Bijbehorende symptomen | Zwangerschap depressie

Bijbehorende symptomen

Typische symptomen van zwangerschapsdepressie kunnen zijn

  • Somatische (lichamelijke) slaapstoornis Verlies van eetlust Maagdarmklachten
  • Slaapstoornis
  • Verlies van eetlust
  • Maagdarmklachten
  • Psychische obsessieve gedachten angst verwarring buitensporig vereist zelfverwijt
  • Obsessieve gedachten
  • Angst
  • Verwarring
  • Overbelasten
  • Zelfverwijt
  • Slaapstoornis
  • Verlies van eetlust
  • Maagdarmklachten
  • Obsessieve gedachten
  • Angst
  • Verwarring
  • Overbelasten
  • Zelfverwijt

Talrijke symptomen kunnen aanwijzingen geven voor de aanwezigheid van Depressie gedurende zwangerschap. Negatieve gedachten, neerslachtigheid, aanhoudende droevige stemming, gebrek aan drive, concentratieproblemen, angst- en slaapstoornissen kunnen voorkomen. Indicatoren van postpartum Depressie kan bestaan ​​uit gebrek aan energie, droevige stemming, desinteresse en apathie, ambivalente gevoelens jegens het kind, gebrek aan vreugde en gebrek aan drive.

Symptomen zoals seksuele disfunctie, gebrek aan concentratieprikkelbaarheid, duizeligheid en angst kunnen ook voorkomen. Zelfmoordgedachten kunnen ook een rol spelen. Het kan ook gaan om het pasgeboren kind (gedachten aan langdurige zelfmoord).

Daarom is er dringend behoefte aan behandeling, de behandelende huisarts of gynaecoloog dient zeer spoedig geraadpleegd te worden. Het meest deprimerend voor de moeder zijn de onverschillige gevoelens jegens haar kind. De machteloosheid over ongelukkigheid en lusteloosheid hebben een beangstigende uitwerking op de moeder. Gedwongen gedachten om zichzelf en het kind iets aan te doen, zijn een extra last voor de moeder. Ze reageert hierop met schuldgevoelens en zelfverwijt dat ze een slechte moeder is, wat haar gevoel van ontoereikendheid en onvermogen verdiept.

Diagnose

Depressie is nog steeds een taboe-onderwerp. Vooral wanneer PPD (zwangerschap depressie) is niet in overeenstemming met het sociale idee van een gelukkige, zorgzame moeder. Dit is een van de redenen waarom de diagnose van PPD moeilijk is en meestal te laat plaatsvindt.

De moeder vermijdt elke poging om haar gevoelens en angsten aan iemand over te brengen. De stap naar openheid over de ware, depressieve gemoedstoestand gaat gepaard met gevoelens van schaamte en een stigmatisering van geestesziekte. De gynaecoloog kan de eerste controle na uiterlijk 6 weken gebruiken om de emotionele situatie van de patiënt in te schatten met behulp van een screeningprocedure volgens EPDS (Edinburgh Postnatal Depression Scale).

Het EPDS bevat 10 vragen die betrekking hebben op de emotionele toestand van de patiënt. Als de patiënt meer dan 9.5 punten (drempelwaarde) haalt in de evaluatie, is de kans groot dat hij hier last van heeft zwangerschap depressie. Hoe beter de therapietrouw (samenwerking) van de patiënt met de arts is, des te zinvoller (valide) de screeningprocedure is. Dit kan het beste worden bereikt met een patiëntgerichte behandeling.