Minischirurgische flebectomie: miniflebectomie

Minichirurgische flebectomie (synoniem: miniphlebectomie) is een chirurgische procedure voor het verwijderen van zijtakvarices (pathologische vergroting van zijtakken van de twee truncale aders van het oppervlakkige veneuze systeem). De procedure gaat terug naar de Zwitserse fleboloog ("ader dokter ”) Muller en wordt om deze reden ook wel flebectomie genoemd volgens Muller. Miniphlebectomie is een gevestigde procedure voor de behandeling van spataderen en kan uw esthetische wensen bij de behandeling van lelijke spataderen meer dan bevredigen. Spataderen (lat. varix - spataderen ader) zijn onregelmatig kronkelige, oppervlakkige aderen die in sommige gebieden nodulair kunnen zijn vergroot. Het verwijderen van varices dient om complicaties zoals tromboflebitis (ontsteking van een oppervlakkig) te voorkomen ader), varicesbloeding of (in het geval van langdurige progressie) chronische veneuze insufficiëntie met veneuze ulcera (ulcera). Tegenwoordig kan deze methode ook worden gebruikt om de kleinste met succes te behandelen spataderen en zelfs spataderen volgens esthetische vereisten. Miniflebectomie concurreert dus met sclerotherapie (sclerotherapie van spataderen).

Indicaties (toepassingsgebieden)

  • Zijtak varicose - spatadervorming in de zijtakken als gevolg van congestie van bloed in de hoofdaders.
  • Reticulaire varicosis - flebectasia (uniforme diffuse dilatatie van aderen zonder kronkeligheid) in onderhuids vetweefsel.
  • Spin varicosis - kleine roodachtig-blauwachtige aderen, die meestal het eerste teken zijn van een veneuze ziekte.

Voor de operatie

Voor de operatie, een intensieve medische geschiedenis Er moet een bespreking worden gevoerd waarin de medische geschiedenis van de patiënt en de motivering voor de procedure zijn opgenomen. De procedure, eventuele bijwerkingen en de gevolgen van de operatie moeten in detail worden besproken. Let op: De eisen van de toelichting zijn strenger dan gebruikelijk, aangezien rechtbanken op het gebied van esthetische chirurgie eisen een "meedogenloze" verklaring. Verder mag je niet innemen acetylsalicylzuur (ASA), slaappillen or alcohol gedurende een periode van zeven tot tien dagen vóór de operatie. Beide acetylsalicylzuur en andere pijnstillers vertraging bloed stolling en kan leiden tot ongewenste bloedingen. Rokers moeten hun nicotine consumptie al vier weken voor de procedure om niet in gevaar te brengen wond genezen.

De chirurgische ingreep

De te verwijderen spataderen worden zorgvuldig gemarkeerd met een pen na een grondige scheerbeurt bij de staande patiënt. EEN plaatselijke verdoving (verdovend middel dat plaatselijk wordt ingespoten) wordt voor de ingreep aangebracht. Het operatiegebied wordt gedesinfecteerd en steriel afgedekt. De chirurg maakt nu kleine steekincisies (1 tot 2 mm lange puncties (steekincisies) met behulp van microchirurgische instrumenten) op de gemarkeerde plaatsen en zoekt de spataderen op met kleine haakjes of een muggenklem (chirurgische vaatklem die wordt gebruikt om het bloeden te stoppen en als houder). Er kunnen verschillende chirurgische instrumenten worden gebruikt (bijv. Varady of Oesch). De varices worden vervolgens uitgetrokken en geëxtraheerd (verwijderd). De wonden zijn dan ofwel gekleed met huid lijm of met een gips verband. Na het aanbrengen van een compressieverband (drukverband) of een steunkous (trombose kous), kan de patiënt zich zoals gewoonlijk vrij bewegen. De operatie duurt doorgaans ongeveer een uur.

Na de operatie

De patiënt moet de compressieverband postoperatief gedurende ongeveer 2 weken. Een verbandwisseling wordt meestal gedaan op de 2-4 dagen na de operatie.

Mogelijke complicaties

  • Blauwe vlekken op de huid​ zwelling, beklemming en een gevoel van druk in de benen, mogelijk ook sensorische stoornissen. Deze verdwijnen meestal na een paar dagen.
  • Letsel aan huid zenuwen​ dit leidt vervolgens tot paresthesie (gevoelloosheid); in zeldzame gevallen ook permanent pijn vanwege een neuroom, wat een goedaardig is knobbeltje die zich kunnen ontwikkelen na het doorsnijden van een perifere zenuw (neurectomie) op de plaats van het defect.
  • Krachtpijn, als teken van een circulatiestoornis (in dit geval is een onmiddellijk controleonderzoek vereist)
  • Wondgenezingsstoornissen (zeldzaam)
  • Infecties (zeldzaam)
  • Tijdelijke zwelling, benauwdheid en gevoel van druk in de benen kan te wijten zijn aan lymfecongestie en / en hematoom (blauwe plekDit is goed te behandelen door compressietherapie (bijv steunkousen): Als er sprake is van chronische lymfatische congestie, lymfedrainage kan nodig.
  • Zoals na elke chirurgische ingreep, trombose (vorming van een bloed bloedstolsel) kunnen optreden, met de mogelijke gevolgen van embolie (afsluiting een bloedvat) en dus een long embolie (levensgevaar). Trombose profylaxe leidt tot een vermindering van het risico.
  • Het gebruik van elektrische apparaten (bijv. Elektrocoagulatie) kan lekstromen veroorzaken, wat kan leiden op huid- en weefselschade.
  • Positionering op de operatietafel kan positionele schade veroorzaken (bijv. Drukschade aan zachte weefsels of zelfs zenuwen, resulterend in sensorische stoornissen; in zeldzame gevallen kan dit ook leiden tot verlamming van de aangedane ledemaat).
  • In geval van overgevoeligheid of allergieën (bijv. Anesthetica / anesthetica, drugsenz.), kunnen de volgende symptomen tijdelijk optreden: zwelling, uitslag, jeuk, niezen, tranende ogen, duizeligheid of braken.
  • Ernstige levensbedreigende complicaties met betrekking tot hart-, circulatie, ademhaling, enz. zijn zeer zeldzaam. Evenzo zijn blijvende schade (bijv. Verlamming) en levensbedreigende complicaties (bijv. Sepsis) zeer zeldzaam.