Nazorg van een gescheurd ligament aan de schouder | Gescheurde schouderband

Nazorg van een gescheurd ligament aan de schouder

Na de operatie wordt immobilisatie voorgeschreven met een Gilchrist-verband. De duur is afhankelijk van de instructies van de chirurg en ligt tussen de 4 en 8 weken. Gedurende deze tijd hebben de ligamentstructuren de mogelijkheid zich aan te passen en te genezen.

Fysiotherapie kan worden voorgeschreven om het genezingsproces te ondersteunen. Dit omvat bewegingsoefeningen in de pols en ellebooggewricht om complicaties te voorkomen. Desalniettemin is volledige genezing een langer proces, zodat veel patiënten 3-6 maanden na de operatie nog steeds met restverschijnselen kampen. De duur van genezing hangt ook af van de ernst van de verwonding, maar ook van de leeftijd en het algemeen voorwaarde van de patiënt.

Wat zijn de complicaties van gescheurde ligamenten in de schouder?

Complicaties zijn onder meer terugkerende pijn en de ontwikkeling van chronische instabiliteit ondanks chirurgie. Vaak moet dan een nieuwe operatie met een peestransplantatie worden overwogen. Verder artrose kan ontstaan ​​door een slechtere genezing.

Verkalkingen in de schouder kunnen ook voorkomen. De gevolgen zijn beperkte mobiliteit en toenemende slijtage van de beschermer kraakbeen stof. Op de langere termijn leiden de complicaties op hun beurt tot toenemende instabiliteit in het acromioclaviculaire gewricht.

Diagnose van een gescheurd ligament van de schouder

Naast de anamnese van het ongeval en een klinisch onderzoek, de Röntgenstraal zorgt voor de diagnose van een gescheurde ligament en toont de omvang van het letsel. Tijdens het onderzoek door de arts wordt bij een Tossy III-blessure vaak het "piano-aanraakfenomeen" waargenomen. Door het scheuren van beide banden steekt het sleutelbeen erg ver naar boven en kan het als pianotoetsen ingedrukt worden en dan weer omhoog springen.

Röntgenfoto's van de schoudergewricht worden genomen in 2 vliegtuigen. In de verkregen beelden ziet men tenslotte een duidelijke verwijding van de gewrichtsruimte en meestal een verplaatsing van het sleutelbeen. Bovendien kunnen onder stress röntgenfoto's worden gemaakt om de diagnose te bevestigen.

De patiënt heeft een last van 10-15 kg op de aangedane arm. De röntgenstraal afbeelding toont dan een duidelijk uitsteeksel van het laterale sleutelbeenuiteinde. Dit onderwerp is misschien ook interessant voor u: artroscopie van de schouder

Duur van een gescheurd ligament van de schouder

Ernstigere ligamentbreuken (Rockwood IV-VI en III bij jonge patiënten) worden operatief behandeld met verschillende technieken. Het duurt naar verwachting 3-4 maanden voordat de schouder weer volledig in staat is om gewicht te dragen. Sterke en overmatige belasting tijdens sport en werk mag pas na 6 maanden worden hervat.

Over het algemeen kan niet worden aangenomen dat de patiënt niet kan werken. In de eerste weken kan echter een ziekmelding worden afgegeven door de behandelend arts. Voor de tijd daarna kan het nodig zijn om met de werkgever te overleggen of er andere arbeidsmogelijkheden in het werkproces mogelijk zijn.

De genezingstijd kan sterk variëren en is afhankelijk van de grootte van de blessure, de medewerking van de patiënt en de geschiktheid niveau van de schouder. Als een patiënt een uitgesproken spierstelsel heeft en vóór de gescheurde ligament, kan een snellere genezing worden aangenomen. Vernieuwde gescheurde ligamenten zijn echter heel goed mogelijk.

Daarom moeten patiënten hun schouder permanent versterken met hun eigen oefeningen en zo verdere problemen voorkomen. Gescheurde ligamenten die minder ernstig zijn (Rockwood I-III: overstrekking en gedeeltelijke scheuren) worden conservatief behandeld. De schouder bestaat uit meerdere gewrichten.

Naast het eigenlijke kogelgewricht is er ook het acromioclaviculaire gewricht. Het wordt gevormd door het einde van de sleutelbeen en een deel van de acromion. In medische terminologie wordt dit gewricht het acromioclaviculaire gewricht genoemd.

Het is omgeven door een sterk gezamenlijke capsule en wordt van boven, onder, voor en achter vastgezet door dikke ligamentstructuren. Het acromioclaviculaire ligament bevindt zich tussen de acromion en het sleutelbeen, en het coracoclaviculaire ligament bevindt zich tussen het coracoabrale proces, een projectie van de schouderblad naar voren, en het sleutelbeen. De laatste neemt ongeveer 80% van de sterkte van de schoudergewrichtwaaruit blijkt hoe belangrijk deze banden zijn voor een optimale beweging in het schoudergebied.