endoscopie is de algemeen term voor alle medische procedures die eindigen op "-skopie" en waarvan de aanduiding telkens is afgeleid van het gespiegelde gebied, bijv. gastroscopie (spiegeling van de maag), rectoscopie en colonoscopie (rectum en dikke darm), laparoscopie (buik), bronchoscopie (luchtwegen), urethroscopie en cystoscopie (urineleider en urine blaas), artroscopie (gezamenlijk).
Wat ze allemaal gemeen hebben, is dat een buisvormig apparaat wordt gebruikt om in een persoon te kijken door lichaamsopeningen (van nature aanwezig of gemaakt door een arts). De buis bevat een aantal verschillende apparaten, afhankelijk van het ontwerp van de endoscoop en het doel waarvoor deze wordt gebruikt. Aan het uiteinde van de endoscoop wordt meestal een miniatuurcamera geïnstalleerd, die het te onderzoeken gebied verlicht en zijn beelden elektrisch door de buis naar een monitor verzendt. Op deze manier zijn foto's en video-opnames van de binnenkant van het lichaam mogelijk. Bovendien kan een grote verscheidenheid aan kleine apparaten in het onderzoek worden ondergebracht hoofd van de endoscoop, waarmee bijvoorbeeld monsters kunnen worden genomen uit het te onderzoeken gebied.
… En in therapie
Terwijl het belangrijkste gebruik van endoscopie was aanvankelijk beperkt tot het achterhalen van iemands ziekte, maar de toenemende miniaturisatie van optische en chirurgische apparaten maakte al snel ook therapeutische activiteiten in het onderzochte orgaan mogelijk. Bloeding in het maagdarmkanaal kan bijvoorbeeld worden gestopt door middel van een laser, of poliepen op de stembanden of in de dikke darm kan endoscopisch worden geablateerd. Vernauwde gebieden, bijvoorbeeld in de slokdarm of gal kanaal, kan worden verbreed, en stenen die de uitstroom uit de galblaas belemmeren, kunnen worden verwijderd of vernietigd. De laatste jaren worden steeds meer operaties niet meer aan het geopende lichaam uitgevoerd, maar endoscopisch als “kijkoperatie”. Vanwege de mogelijkheid om een grote verscheidenheid aan kleine apparaten door endoscopen in te brengen, is het aantal chirurgische en andere therapeutische procedures nu bijna onbeperkt.
Wat kan er met endoscopie worden onderzocht?
Endoscopische onderzoeksprocedures zijn op veel medische gebieden onmisbaar geworden, en hier zijn enkele voorbeelden:
- Interne geneeskunde: voor artsen die ermee te maken hebben ziekten van het maagdarmkanaal, het onderzoek van de slokdarm, maag, twaalfvingerige darm en dikke darm is een dagelijkse bezigheid. De galblaas en alvleesklier zijn ook toegankelijk voor onderzoek tijdens een speciale combinatie van endoscopie en Röntgenstraal onderzoek genaamd ERCP.
- Orthopedie: orthopedisch chirurgen kunnen hun patiënten erdoor onderzoeken artroscopie (met name knie-endoscopie), hoewel voor deze onderzoeken ook een incisie moet worden gemaakt waardoor de endoscoop naar zijn bestemming kan worden gebracht.
- Operatie: als de binnenkant van de buik moet worden bekeken, a laparoscopie is uitgevoerd. Hier wordt de buikholte geopend door een kleine incisie en opgeblazen met lucht met behulp van een buis, zodat de arts buik- en bekkenorganen kan bekijken met zijn endoscoop. Deze procedure wordt vaak gebruikt om de galblaas te verwijderen.
- In de gynaecologie, de baarmoeder wordt bekeken met hysteroscopie. Urologen gebruiken urethroscopie en cystoscopie om de urinebuis en urine blaas En zelfs het oor, neus- en keelspecialisten kunnen niet zonder de optische buizen: ze onderzoeken de mond, neus-, sinussen en keel in de panendoscopie.
