Lunate Malacia: oorzaken, symptomen en behandeling

Lunate malacia (synoniemen: lunate bone death, lunate necroseof de ziekte van Kienböck) is een ziekte van een carpaal bot waarbij het halvemaanbeen (os lunatum) geheel of gedeeltelijk sterft (necrotiseert). De ziekte kan verschillende gradaties van ernst bereiken, met verschillende symptomen.

Wat is lunate malacia?

Bij lunata-malacia (artsen noemen het ook wel lunata-botdood of de ziekte van Kienböck), is er een progressieve desintegratie van de kleine benige knobbeltjes in het lunata-bot als gevolg van verminderde bloed levering. De menselijke hand bestaat uit acht carpaal botten​ Het halvemaansbeentje (Os lunatum) is een van de belangrijkste carpaal botten en bevindt zich in het midden van de carpus. De benige balg sterft gedeeltelijk of zelfs volledig af. Halvemaanvormige malacia komt het meest voor tussen de leeftijd van ongeveer 20 tot 40 jaar. Mannen hebben twee keer zoveel kans om malacie te ontwikkelen als vrouwen.

Oorzaken

De oorzaken van lunate malacia zijn niet zeker; tot op heden is de kans groter dat ze door artsen worden vermoed. De ziekte is al meer dan 100 jaar bekend. Zelfs toen al vermoedde de arts Kienböck dat een toenemende verstoring van de bloedsomloop de oorzaak was van lunate malacia. Deze circulatiestoornissen kunnen verschillende redenen hebben. Enerzijds het gebrek aan bloed circulatie kan vatbaar zijn. Ongevallen en een breuk van het halvemaansbeentje kan ook leiden te verminderen bloed stroom en zo malacia lunate. Een andere mogelijkheid is een permanente druk of zelfs een onjuiste belasting van het halvemaanbeen (kan bijvoorbeeld optreden als iemand vaak een drilboor gebruikt). Daarnaast zijn er ook mensen die een verkorte ellepijp hebben in relatie tot de radius (ellepijp en radius zijn de twee botten van de onderarm​ Deze "onevenredigheid" kan resulteren in een verminderde bloedtoevoer naar het lunatumbeen.

Symptomen, klachten en tekenen

Lunate malacia manifesteert zich door strenge hand pijn​ Dit vergezellen is een verlies van sterkte in de aangedane hand. De patiënt kan de hand slechts met moeite spannen, en vuist- en grijpbewegingen zijn niet langer mogelijk. De bewegingsbeperkingen kunnen zich uitbreiden naar de pols​ In individuele gevallen kunnen delen van het onderarm worden ook beïnvloed. De intensiteit van de symptomen hangt af van het stadium van de ziekte. In de eerste fase mild pijn en beperkingen in de bewegingsvrijheid ontstaan, maar worden door de getroffenen doorgaans niet als een probleem ervaren. Pas in de tweede fase worden de symptomen intenser en aanhoudend pijn ontwikkelt. In de meeste gevallen treedt een zichtbare zwelling op, die te wijten is aan de vorming van oedeem onder de huid​ In stadium III a is het verval van het bot al ver gevorderd. De patiënt kan de hand niet meer volledig uitstrekken en heeft dat meestal wel chronische pijn in het gebied van de hand en pols​ In stadium III b treedt een zogenaamde carpale collaps op, wat te merken is aan verlammingsverschijnselen. In de vierde fase is de vervorming van de hand volledig en is pijnloos bewegen van de hand niet meer mogelijk. Symptomen ontwikkelen zich in de loop van maanden of zelfs jaren.

Diagnose en progressie

An röntgenstraal wordt in eerste instantie gebruikt om de diagnose te stellen. Echter, een vlakte röntgenstraal kan lunate malacia in de vroege stadia niet detecteren. Pas latere stadia verschijnen op de röntgenstraal​ Daarom wordt de ziekte vaak laat ontdekt. Andere diagnostische opties zijn onder meer MRI en computertomografie​ Natuurlijk voert de arts ook een fysiek onderzoek​ De patiënt klaagt over pijn in de pols en gelooft subjectief dat de pols opzwelt. Druk op het halvemaanvormige bot resulteert in hevige pijn in dit gebied. Anders kan de arts lunate malacia onderscheiden van tendinitis door de locatie van de pijn. Bij lunata-malacia is de meest ernstige pijn direct gelokaliseerd boven het lunata-bot; bij tendinitis verspreidt de pijn zich gelijkmatig over verschillende delen van de hand of arm. Het rusten van de hand veroorzaakt ook hevige pijn over het sikkelbeen. Als de ziekte verder gevorderd is, verspreidt de pijn zich over de hele pols, treedt zwelling op aan de hand en is de hand beperkt in beweging. De arts verdeelt lunata-malacia in vier verschillende stadia, afhankelijk van hoe ernstig het lunata-bot is beschadigd. Als de ziekte vrij vergevorderd is, treden ook misvormingen van de aangrenzende carpale botten op.

