Keratines zijn bijzondere stoffen. Ze worden aangetroffen in menselijke en ook in dierlijke organismen. De naam "keratine" komt uit het Grieks en betekent "hoorn". Daarom, de aminozuren belangrijk voor het lichaam worden ook wel hoorncellen genoemd.
Wat zijn keratines?
De overkoepelende term "keratines" omvat verschillende hydrofobe vezels eiwitten dat zijn de belangrijkste componenten van haar, vinger en teennagels, en de bovenste laag van de huid (opperhuid). Het verwijst naar zowel het vezelige eiwitten zichzelf en de microfibrillen die ze vormen. Bij dieren worden de belangrijke keratinecellen (keratinocyten) bovendien aangetroffen in hoorns, hoeven, klauwen, veren, stekels, schaal en snavel. Het natuurlijke eiwit wordt door het lichaam zelf aangemaakt en is normaal gesproken altijd in voldoende hoeveelheden aanwezig. De geneeskunde maakt onderscheid tussen alfa- en bèta-keratine. Alfa-keratines worden uitsluitend aangetroffen in zoogdiercellen. Haar keratines hebben een lagere sterkte dan die van vinger en teennagels De hoornstof is van nature kleurloos en krijgt zijn respectievelijke kleurtint alleen via het pigment melanine Dankzij de draadachtige structuur van de hoorncellen en hun bijzondere elasticiteit is de haar kan worden behandeld met permanenten.
Functie, effect en taken
De keratinecellen omringen de medullaire cellen van de haarkern met een strakke elastische laag van kleine schubben. Ze maken het oppervlak van het haar glad en zorgen voor een natuurlijke glans. Hierdoor kan het haar worden getrokken en gedraaid zonder te scheuren. De keratinocyten hebben een celwandstabiliserende werking en zorgen zo voor een optimale celbescherming. Ze verhogen ook de sterkte en weerstand van de nagels Zonder het stabiliserende effect van keratine, krabben of vasthouden met de nagels zou helemaal niet mogelijk zijn. In het geval van gezichtsbehandeling huid, het versterkt ook de cellen zodat de opperhuid elastisch wordt. Het wondgenezende effect van keratinocyten wordt poliklinisch benut transplantatie Het verwijdert enkele keratinecellen uit het haar van patiënten met open haar wonden en vermenigvuldigt ze in een voedingsoplossing. Een paar weken later wordt de wond dan bedekt met het nieuw gevormde huid zakdoek. Nog eens vier tot zes weken later is de wond dan gesloten. Vuil en pathogenen kan niet meer doordringen en leiden tot infecties. De nieuwe huid heeft dezelfde eigenschappen als de huid die voorheen op het aangetaste gebied zat. Keratinecellen worden ook gebruikt om tumoren in het menselijk lichaam te diagnosticeren: als a kanker cel keratine bevat, kan de arts concluderen dat de kanker werd gevormd door epitheelcellen. Nadere inlichtingen over het type kanker wordt geleverd door immunologische detectie van keratine-subtypen.
Vorming, voorkomen, eigenschappen en optimale waarden
De water-onoplosbare hoorncellen zijn eiwitten gevonden in epitheelcellen als losjes georganiseerde keratinefilamenten vóór keratinisatie (keratine precursor). De keratine die in haar wordt aangetroffen, is minder stevig dan die in nagels De reden hiervoor is dat de enige eiwitbouwsteen in keratine, L-cysteïne, vormt een kleiner aantal disulfiden bruggen (zwavel verbindingen) daar met andere aminozuren dan in de nagelcellen. Het aminozuur cysteïne is verantwoordelijk voor de high zwavel inhoud in keratine. Daarom ruikt bijvoorbeeld verbrand haar ook sterk naar zwavel Keratinecellen hebben een zo stevige structuur dat ze er niet door vernietigd kunnen worden bacteriën en andere microben. Ze zijn erg plooibaar, maar kunnen onder normale omstandigheden niet breken. Bovendien zijn keratinocyten duidelijk ongevoelig voor temperatuur. Noch extreem koud noch extreem warme temperaturen kunnen hun eigenschappen veranderen. Keratine vormt twee subfamilies: type A omvat eiwitten die zuur reageren, terwijl type B neutraal is. Het vermogen van cysteïne om zwavel te vormen bruggen wordt gebruikt door modern schoonheidsmiddelen bij de permanentbehandeling van haar: Bij deze procedure worden de verknopingen eerst gescheiden en vervolgens hersteld.
Ziekten en aandoeningen
Keratine is normaal gesproken een redelijk resistente stof. Door zout kan de beschermende laag van het haar echter doorlatend worden water (zwemmen vakanties) en overmatige blootstelling aan de zon: het haar wordt dof en kan zelfs breken onder zware omstandigheden spanning Frequent haar drogen met een te hete föhn en shampoos met een hoog gehalte aan oppervlakteactieve stoffen kan ook de roos Het resultaat is droog dof haar en gespleten punten. Om het op deze manier aangetaste haar te regenereren, moet de patiënt het voorzien van keratine in de vorm van een sterk geconcentreerd haarserum dat cysteïne bevat. Het dringt onmiddellijk door de schubbenlaag en sluit deze. Keratine zorg shampoos, waarmee hij zijn haar kan wassen, hebben ook een herstellend effect. Na het uitwassen van de shampoo komt de regenererende werking van keratine tot uiting in het feit dat het haar gemakkelijker te kammen is dan voorheen. Extra toegevoegde keratine zorgt voor het zogenaamde anti-frizz-effect: het haar ligt soepel tegen de hoofdhuid. Een beschadigde huid kan worden genezen met een speciaal keratinehoudend lichaam lotions en crèmes Om een keratine-tekort te voorkomen, is een eiwitrijk dieet wordt aanbevolen, waarbij de nadruk zeker op plantaardige eiwitten moet liggen. De dokter herkent dat een patiënt een keratine-tekort heeft door zijn sterk gebogen nagels, nagelgroeven en verstoorde haargroei. De oorzaak is een lever ziekte. Het beschadigde orgaan is niet meer in staat om voldoende hoeveelheden van de keratinevorming te produceren aminozuren cysteïne en methionine.
