Spataderen zijn een soort minispinaderen die zich op het oppervlak van de huid bevinden en meestal aan de binnenkant van de dijen worden aangetroffen. Ze zijn op zich niet gevaarlijk, maar kunnen een aanwijzing zijn voor een ziekte van de diepgewortelde aderen. In de meeste gevallen zijn ze echter slechts een cosmetisch probleem en hoeven ze niet te worden behandeld.
Aders zijn de schepen die het bloed terug naar de hart-. Om dit te doen, moeten ze veel druk opbouwen om de bloed tegen de zwaartekracht. Dit is hard werken, vanwege de ongeveer zes liter bloed we in ons lichaam hebben, ongeveer 80% zit in onze aderen.
Dus bijna vijf liter bloed wil terug naar onze hart- altijd. Om te voorkomen dat het bloed door de zwaartekracht in de aderen stroomt, wordt er druk opgebouwd in de aderen. Daarnaast zijn er de veneuze kleppen, die maar in één richting openen en zo voorkomen dat het bloed terugstroomt.
Als de veneuze kleppen niet werken, is het bloed verstopt en stroomt het terug. De congestie in de aderen veroorzaakt hoge druk in de schepen, die de elasticiteit van de bloedvaten vernietigt. De aderen worden breder en worden zichtbaar als roodblauwe structuren in de huid.
Dus spataderen kunnen een indicatie zijn van: veneuze klep ziekte en kunnen ook voorlopers zijn van spataderen. De meest voorkomende reden voor spataderen is echter een aangeboren zwakte van de bindweefsel, wat normaal gesproken geen reden tot bezorgdheid is. Op zich zijn spataderen meestal alleen een cosmetisch probleem en hoeven daarom niet te worden behandeld.
Voor de behandeling moet echter altijd duidelijk worden waarom er spataderen zijn ontstaan. Hiervoor moet het volledige veneuze systeem, dat bestaat uit oppervlakkige en diepe aderen, worden onderzocht. Met een ultrageluid onderzoek kan de arts uitsluiten of het een spatader is ader ziekte, vasculaire insufficiëntie of chronische veneuze insufficiëntie.
Dit onderzoek is volledig pijnloos en kan binnen enkele minuten worden gedaan. Als geen van deze ziekten kan worden gedetecteerd, kunnen de spataderen zonder zorgen worden verwijderd. Als echter een van de bovengenoemde ziekten wordt gevonden, moet de behandeling van de ziekte de eerste prioriteit zijn voordat de spataderen worden behandeld. Spataderen kunnen worden gescleroseerd of behandeld met lasertherapie, raadpleeg dan uw arts. Er is echter geen 100% slagingspercentage voor een spin ader behandeling.
Therapie
Spataderen hebben over het algemeen geen ziektewaarde en hoeven niet verwijderd te worden. Daarom zijn het meestal cosmetische redenen die leiden tot de beslissing om spataderen verwijderen. de wettelijke volksgezondheid verzekering dekt de kosten meestal niet.
Er zijn verschillende procedures beschikbaar, die meestal poliklinisch in meerdere sessies worden uitgevoerd:
- Sclerotherapie: bij de sclerotherapie-procedure injecteert de arts een alcoholisch middel, een zoutoplossing of polidocanol (ook als schuim) in de spin ader, wat leidt tot ontsteking in het vat. Dit zorgt ervoor dat de vaatwanden aan elkaar plakken en de verwijde ader sluit en valt uiteen. De sessie duurt ongeveer 30 minuten.
Na deze methode is het echter noodzakelijk om een compressiekous te dragen. Pijn en brandend kan optreden op de injectieplaats. Na deze procedure kan huidverkleuring optreden, vooral bruine vlekken of littekens worden beschreven.
Na ongeveer 2-3 maanden zouden de spataderen niet meer zichtbaar moeten zijn, omdat het vat wordt omgezet in vezelig weefsel en dus krimpt. – Lasermethode: De lasermethode is een goed alternatief voor het verwijderen van spataderen met weinig complicaties. Het kan ook worden gebruikt voor zeer kleine spataderen.
Meestal is het niet pijnlijk en duurt het meerdere sessies, afhankelijk van de grootte van het vat. Voor het aanbrengen wordt de huid meestal gekoeld om de huid tegen de laser te beschermen. De laser zorgt ervoor dat het bloed in het gewenste vat stolt, wat uiteindelijk leidt tot schade aan het vat met krimp als gevolg van verbouwingsprocessen.
Op deze manier wordt het vat door het lichaam zelf verbouwd en afgebroken. Na deze behandeling een compressietherapie van de been Is niet nodig. Getatoeëerde huidgebieden mogen niet met de laser worden behandeld.
Bruin huidveranderingen kan ook bij deze variant voorkomen. Jeuk en roodheid van de huid worden ook waargenomen. – Cauterisatie: Cauterisatie is een chirurgische ingreep waarbij weefselvernietiging wordt veroorzaakt door middel van hitte of koude of chemische middelen.