Complicaties

In de eerste plaats veroorzaakt lunate malacia relatief ernstig pijn in de hand​ Deze pijn kan zich ook verspreiden naar de vingers of de rug van de hand en daar ongemak veroorzaken. Niet zelden treedt de pijn ook 's nachts op en kan dat ook leiden slaapstoornissen en dus Depressie of prikkelbaarheid van de patiënt. Bovendien zijn de spieren van de aangedane hand ernstig verzwakt en is er een aanzienlijke vermindering van het vermogen van de patiënt om gewicht te dragen. De hand zelf kan ook niet meer gemakkelijk worden bewogen, wat resulteert in verschillende beperkingen in het dagelijks leven van de patiënt. In veel gevallen wordt de ontwikkeling van kinderen ook beïnvloed door lunate malacia. Bovendien treedt zwelling of blauwe plekken op. In de meeste gevallen kan malacia-malacia goed worden behandeld zonder verschillende complicaties te veroorzaken. Ook wordt de levensverwachting van de patiënt bij deze ziekte niet verminderd. Niet zelden is chirurgische ingreep nodig, maar dit gaat ook niet gepaard met complicaties. Bovendien zijn de getroffenen echter ook afhankelijk van verschillende therapieën om de beweging van de hand te herstellen.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Ongemak of pijn in de hand, moet worden voorgelegd aan een arts. Als er een verlies is van het gebruikelijke vermogen om gewicht te dragen of een gebrek daaraan sterkte in de hand en arm moet een bezoek aan de dokter worden gebracht. Beperkingen in het bewegingsbereik van de pols moeten door een arts worden onderzocht. Als alledaagse taken niet meer kunnen worden uitgevoerd of als de getroffen persoon niet langer in staat is om de gebruikelijke sportactiviteiten uit te voeren, is een arts nodig. Problemen met het vastgrijpen of vasthouden van voorwerpen zijn waarschuwingssignalen van het organisme. Als zelfs lichte activiteiten zoals het openen van een deur niet meer kunnen worden uitgevoerd, moet de getroffen persoon een arts raadplegen. Stoornissen in bloed circulatie, problemen met perceptie in de hand of verkleuring van de huid moet worden onderzocht en behandeld. Als er een tintelend gevoel, een gevoel van gevoelloosheid of gevoeligheidsproblemen in de hand is, moet een arts worden geraadpleegd. Als de klachten herhaaldelijk optreden of in intensiteit toenemen, is een bezoek aan de huisarts aan te raden. Als probleemgebieden op de hand zich blijven verspreiden, moet ook onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. In het geval van zwelling, de vorming van oedeem of andere vervormingen van de hand, is een bezoek aan de arts noodzakelijk. Als er symptomen van verlamming optreden, is medische hulp vereist.

Behandeling en therapie

De therapie van lunate malacia hangt af van het aanwezige stadium. Allereerst probeert de arts de ziekte in een zo vroeg mogelijk stadium te stoppen, dat wil zeggen om de progressie van de ziekte te voorkomen. Zolang de laatste fase nog niet is bereikt, is de kans groot. In de eerste twee fasen is het spuiten van voegen de voorkeursmethode. Hierdoor kan de arts de getroffene nauwkeurig beoordelen gewrichten en handbeenderen. Een onderzoek van fijne weefsels maakt ook deel uit van een gewricht endoscopie​ De weefselverwijdering zelf ontlast ook het bot. Het kan zichzelf herbouwen omdat er nu weer meer ruimte beschikbaar is. In zeer ernstige gevallen verwijdert de arts botmateriaal uit het bekken van de patiënt om daarmee het aangetaste carpale bot weer op te vullen. Als een verkorte ellepijp de oorzaak van de ziekte is, is ook een operatie nodig, waarbij de arts de ellepijp verlengt of de straal verkort. Een andere mogelijkheid is dat de arts bepaalde zenuwvezels onderbreekt om pijngeleiding erdoor te voorkomen zenuwen​ Als de arts de voorwaarde ondanks alle maatregelenkan een gedeeltelijke fusie van drie carpale botten of zelfs een fusie van de hele pols nodig zijn. Bij het begeleiden van de chirurgische ingrepen heeft de patiënt een onderarm spalk en, afhankelijk van het type ingreep, fysiotherapeutisch oefentherapie.

