Voorbereiding
Afhankelijk van de procedure is een andere voorbereiding nodig. In het geval van een transrectale stoot biopsie, wordt profylaxe met antibiotica gebruikt omdat de darm tijdens deze procedure en bacteriën zijn uitgewassen. Dit dient om infectie te voorkomen.
Bovendien moet de darm vóór de ingreep worden geleegd en moet een laxeermiddel worden ingenomen. Een andere voorbereidende maatregel voor deze procedure is plaatselijke verdoving van de anale regio van de patiënt. Perineal biopsie wordt alleen uitgevoerd onder narcose en de bijbehorende voorbereidingen. De patiënt moet voor de operatie vasten en mag, indien nodig, bepaalde medicijnen, bijvoorbeeld anticoagulantia, niet direct voor de ingreep innemen.
Hoe pijnlijk is een prostaatbiopsie?
De transrectale stoot biopsie wordt uitgevoerd onder plaatselijke verdoving. Alleen het beperkte gebied waarin de procedure plaatsvindt, wordt verdoofd. Terwijl de biopsie wordt uitgevoerd, voelt de patiënt nee pijn, alleen een gevoel van druk van de ultrageluid sonde ingebracht in de darm. Het weefsel wordt eruit geponst door middel van een speciaal apparaat dat razendsnel werkt en nauwelijks merkbaar is.
De plaatselijke verdoving duurt enkele uren, gedurende welke tijd de patiënt gevoelloosheid voelt in het anale gebied. Als de anesthesie slijt, pijn kan voorkomen, maar de procedure is erg zacht en gaat gepaard met weinig pijn. De perineale toegangsroute is daarentegen erg pijnlijk en kan alleen onder worden uitgevoerd narcose.
Is anesthesie nodig?
De procedure via het rectum ultrageluid sonde is minder invasief en vereist geen anesthesie. Lokale anesthesie is in dit geval voldoende. Als het prostaat wordt bereikt via het perineale gebied, dit is complexer en zeer pijnlijk voor de patiënt. Het perineum prostaat biopsie wordt alleen uitgevoerd als een patiënt onder narcose.
Is een prostaatbiopsie poliklinisch mogelijk?
De ponsbiopsie met transrectale ultrageluid wordt meestal poliklinisch uitgevoerd, wat betekent dat de patiënt na de ingreep direct naar huis kan. Slechts in zeldzame gevallen vindt een intramurale opname plaats en moet de methode onder algehele anesthesie worden uitgevoerd.
