Veroorzaken
Knokkelkoorts virussen behoren tot de familie van flavivirussen, vergelijkbaar met de pathogenen van geel koorts, TBE of Japans encefalitis. (In totaal vier verschillende typen van het denguevirus (DEN 1-4) kunnen mensen infecteren, waarbij type DEN 2 de hoogste ziektedruk heeft. Helaas is het exacte mechanisme van de ziekte tot op heden niet opgehelderd.
Simpel gezegd, de virussen vallen menselijke cellen binnen en gebruiken hun mechanismen om zich verder in het organisme te verspreiden. Daarop geeft ons lichaam verschillende boodschappersubstanties af, enzymen, ontstekingsmediatoren en activatoren, die vervolgens leiden tot de klassieker knokkelkoorts 3-12 dagen na infectie (incubatietijd). Vooral in de ernstige manifestaties, DHS en DSS, structuren van de mens immuunsysteem, de immunoglobulinen of antilichamen, lijken een belangrijke rol te spelen.
Een gedetailleerd overzicht van alle tropische ziekten vindt u onder het artikel: Overzicht van tropische ziekten In totaal kunnen vier verschillende soorten van het denguevirus (DEN 1-4) mensen infecteren, waarbij type DEN 2 de hoogste ziektedruk heeft. Helaas is het exacte mechanisme van de ziekte tot op heden niet opgehelderd. Simpel gezegd, de virussen vallen menselijke cellen binnen en gebruiken hun mechanismen om zich verder in het organisme te verspreiden.
Daarop geeft ons lichaam verschillende boodschappersubstanties af, enzymen, ontstekingsmediatoren en activatoren, die vervolgens leiden tot de klassieker knokkelkoorts 3-12 dagen na infectie (incubatietijd). Vooral in de ernstige manifestaties, DHS en DSS, structuren van de mens immuunsysteem, de immunoglobulinen of antilichamen, lijken een belangrijke rol te spelen. Een gedetailleerd overzicht van alle tropische ziekten vindt u onder het artikel: Overzicht tropische ziekten
Diagnostiek
Fever na een verblijf in de tropen is geen zeldzaam symptoom en komt voor bij ongeveer 20% van alle zieke reizigers die naar huis terugkeren. Helaas manifesteren bijna alle typische tropische ziekten zich in meer of minder uitgesproken vorm koorts, zodat een nauwkeurig medisch onderzoek en ondervraging noodzakelijk is bij de diagnose knokkelkoorts. Zo kunnen gedetailleerde reisbeschrijvingen, de timing van de symptomen of vergelijkbare symptomen bij medereizigers waardevolle informatie opleveren.
Insectenbeten of contact met zoet water kunnen vaak worden gemeld. Naast het ondervragen van de patiënt (anamnese), onderzoekt de behandelende arts zieke patiënten grondig. Een vergroting van de lever en / of milt (Lat.
: hepato-splenomegalie) en de zeer arme algemeen voorwaarde kan bijvoorbeeld indicatief zijn. Helaas zijn de meeste klachten, zoals huiduitslag or weefselvocht zwelling van de knooppunten, komt ook voor bij andere tropische ziekten, zodat ze vaak als te niet-specifiek worden beschouwd. Om een exacte diagnose te kunnen stellen, is moderne laboratoriumgeneeskunde tegenwoordig onmisbaar. Met een simpele bloed monster, kunnen verschillende methoden worden gebruikt om knokkelkoorts te detecteren (virusisolatie, antigeen- en antilichaamdetectie, PCR).
Therapie
Momenteel is er geen causale therapie voor knokkelkoorts, dus een puur symptomatische behandeling is vereist. Hoewel de symptomen van de getroffenen kunnen worden verlicht, kan genezing nog niet worden bereikt door medische maatregelen. Omdat de bloedsomloop van veel patiënten nogal onstabiel is, wordt de behandeling meestal in het ziekenhuis uitgevoerd.
Daar kan intraveneuze toegang ("infuus") worden gebruikt om zowel volume- als eiwitinfusies toe te dienen, evenals antipyretica. Strikte bedrust en Grensverkeer van de zogenaamde "vitale parameters", namelijk hart- en ademhalingsfrequentie, bloed druk en lichaamstemperatuur, maken ook deel uit van de therapie. Daarnaast kan medicatie worden gebruikt om te bestrijden pijn. In deze context moet ervoor worden gezorgd dat geen preparaten worden gebruikt die acetylsalicylzuur bevatten, zoals aspirine, aangezien ze "bloed-verdunnende ”eigenschappen en zou het risico op bloedingen verder vergroten.