Vooruitzichten en prognose

Lunate malacia is een progressieve ziekte. Daarom is een zo vroeg mogelijke behandeling cruciaal voor het verdere verloop van de ontwikkeling. In de vroege stadia van botziekte is er uitzicht op een goede prognose. In een joint endoscopie naast weefselverwijdering kan een ontlasting van de botten worden bereikt. Vervolgens regenereert het organisme zichzelf zodanig dat een volledig herstel kan worden bereikt. In een vergevorderd stadium van de ziekte kan de behandeling maatregelen zijn complexer. Een chirurgische ingreep wordt noodzakelijk waarbij bot uit het bekken wordt verwijderd en in de carpus wordt ingebracht. De operatie gaat gepaard met risico's en is aanzienlijk complexer. De kans op complicaties of secundaire aandoeningen neemt toe met deze procedure. Om de pijn te verlichten, kan de arts veranderingen doorvoeren therapie van de zenuwen​ Deze procedure is ook riskant. Er is een mogelijkheid om omliggende zenuwvezels te beschadigen, waardoor secundaire symptomen ontstaan. Indien onbehandeld, zullen de symptomen continu toenemen. De fysieke prestaties in de hand nemen af, waardoor het moeilijk wordt om alledaagse taken uit te voeren. Voor een goede prognose wordt naast een vroege diagnose ook een fysiotherapeutische behandeling aanbevolen. De oefeningen die daar worden geleerd, kunnen ook door de patiënt buiten worden gebruikt therapie sessies. Dit verbetert het welzijn en versterkt het organisme.

het voorkomen

Preventie is alleen mogelijk voor zover overbelasting en onjuiste belasting van de pols wordt vermeden. Als er sprake is van een aangeboren aandoening van de bloedsomloop of als de patiënt een aangeboren verkorting van de ellepijp heeft, is preventie niet mogelijk.

Nazorg

Er moeten regelmatige controlebezoeken zijn door de behandelende arts. Dit omvat regelmatig ultrageluid examens van de schepen om verdere progressie van de circulatiestoornissen op tijd. De behandeling kan dan indien nodig onmiddellijk worden gestart en, indien nodig, een slechtere progressie voorkomen. Als een beperking als gevolg van de stoornis in de bloedsomloop aanhoudt, kan de revalidatie maatregelen die zijn gestart, dienen ook thuis te worden voortgezet. Bij het omgaan met het dagelijkse leven moeten de familieleden ook leren omgaan met de nieuwe situatie samen met de getroffen persoon. Meer bewegen is een manier om herstel te bevorderen. Op deze manier bloed circulatie wordt op een natuurlijke manier gepromoot. Over het algemeen dient nazorg om bestaande symptomen te verlichten, die afhankelijk van de ernst individuele aandacht vereisen.

Wat u zelf kunt doen

Als lunate malacia is opgetreden, is het belangrijk om verder abnormaal te blijven vermijden spanning of, in het algemeen, belasting van de pols. Dit kan verdere schade voorkomen. In de regel hebben vroege diagnose en behandeling een positief effect op het verdere verloop van de ziekte. De mogelijkheden voor zelfhulp zijn bij deze ziekte ernstig beperkt en de getroffenen zijn meestal altijd afhankelijk van chirurgische ingrepen. Zonder deze tussenkomst kunnen de symptomen niet worden verlicht. Patiënten zijn vaak afhankelijk van bewegingstherapie of fysiotherapie na een operatie om de beweging van de hand te herstellen. De oefeningen die in dit proces worden uitgevoerd, kunnen vaak bij de patiënt thuis worden gedaan, wat de genezing kan versnellen. De hand moet echter altijd worden gespaard en niet onnodig worden belast. Vaak kan contact met andere patiënten met lunate malacia ook een goed effect hebben op het beloop. Dit kan leiden tot een uitwisseling van informatie, die het dagelijks leven gemakkelijker kan maken. Omdat veel getroffenen door de pijn in hun dagelijks leven worden beperkt, heeft hulp van familieleden of vrienden ook een positief effect op het beloop van de ziekte.