden dat tapen niet de eerste keuze is voor gescheurde ligamenten. Vooral bij gecompliceerde verwondingen van het capsule-ligamentapparaat en bij jonge patiënten die sporten, opereren of spalken van de gescheurde ligament is waarschijnlijker geïndiceerd, omdat dit de enige manier is om een optimale genezing van het letsel te garanderen. Bandverbanden zijn echter zeer geschikt om het ligamenteuze apparaat te ondersteunen nadat genezing al heeft plaatsgevonden, vooral voor atleten.
Functionaliteit van bandverbanden
Correct aangebrachte bandverbanden kunnen de vasthoudfunctie van het capsule-ligamentapparaat van een gewricht aanzienlijk versterken. Als de tape in de loop van het ligament op de huid wordt aangebracht, worden de trekkrachten die op de ligamenten werken geabsorbeerd en overgebracht naar de huid. Naast dit puur mechanische effect van de tape, proprioceptie (de perceptie van lichaamsbeweging en positie in de ruimte) wordt ook ondersteund.
Sporters nemen ongewenste bewegingen dus sterker waar. In tegenstelling tot andere conservatieve behandelingsopties, zoals een spalk of een gips gegoten bandverbanden zorgen ook voor een zekere mate van mobiliteit van het gewricht. De beweeglijkheid van het gewricht is binnen de eigen grenzen toegestaan, maar schadelijke bewegingen die het gezonde niveau overstijgen worden voorkomen.
Om deze reden worden tapeverbanden ook wel functionele verbanden genoemd. De mate van bewegingsbeperking is afhankelijk van het materiaal van de tape en de tape-methode. Een ander effect van een correct toegepast bandage is de compressie van het onderliggende weefsel, die wordt bereikt door iets stretching de tape-strips. Dit kan de zwelling van het gewricht aanzienlijk verminderen als gevolg van a gescheurde ligament.
Instructies
Om een gescheurde ligament in feite moeten een paar dingen worden overwogen voordat de tapestrips worden aangebracht. Allereerst mag tape alleen op niet-geïrriteerde huid worden aangebracht; Kleine niet-geïrriteerde verwondingen kunnen vooraf worden afgedekt met pleisters of een wondverband. De huid moet ook droog en schoon zijn; vette lotions moeten grondig worden verwijderd voordat ze worden aangebracht.
Als de huid erg behaard is, moet het gebied daarna worden geschoren om ervoor te zorgen dat de tape goed hecht. Een bandage wordt gewoonlijk ongeveer 20 - 30 minuten voor de sportieve activiteit aangebracht. Het is handig om de tapestrips eerst in de geplande positie op de voeg te leggen voordat u de tape aanbrengt.
Het afronden van de uiteinden van de tape zorgt voor een betere grip. In het algemeen kan bij kinesiologische tapes het midden van de strip voor het aanbrengen worden voorgerekt om het stabiliserende effect van de tape te versterken. In sommige gevallen kan dit echter lichte huidirritatie veroorzaken en mag dit niet met de uiteinden van de tape worden gedaan, omdat dit de hechting vermindert.
Over het algemeen mag het kleefoppervlak van de tape tijdens het aanbrengen niet worden aangeraakt. Gebruik de beschermfolie om de tape op zijn plaats te houden. Nadat de tape op de huid is aangebracht, moet deze er meerdere keren over worden gewreven; pas dan ontwikkelt de polyacryllijm zijn volle werking.
Bandages kunnen het beste onder de douche worden verwijderd. Er zijn ook speciale lijmsprays verkrijgbaar om het verwijderen nog gemakkelijker te maken. De tape kan het beste worden verwijderd in de richting van haar groei en zo dicht mogelijk bij het lichaam.
De hieronder beschreven techniek om de voet te tapen met kinesiologische tape wordt heel vaak gebruikt bij voetverstuikingen, maar is ook ideaal voor het ondersteunen van de enkel gewricht na gescheurde ligamenten. Om het verband aan te brengen, moet de voet in een hoek van 90 ° naar beneden worden geplaatst been. De eerste strook tape wordt aan de buitenkant van de onderpomp geplakt been ongeveer 10 cm boven de buitenkant enkel en vervolgens aangebracht over de enkel en de buitenrand van de voet op de zool.
Van daaruit moet het nu over de binnenkant van de voet over de binnenkant lopen enkel. De tweede strook tape wordt nu in de lengte op de binnenrand van de voet aangebracht. Hardlopen over de binnenste enkel, wordt het over de achillespees rond de hiel en over de voetzool zodat deze eindigt op de buitenrand van de voet.
Met dezelfde techniek, maar beginnend bij de buitenrand van de voet, wordt nu eerst de derde strook over de buitenste enkel geplakt, rond de hiel, over de voetzool tot aan de binnenrand van de voet. De knie is een zeer complex gewricht en heeft een hele reeks verschillende ligamentstructuren. Afhankelijk van welk ligament is aangetast en moet worden ondersteund door een bandage, worden verschillende tapetechnieken gebruikt.
Als voorbeeld wordt hier een tapingmethode voor “volledige knieondersteuning” beschreven. Dit verband, dat bedoeld is om de hele knie te ondersteunen, is geschikt voor verschillende gescheurde of overbelaste banden. Dit tapingverband wordt aangebracht in een 90 ° -positie van de knie.
Er zijn in totaal 3 strips kinesiologische tapes nodig. Eerst wordt een tape kruiselings direct onder de knieschijf. Het moet van het midden van de buitenkant naar het midden van de binnenkant van de knie lopen. De tweede tape wordt aan de buitenkant van de dij en zit vast onder lichte stretching over de buitenkant van de knieschijf naar de binnenkant van de onderbouw been 15 cm onder de knieschijf. Ten slotte wordt de derde strook tape met dezelfde techniek vanaf de binnenkant van de dij over de binnenkant van de patella naar de buitenkant van de onderbeen.