Hierdoor sluit de ader en sterft af. - Bloedzuigertherapie: in de natuurgeneeskunde worden bloedzuigers ook gebruikt om spataderen te behandelen. Omdat spataderen geen ziektewaarde hebben, volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen betalen meestal niet voor hun verwijdering.
Indien de verwijdering toch gewenst is, kunnen de spataderen behandeld worden door middel van woestijnvorming of lasertherapie. Deze procedures worden voornamelijk uitgevoerd door specialisten voor aderen, de flebologen. Sclerotherapie, ook bekend als sclerotherapie, wordt vaker gebruikt voor grotere spataderen.
Het doel is om de verwijde ader te sluiten zodat deze niet meer deelneemt aan het bloedtransport. Na enige tijd breekt het lichaam het nu nutteloze vat af. De sluiting wordt bereikt door een alcoholoplossing rechtstreeks in de ader te injecteren, waardoor de aderwand erg geïrriteerd raakt en vervolgens plakkerig wordt door de ontstekingsreactie.
De procedure is slechts licht pijnlijk, maar de injectieplaats kan bruin worden en steunkousen moeten enkele dagen worden gedragen. Soms blijven er kleine littekens achter. Laserbehandeling is een zeer elegante methode met weinig bijwerkingen, vooral als de spataderen erg klein zijn.
In verschillende sessies wordt de laser over de aangedane plekken geleid. De rode bloedcellen nemen de laserenergie op en gaan verloren. Ten tweede wordt de vaatwand beschadigd en wordt het uitgebreide vaatstelsel door het lichaam afgebroken.
Het is echter mogelijk dat de spataderen niet volledig vervagen als gevolg van de laserbehandeling. Soms is een combinatietherapie met sclerotherapie nodig. Na laserbehandeling kan de huid rood worden en vatbaarder zijn voor infecties.
In zeldzame gevallen verliest de gelaserde huid zijn pigment en onderscheidt zich in de toekomst als een lichtpuntje. Het is niet nodig om te dragen steunkousen in dit geval. Beide procedures worden poliklinisch uitgevoerd.
Meestal zijn meerdere sessies van 15-30 minuten nodig. Er zijn talloze crèmes in apotheken en winkels die reclame maken voor de verbetering van spataderen. Ze bevatten bijvoorbeeld vitamine K. Als enige therapie zijn ze meestal niet voldoende, maar als een aanvullen ze kunnen na overleg met de behandelend arts worden gebruikt om de aderen te ontlasten.
In de natuurgeneeskunde worden bloedzuigers gebruikt om spataderen te behandelen. Er is echter geen betrouwbare kennis over hun effectiviteit. Er zijn crèmes met natuurlijke ingrediënten die zouden moeten helpen bij spataderen.
Deze omvatten crèmes met de actieve ingrediënten van: paardekastanje, slagersbezem en rode wijnbladeren. De crèmes bevorderen de bloedcirculatie en voorkomen zo de opstopping van bloed in de aderen. Ze hebben ook een aderversterkende werking en een vaatverwijdende werking.
Als gevolg hiervan zou er minder vloeistof uit het vat in het omringende weefsel kunnen ontsnappen en is er dus een decongestivum (anti-oedemateus) effect beschreven. Ook moeten de benen minder zwaar aanvoelen. Het uittreksel uit de paardekastanje (Aesculus hippocastanum) bevat de werkzame stof aescine.
Van Aescin wordt gezegd dat het een ontstekingsremmend effect heeft en de doorbloeding bevordert, waardoor zwelling wordt verminderd. Het effect van paardekastanje extract werd bevestigd in een onderzoek. Het effect omvatte een vermindering van de omtrek van de benen.
De toepassing kan leiden tot bijwerkingen zoals: maag ongemak of, indien plaatselijk op de huid aangebracht, jeuk. Slagersbezem (Ruscus aculeatus) behoort tot de asperge familie. Het actieve ingrediënt Ruscogenine zou decongestivum, aderstabiliserende en ontstekingsremmende eigenschappen hebben.
Zo beveelt de natuurgeneeskunde het gebruik van slagersbezem aan als begeleidende behandeling voor chronische veneuze insufficiëntie, maar ook voor zware en gezwollen benen. De wijnstok (Vitis vinifera) in de rode wijnbladeren zou ook bijdragen aan aderafsluiting met actieve stoffen zoals flavonoïden en om ontstekingen te verlichten. Het wordt daarom ook beschouwd als een alternatief voor gebruik bij spataderen.
Synthetisch geproduceerde zalven bevatten alleen de actieve ingrediënten van natuurlijke stoffen. Bovendien bevatten ze vaak een hoog gehalte aan vitamine K1. Verbeteringen worden vaak pas na weken beschreven, een volledige verwijdering van reeds bestaande spataderen is niet te verwachten met crèmes alleen. Dergelijke crèmes kunnen daarom naast andere therapiemogelijkheden worden gebruikt en werken als enige methode niet voldoende. Vooral bij zeer uitgesproken spataderen of chronische veneuze insufficiëntie moeten andere maatregelen worden genomen.