Kan hartfalen worden opgespoord in het ECG?

Introductie

Hart falen is wereldwijd een van de meest voorkomende inwendige ziekten. Het beschrijft het onvermogen van de hart- genoeg pompen bloed door het lichaam om het van zuurstof te voorzien. Diagnostisch bewijs van hartinsufficiëntie wordt geleverd door ultrageluid en een Röntgenstraal.

Het ECG toont echter ook typische veranderingen hart- mislukking. Hartfalen kan worden geclassificeerd en gedifferentieerd volgens verschillende parameters. In de meeste gevallen wordt eerst onderscheid gemaakt naar het deel van het hart dat wordt aangetast, dat wil zeggen of het een rechter hart, een linker hart of een globale insufficiëntie (hele hart) is. Afhankelijk van de lokalisatie zijn er specifieke veranderingen in het ECG. Een verder onderscheid kan worden gemaakt tussen een gecompenseerde of gedecompenseerde hartinsufficiëntie en of het een hartinsufficiëntie betreft met verminderde prestatie of simpelweg met een veel te hoge eis, waaraan het hart vanwege zijn functionele zwakte niet meer kan voldoen.

Oorzaken

Typische oorzaken van gelijk hartfalen zijn drukveranderingen in het kleine pulmonale circulatie. Als bijvoorbeeld één of meer longslagaders verstopt raken, kan de druk in de pulmonale circulatie stijgt vele malen. Het rechterhart moet tegen deze plotselinge, zeer hoge druk vechten om voldoende te blijven leveren bloed naar de longen.

In de meeste gevallen slaagt het rechterhart hier niet in, wat resulteert in een uitgesproken hartinsufficiëntie met rechts hartfalen. Deze veranderingen leiden tot duidelijke tekenen in het ECG, ook wel bekend als 'rechterhart' hypertrofie tekens". Andere oorzaken van rechterhartzwakte zijn onder meer hartritmestoornissen of gebreken van de pulmonale klep. Typische oorzaken van zwakte van het linkerhart zijn klepdefecten (aortaklep, mitralisklep), hartritmestoornissen of permanent hoge bloeddruk. Deze oorzaken en veranderingen zijn ook te zien in het ECG.

Symptomen van hartfalen

Hartfalen manifesteert zich voornamelijk door een toenemende intolerantie voor stress. Dit kan zich uiten in snelle vermoeidheid en kortademigheid. Bovendien leidt rechterhartfalen tot massale waterretentie, vooral in de benen, droge hoest, verstopping nek aders en problemen met de spijsvertering zoals misselijkheid, een gevoel van volheid en lever pijn.